สรรพสิ่งในโลกล้วนก่อกำเนิดขึ้นมาให้มนุษย์ได้เรียนรู้ สัญชาตญาณของมนุษย์อยากเป็นยอดมนุษย์ สามารถคิด ออกแบบ และเป็นส่วนหนึ่งของความเจริญก้าวหน้าอยู่ตลอดเวลาในทุกรูปแบบ
ในโลกของการเรียน ห้องเรียนถูกกำหนดเป็นห้องปฏิบัติการสอน มีครูทำหน้าที่เป็นผู้กำกับคอยถ่ายทอดความรู้ตามตำราอย่างเคร่งครัด มีอินเทอร์เน็ตนวัตกรรมที่ทันสมัย ขอบเขตหน้าที่กว้างไกล เจตนาให้รู้ว่าโลกนี้ไร้พรมแดนในการเสพความรู้ มีโรงเรียนกวดวิชาไว้เสริมเติมเทคนิคการจดจำ และช่วยสร้างความมั่นใจในการแข่งขันสู่ความเป็นบัณฑิต ที่มีใบปริญญาจากรั้วมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงเป็นเครื่องการันตีความสำเร็จ สำหรับบางคนเพียงเพื่ออัพเกรดให้ได้รับการยอมรับจากสังคม อีกหลายคนถ้าพลาดถูกปรามาสว่า…ชีวิตนี้ล้มเหลว
แต่ในโลกความเป็นจริง…ทุกชีวิตถูกกำหนดและบังคับให้แข่งขันเข้าสู่ลู่วิ่งในสนามชีวิต หนทางหลายร้อยหลายพันที่คดโค้งล้วนปราศจากกลีบดอกไม้ บางจังหวะของชีวิต การรู้ทางทำให้ได้เปรียบ บางคนอาศัยโค้ชที่ดีร่วมเดินทาง จำต้องมีน้ำอดน้ำทนเป็นภูมิคุ้มกัน ทุกอย่างล้วนต้องสร้างและสะสม จะให้คนชื่นชมเคารพและศรัทธาต้องใช้เวลาทำความดีซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า คุณค่าของชีวิตหนึ่งจึงอยู่ที่การวางแผนและหมั่นฝึกฝน สร้างฐานชีวิตให้ชีวิตต้องอยู่และสู้จนกว่าชีวิตจะจากชีวิตไป
เด็กเอ๋ย…เด็กน้อย ทุกคนต้องเดินไปข้างหน้า ไปตามจังหวะชีวิตของแต่คน หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ถ้าวันหนึ่งโลกใบนี้เต็มไปด้วยผู้คนที่ไม่รู้จักพอ แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน เป็นสังคมที่มีแต่เอารัดเอาเปรียบ ตีค่าความสำคัญของความเป็นมนุษย์แต่ละคนที่ฐานะการเงินว่ามีคุณค่ามากกว่าการมุ่งแสวงหาความสุข ถึงสมองมีปัญญา แต่ถ้ามีใจที่ย่ำแย่ ยิ้มไม่ได้เมื่อภัยมา ไม่รู้จักพลิกวิกฤติเป็นโอกาสจะดำรงตนได้อย่างไร ในเมื่อเส้นชัยในสนามชีวิตนี้วัดกันที่การยืนหยัดด้วยตัวเองอย่างมีความสุขเท่านั้น
ลุกขึ้นเถิด…ปรับองศาความคิดเสียใหม่ว่า การศึกษามิใช่มุ่งพัฒนาให้สมองเป็นคลังแห่งปัญญาเท่านั้น คุณค่าความงามของจิตใจ และวิถีชีวิตก็ต้องมีส่วนได้รับพัฒนาตามไปด้วยจึงเป็นความหมายที่แท้จริงของการศึกษา ถ้าวันนี้เธอปฏิเสธระบบการเรียนในห้องเรียนแล้วใครช่วยสอนกติกาความเป็นคนให้ล่ะ
ในสังคมไทย กรอบความคิดเก่าๆบางเรื่องยังมีประโยชน์… อย่างน้อยช่วยให้เธอไม่เดินหลงทาง
ขอบคุณภาพ:น้องบิว
การศึกษาต้องพัฒนาไปพร้อมๆกันทั้งทางปัญญาและคุณธรรม
เพราะคนเราสมัยนี้ขาดคำว่า...คุณธรรมกันมาก
อาจจะเป็นเพราะเรามุ่งพัฒนาทางรูปธรรมมากเกินไปจนขาดจิตสำนึกที่ดีทางด้านนามธรรม
ผู้คนจึงหาความสุขอย่างแท้จริงได้ยากมาก..
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากที่เข้ามาให้กำลังใจประจำเลย
ปกติจะชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจอย่างเดียว
พอแอบเข้ามาเที่ยวgotoknowเจอบล็อกkrugui เลยหลงแสงสีอยากเป็นเจ้าของบ้าง
ขอบคุณที่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจและรู้ว่าการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็เป็นการสร้างความสุขแบบง่ายๆที่ไม่ต้องไขว่คว้า ตะเกียกตะกายและได้มุมมองความคิดหลากหลาย
บางครั้งความคิดดีๆของคนแค่หนึ่งคนก็คลิกชีวิตเราได้
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
ภาษาดี สาระดี มีประโยชน์มากครับ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาอ่านบ้นทึกสาระดีๆให้ข้อคิดที่ดีมาก ๆค่ะ
ขอบคุณที่นำมาแบ่งปัน
สวัสดีค่ะคุณครูดีใจมากที่ไปเยี่ยมอ่านบันทึกค่ะ ดีใจที่เป็นลูกช้างแบบครูกีร์ น้องคงจะเป็นเร็วๆนี้นะคะ อิอิ ก่ะลังจะเรียนต่อ คงไม่สายสำหรับการศึกษาเพื่อพัฒนาตนเองนะคะ จะเจอกันป่าวเอ่ย อิอิ