หลายคนอาจจะมีคำถามอยู่ในใจเสมอ ว่าสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ทำไมต้องเกิดมาด้วย สิ่งมีชีวิตมีอยู่ในโลกเราที่เดียวหรือไม่ ซึ่งมนุษย์เราก็ได้ทุ่มเททั้งกำลังทรัพย์ กำลังสติปัญญาสืบค้นหาคำตอบให้ได้ กระทั้งออกไปศึกษานอกโลก หาองค์ประกอบทางธาตุ ทางโมเลกุลต่าง ๆ นา ๆ หากมองให้ลึกเข้าไปในกายของเราแล้ว ผมว่าเรานี้แหละคือจักรวาลที่ต้องศึกษาให้ดี แต่ก่อนอื่นต้องแยกสิ่งสมมติออกมาก่อน เช่นตัวของผมเอง ส.อ.ณัฐวัฒน์ หากถอดออกจะเหลือ ..คน ถอดคนออก จะเหลือ..สิ่งมีชีวิต ถอดสิ่งมีชีวิตออก..จะเหลือ...ร่างกาย ถอดร่างกายออก จะเหลือ อวัยวะ... ถอดอวัยวะที่ประกอบกันขึ้นเป็นกายออก จะเหลือ เซลล์ จนกระทั้งเป็นอะตอม เป็นโมเลกุล จนสุดท้ายเป็นสสารพลังงาน และสุดจริง ๆ คือความว่างเปล่า....
แล้วความสุขของเราจะอยู่ที่ไหนล่ะครับ ถ้าไม่ใช่ความว่างเปล่า ทุกสิ่ง ทุกอย่างล้วนเป็นแค่สิ่งสมมติ สุดท้ายจริง แล้วทุกอย่างต้องจบด้วยความว่างเปล่า...ถ้าเราไม่แบกเอาปัญหาต่าง ๆ ที่ถาโถมเข้ามาในชีวิตไว้ให้เป็นปัญหาของเราคนเดียว ผมเชื่อเหลือเกินว่าท่านจะมีความสุขในชีวิตขึ้นอีกมาก
ที่มาของรูปภาพ : http://www.learntripitaka.com/History/Buddhist.html
มาชม
มาเชียร์
บันทึกต่อไปอย่างมีความสุขนะครับ...
สวัสดีครับ อ.ดร.อุทัย
ขอบพระคุณมากครับ ที่อาจารย์อุตส่าห์เข้า มาชม และมาเซียร์
จะพยายามบันทึกต่อไปเรื่อย ๆ ครับ
ดูรูปภาพและอ่านข้อความ สุขใจดีนะคะ
เรื่องเล่าตอนเข้ามาสู่ดงขมิ้นก็ดีนะครับ อาจเป็นแนวทางของคนค้นหาทางสว่างตามหลักพุทธธรรมได้...
เขียนแล้วมีความสุขในการได้อ่านและการใช้ชีวิตค่ะ