ขิมทิศชีวิต

ลิงเป็นสัตว์ที่ว่องไวมาก ทั้งวิ่งหนี ปีนต้นไม้ แต่ชาวไทยส่วนใหญ่จะนำกะลามะพร้าวมาเจาะรู

ขูดเนื้อมะำพร้าว หรือใส่ถั่วที่ลิงชอบไว้ในกะลา เจ้าลิงพอได้กลิ่นของชอบก็วิ่งมา

ล้วงมือเข้าไปในลูกมะพร้าว กำของโปรดของมันไว้แน่น แล้วคราวนี้จะพบว่า พอมันจะดึงมือออกมา

มันกลับดึงออกไม่ได้ นั่งรอจนชาวสวนมาจับตัวได้ มนุษย์มากมายหัวเราะเยาะลิงว่า โง่จริงๆ

ถ้าอยากให้มือหลุดออกไป ก็แค่ปล่อยถั่วที่มันกำไว้แน่น

 

วันนี้ ทุกปัญาหา ทุกความทุกข์ที่เราทุกข์กับมันนักหนา เราก็เหมือนลิงกำุ่ถั่ว ที่กำความ ความอยาก

ความยึดว่านี่ของเรา ต้องเป็นอย่างใจเรา เอาไว้อย่างแน่นหนา

 

ถ้าเจ้าลิงน้อยมันเคยฝึกดูจิตใจตัวเอง มันจะเห็นว่า ที่มือมันติดอยู่ในลูกมะพร้าว

เพราะกำลังกำยางสิ่งบางอย่างไว้ เพียงแค่มันปล่อย ชีวิตมีทางเลือกอีกมากมาย

ถอยหลังมาอีกไม่กี่ก้าว มีผลไม้อีกมากมายให้เลือก หรืออาจจะหาก้อนหินมาทุบลูกมะพร้าวให้แตกไป

เสียเลย ก็ยังดีกว่าขังตัวเองไว้ในปัญหาไว้ในลูกมะพร้าวโดยไม่มีทางออก

 

ไม่มีอะไรสร้งปัญหาให้เราได้ นอกจากใจเราเอง ทุกอย่างเป็นเพียงแค่เหตุการณ์

ซึ่งเกิดขึ้นกับทุกคนได้ตลอดเวลา แต่เมื่อมันเกิดขึ้นกับเรา เราทุกข์เพราะเราอยากให้มันเป็นอย่างใจเรา

เมื่อเราไม่รู้ใจทันตัวเอง เรายึดความคิดและความต้องการของเราอย่างแน่นหนา จนลืมมองว่า

ความอยากของเราทำให้ตัวเองทุกข์ทรมานอยู่ขณะนี้ และสร้างเงื่อนไขขังตัวเองจนมองไม่เห็นทางออก

รอบตัว ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้น ที่เรารู้สึกว่าหนัก ทุกข์ใจกับมัน มองให้เห็นทันความอยากในใจเรา

ที่อยากให้มันเป็นอย่างนั้น หรืออยากให้มันไม่เป็นอย่างนั้น ให้ใจมันตื่นหยุดอยาก ผ่อนคลาย

รู้สึกตัวให้เต็มที่ ใจจะเบาสบาย เมื่อความอยากถูกปล่อยไป ใจจะเห็นเหตุการณ์ตามความเป็นจริง

มีปัญญามองทะลุไปถึงต้นตอของเหตุการณ์ ทำหน้าที่ด้วยใจตั้งมั่น รู้ทันว่าบางอย่างแก้ได้

บางอย่างแก้ภายนอกไม่ได้ แต่แก้ภายใจได้ ด้วยใจที่ปล่อยวางความอยากและด้วยปัญญาที่เข้าใจ

 

ความระลึกได้ รู้เท่าทันใจ เป็นเข็มทิศนำทางความคิด คำพูด

การดำเนินชีวิตของเราไม่ให้ไหลไปตามสถานการณ์ จนชีวิตบิดเบี้ยว หลงทางโดยที่เราไม่รู้ตัว