ปฏิบัติการพ่อดีเด่นประจำปี 2553

3 ธันวาคม 2553

ปฏิบัติการพ่อดีเด่นประจำปี 2553 

           นายวิทยา ผิวผ่อง ผู้ว่าราชการจังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นประธานในพิธีมอบเข็มเชิดชูเกียรติให้กับพ่อดีเด่นคนดีศรีอยุธยา พ่อดีเด่นกิตติมศักดิ์ และพ่อดีเด่นระดับชุมชนหมู่บ้าน จาก 16 อำเภอ รวมทั้งหมด 1,583 คน ซึ่งถือเป็นกิจกรรมเนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและร่วมฉลองในวันพ่อแห่งชาติ

ทั้งนี้ พ่อดีเด่นที่ได้รับเข็มเชิดชูเกียรติทั้ งหมดเป็นผู้ประพฤติตนดีในชุมชนและเป็นแบบอย่างที่ดีต่อสังคม ต่อชุมชน ปฏิบัติหน้าที่ของพ่ออย่างดี ตั้งมั่นอยู่ในศีลธรรม ขยันทำมาหากิน และยึดมั่นปฏิบัติตนตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง จนเป็นแบบอย่างที่ดีในครอบครัวและได้เลี้ยงดูบุตรธิดาให้เป็นคนดีของสังคม โดยคนที่เข้ารับเข็มในครั้งนี้จะได้รับการคัดเลือกจากชาวบ้านแต่ละชุมชน ว่าสมควรที่จะได้รับรางวัลหรือไม่ ซึ่งหากใครผ่านการคัดเลือกก็จะเข้ารับรางวัล โดยระหว่างการมอบรางวัลบุตร – หลาน หลายครอบครัวต่างรู้สึกยินดีกับผู้รับรางวัล และถือโอกาสที่ทางจังหวัดพระนครสรีอยุธยา จัดซุ้มไว้ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันอย่างสนุกสนาน

สำหรับกิจกรรมการมอบเข็มเชิดชูเกียรติให้กับพ่อดีเด่นคนดีศรีอยุธยา พ่อดีเด่นกิตติมศักดิ์ และพ่อดีเด่นระดับชุมชนหมู่บ้าน ในครั้งนี้ นับเป็นปีที่ 2 ที่ทางจังหวัดพระนครศรีอยุธยา จัดขึ้นเพราะต้องการเชิดชูคุณงามความดีของพ่อที่อยู่ในชุมชน ให้ได้รับการเผยแพร่สู่สังคม

                 เมื่อปี 2552 คุณแม่ปราณี มเหศวร ก็ได้เป็นแม่ดีเด่นประจำหมู่บ้านไปครอบครอง มาปีนี้ ทางคณะกรรมการของเทศบาลตำบลสามกอ ก็เห็นดีเห็นงาม เสนอชื่อ คุณจักรพันธุ์ ทรัพย์อยู่ เป็นพ่อดีเด่นประจำหมู่บ้านด้วย

                ประจวบเหมาะว่าวันรับเข็มตรงกับวันศุกร์ ซึ่งเป็นวันหยุด ครู ศรช. ที่อำเภอเสนาพอดี จึงได้รับเกียรติขับรถพาพ่อดีเด่นประจำหมู่บ้านไปรับเข็มที่ หอประชุม อบจ. ด้านหลังสนามกีฬาจังหวัด ซึ่งคนขับรถคนนี้ก็รู้สึกปลาบปลื้มใจมากที่ได้ทำภารกิจนี้

                ในบล็อกนี้ยังไม่เคยเขียนอะไร ถึงพ่อบ้างเลย ขออนุญาตเขียนเป็นบันทึกเล็ก ๆ บันทึกเรื่องราว ระหว่างโอ๋กับพ่อไว้ในนี้ ด้วยภาคภูมิใจมากที่เกิดมาในครอบครัวเล็ก ๆ ครอบครัวนี้ ที่ไม่ได้ร่ำรวย และไม่ได้ประกอบอาชีพมั่นคงหรือรับราชการอะไรกับใครเขา

                (พ่อกับแม่ของโอ๋ เรียนจบ ป.4 กับ ป.7 เพิ่งจะได้เรียนต่อ ม.ต้น ตอนที่ โอ๋มาเป็นครู กศน. แต่ก่อน ครอบครัวเราไม่รู้จัก กศน.นะ ว่าคือ อะไร เพิ่งมารู้ตอนที่มาเปิดร้านขายข้าวหลัง กศน. แล้วมีคน กศน.มากินข้าวที่ร้าน คนแรกที่เดินมากินข้าวที่ร้าน รู้สึกจะเป็น อ.เอกชัย (อ.เอกชัยชอบสั่งลาบหมู กับ ข้าวสวย ตอนนี้ อ.เอกชัย ย้ายไปผักไห่แล้ว) คนถัดมา ก็ ผอ.พานิช ศรีงาม (ขออนุญาตออกนามนิดหนึ่งนะค่ะ) ครอบครัวเราเลยรู้จัก กศน.และสนใจ กศน.เป็นครั้งแรก อย่างกับว่า พรหมลิขิตมีจริง ต่อมา มีครู ศรช.คนหนึ่ง ลาออกไป เขาเปิดรับครู ศรช.ใหม่ ตอนนั้น โอ๋ทำงาน Planning input อยู่ที่ PCTT โรจนะ พ่อกับแม่อยากให้ทำงานนี้มากเพราะเลื่อมใส ผอ.พานิช ศรีงาม มาก ตอนนั้น ผอ.อยู่ที่ อำเภอเสนา มากินข้าวที่ร้านก็เล่าเรื่อง เกี่ยวกับงาน กศน.ให้พ่อกับแม่ฟัง พ่อกับแม่เห็นว่า งาน กศน.มันสนุกดี เป็นงานหลายหน้า ได้เจอผู้คน ได้ทำอะไรให้ประชาชนและบ้านเมือง พ่อบอกว่าเป็นงานอาร์ตตัวแม่  เห็นโอ๋เรียนรัฐศาสตร์ น่าจะมาอยู่แบบนี้ เพราะรัฐศาสตร์สอนเรื่องการเยี่ยวยาสังคม การรักษาสังคม มาเป็น ครู กศน.น่าจะเข้าท่ากว่าอยู่ในโรงงานมันทำงานเหมือนเป็นหุ่นยนต์  และนี่ก็คือเหตุผลที่ได้มาเป็นครู กศน.ที่อำเภอเสนาค่ะ)

                เขียนถึงพ่อ คือ คนที่ชี้แนวทางการดำเนินชีวิตทั้งชีวิตให้โอ๋ ทุกวันนี้โอ๋ไม่ได้เป็นใหญ่เป็นโตอะไร ไม่ได้รับราชการ ไม่ได้เงินเดือนหลายๆหมื่น แต่โอ๋ก็มีความสุข นึกถึงพ่อ ก็ไม่ได้เป็นข้าราชการ ไม่ได้เป็นนักธุรกิจใหญ่ ไม่ได้มีเงินเดือนหลายหมื่น แต่พ่อก็มีความสุข และ เฮฮากับชีวิตมาก พ่อมีเพื่อนเยอะ และเพื่อนพ่อน่ารักทุกคนเลย  พ่อมีบ้านหลังหนึ่งบนพื้นที่ 60 ตรว.อยู่กลางทุ่งสีเขียว อ้อบ้านเราสีชมพูด้วยนะ   พ่อมีรถยนต์คันหนึ่งให้เราขี่ มีรถมอเซอร์ไซค์ หลายคันหน่อย  มีเงินในธนาคารเล็กน้อย มีสมบัติเท่านี้แหละให้เรา น่าแปลกที่เราเรียนสูงกว่าพ่อ แต่เราแทบจะหาสมบัติพวกนี้เองไม่ได้เลย เราเงินเดือน 7,940 บาท ใช้ไปกับกิจการสอนหนังสือของเรา แทบหมด เช่น ค่าถ่ายเอกสาร ค่าน้ำมันรถ (ไปทำงานถึงสามตำบล) ค่าแต่งตัวให้ดูดีสมเป็นคุณครู ค่าโทรศัพท์ตามลูกศิษย์มาเรียนหนังสือ ค่าบำรุงรักษา กศน.ตำบล ทั้ง 3 ตำบล แทบไม่มีเหลือแล้ว เงินเดือน)

โอ๋ว่านี่แหละคือสิ่งมหัศจรรย์ของพ่อ พ่อทำได้ไง ที่เลี้ยงเราจนโตมาขนาดนี้ ด้วยใจของพ่อแท้ๆๆเลย

จนทุกวันนี้ โอ๋ไม่กลัวอะไร เพราะเห็น การเดินทางของพ่อ มันวิเศษ โอ๋ไม่กลัวว่าจะไม่ได้เป็นข้าราชการ ไม่กลัวจะได้เป็นพนักงานราชการหรือเปล่า เพราะโอ๋รู้ว่ามันไม่สำคัญ อะไร ความมั่นคงมันอยู่ในหัวใจของเรา การต่อสู้ของเรา ไม่เกี่ยวกับตำแหน่งหน้าที่จะใหญ่โตสักแค่ไหน เราต้องมีความสุข และทำในสิ่งที่มันเหมาะสมกับเราจริง ๆ เราจะทะเยอะทะยานในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข ไม่ใช่ทะเยอะทะยานเพียงเพื่อให้รู้สึกว่าเหนือคนอื่นแค่นี้ เพราะเราแข่งกับคนทั้งโลกไม่ได้  

                พ่อชอบที่เห็นโอ๋เป็นครู กศน. บอกว่าสอนคนที่ไม่มีใครเขาอยากจะสอนแล้ว โอ๋ทำได้ไง คำพูดพ่อให้กำลังใจเราทุกครั้งที่ได้ยิน พ่อบอกว่าภูมิใจเวลาไปไหนกับโอ๋แล้วมีเด็กๆทะเล้นๆมายกมือไหว้โอ๋แล้วเรียกโอ๋ว่าอาจารย์ เพราะพ่อบอกว่าดูลูกศิษย์โอ๋แต่ละคนมัน หยิ่งๆผยองๆทั้งนั้นแต่มันยอมรับนับถือโอ๋   โอ๋ก็ว่าทำงาน กศน.มันมีสีสันตรงนี้แหละ 

                พ่อเลยยอมมาเป็น อาสาสมัคร กศน. ประจำตำบลสามกอ ให้โอ๋ ก็พ่อรู้จักคนเยอะ งานนี้ใครจะหาว่า เกาะพ่อทำมาหากินก็ยอม ที่เอ๋ยมานี่ก็จะบอกว่า บุญคุณพ่อนั้นนอกจากจะเลี้ยงเราจนโตยังไม่พอ ยังมาช่วยเราทำงานอีก ชาตินี้คงทดแทนไม่หมด

                โอ๋เลยอยากเขียนบล็อกนี้ให้พ่อ เพื่อขอบคุณทั้งชีวิต โอ๋จะเป็นครู กศน.ที่รับผิดชอบในการ สอน นศ. กศน.ผู้มุ่งมั่นให้ดีที่สุด โอ๋จะเป็นคนดีที่ไม่มีใครดีเท่าให้พ่อดู (คนดีนะ ไม่ใช่ คนโง่) ในอนาคตโอ๋จะเก็บเงินไปซื้อ เซเว่น อีเลฟเว่น เป็นของตัวเองสักสาขาหนึ่งให้จนได้ (โอ๋กลัวพ่อหาว่ามัวแต่จิตอาสาแต่ไม่มีจะกิน โอ๋เลยกะรวยด้วย จิตอาสาด้วย)  นี่คือ คำสัญญา จากลูกสาวคนนี้ค่ะ

 

[ถาวร]

• เข้ามาอ่านในบล็อกแล้วซาบซึ้งในคำปฏิญาณตนจะทำให้พ่อ..ขอเป็นกำลังใจ..ทำให้สำเร็จนะครับ

[เทียน รัตติกาล]

ขอชื่นชมกับความรักที่โอ๋มีต่อคุณพ่อ คุณพ่อของโอ๋น่ารักมาก เป็นทั้งพ่อ เป็นทั้งเพื่อนในเวลาเดียวกัน ห่วงใยความรู้สึก ให้เกียรติ และเข้าใจลูกเสมอ ขอให้สิ่งที่โอ๋ตั้งใจทำไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามนับจากนี้ ที่จะทำเพื่อพ่อ และอุดมการณ์ที่แน่วแน่ของการเป็นครู กศน. ขอให้ประสบความสำเร็จอย่างที่ตั้งใจไว้...

[พานิช]

มีการเขียนพาดพิงผมด้วยรึนี่

[ครูแหม่ม วันดี]

ขอร่วมแสดงความยินดีกับพ่อลูกฝาแฝดด้วยคนนะคะ

[อ้นนะจ๊ะ]

น่ารักจริงๆ น่ารักที่สุด เป็นกำลังใจอย่างจริงจัง

(อย่าลืมให้คุณพ่อเซ็นชื่อรับเงินเดือนด้วยนะจ๊ะ)

อย่างนี้สิ ถึงเรียกว่าทำงานเป็น "ทีม"

 

 

 

[อ.ดาธิณี]

• กิจกรรมดีนะคะ
• ถ้าจะให้ดีต้องเอาพี่เต้ยเข้า แพลนเน็ตด้วยจ้า

[พิมพ์สุภา]

ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆ และ ผอ.พานิชที่มาเยี่ยมชม และให้กำลังใจ สำหรับพี่เต้ย ต้องไปแพลนเน็ตแล้วละ แต่ยังงงว่ามันทำยังไง หมายถึง แพลนเน็ตเนี่ย คือไรยังไม่รู้เลย บันทึกบล็อคเป็นอย่างเดียวแท้ๆๆเลย