เมื่อการเล่นของเด็กไทย เล่นตี่จับ : สู่เอเชี่ยนเกมส์
เอเชี่ยนเกมส์ครั้งที่ ๑๖ ที่เมืองกวางโจวประเทศจีน มีกีฬาพื้นบ้านของไทยชนิดหนึ่งใน ฟังจากสื่อต่างๆรายงานคล้ายๆกันว่าเป็นกีฬาประเภทหนึ่งที่คนไทยอาจจะไม่รู้จัก หรือให้ความสนใจมากนัก แต่ผลงานกลับดีเยี่ยมได้เหรียญเงินติดมือกลับบ้านด้วยนั่นคือ : กาบัดดี้
กีฬากาบัดดี้นิยมเล่นกันในแถบเอเชียใต้ มีหลายชื่อด้วยกัน แต่ละประเทศก็เรียกแตกต่างกันไป เช่น มาเลเซียเรียก ชิดูกูดู, เนปาลเรียก โดโด, ศรีลังกาเรียก กูดู, บังคลาเทศ เรียกฮาดูดู, อินเดียและปากีสถาน เรียก กาบัดดี้ หรือที่ไทยเราเรียกว่า เล่นตี่จับ นี่่เอง
ถ้าฟังแต่ชื่อชนิดกีฬา หรือดูจากสื่อภาพนิ่งอย่างเดียว คงจะนึกไม่ออกว่าเป็นกีฬาอะไรกันแน่เชียว ผู้่เขียนได้มีโอกาสดูทางทีวี บอกตามตรงว่าดูแว็บแรกก็นึกสงสัยแล้วว่า เอทำไมกีฬาชนิดนี้ดูคุ้นๆจัง เราน่าจะเล่นเป็นนะ เพราะดูลักษณะการเล่นแล้วคุ้นมากเลย(ทั้งๆที่ผ่านมาตั้ง ๓๐-๔๐ ปี)
สงสัยอยู่นิดเดียวที่เขารายงานทางสื่อว่าเป็นกีฬาที่คนไทยอาจจะไม่รู้จักไม่คุ้นเคย
เมื่อคนไทยลืมกีฬาพื้นบ้าน"เล่นตี่จับ" กันไปเยอะแล้ว ก็เลยไปค้นข้อมูลนำมาฝากเวทีคนหนองบัว ดังนี้
การเล่นของเด็กไทย เล่นตี่จับ
วิธีเล่น
ขอบคุณข้อมูลจาก...*(http://www.patongbeachthailand.com/thai/21_13/679.shtml)
สืบค้น ๒๖ พ.ย.๒๕๕๓
...............................................................................................................................................................................
* บทความนี้เขียนและบันทึกถ่ายทอดไว้ในเวทีคนหนองบัว โดย ท่านพระคุณเจ้า พระมหาแล ขำสุข(อาสโย) ในชื่อหัวข้อเดียวกันนี้ที่ dialogue box 903 ของเวทีคนหนองบัว แต่เพื่อให้เป็นแหล่งรวบรวมและค้นหาอ่านได้ง่าย รวมทั้งเพิ่มพูนศักยภาพการเขียนสะสมความรู้ สร้างวัฒนธรรมการอ่านและใช้ความรู้ในวิถีชีวิต ส่งเสริมให้ชาวบ้านและคนทั่วไปเข้าถึงความรู้ของท้องถิ่นที่เขียนขึ้นจากประสบการณ์ของคนจากชุมชน ผมจึงขอนำมารวบรวมไว้เป็นหัวข้อเฉพาะนี้อีกครั้งหนึ่ง และเพื่อให้ความเคารพในความสร้างสรรค์และมีส่วนร่วมเขียนข้อมูลความรู้จากเรื่องราวในวิถีชีวิตสะสมเป็นภูมิปัญญาสาธารณะ จึงขอรักษาความเป็นต้นฉบับไว้โดยจัดย่อหน้าให้ง่ายต่อการอ่านและปรับแต่งเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านอาจารย์วิรัตน์
มาอ่านความรู้ การละเล่นไทย ที่น่าอนุรักษ์ไว้ ชื่นชมวิถีชุมชนหนองบัวแดงค่ะ
ทำให้นึกถึงสมัยเด็กๆ เราสี่พี่น้อง ปิง วัง ยม น่าน ชอบเล่นกันบ่อยๆ .. ต ตี ตี่ ตี่ๆๆๆๆๆๆๆ นานนนนๆๆๆ จนเกือบเสียงหมด วิ่งหนีกันจนเหนื่อย แล้ว จับ พี่ปิงก็ชนะคนเรี่ยวแรงน้อยทุกทีไป จนต้องสลับเปลี่ยนไปเล่นอย่างอื่นบ้างค่ะ ๕ ๕
ชอบภาพสีน้ำท่านอาจารย์ ให้บรรยากาศจินตนาการมากๆ ขอบพระคุณค่ะ :)
แย่แล้ว ! การละเล่นชนิดนี้ ผมยังทันอยู่ ;(...
ขอบคุณครับท่านพี่ ภาพงามอ่ะ
สวัสดีค่ะท่าน
เกิดทันค่ะ..และชอบเล่นเป็นประจำในวัยเด็ก..อ่นแล้วก็เลยนึกถึงบรรยากาศเก่าๆตอนเด็กๆที่โรงเรียนวัดค่ะ...เรียนเชิญไปชมเกาหลีเหนือตอนใหม่นะคะ...
ในภาพเป็นสนามกอล์คอมมิวนิสต์ค่ะ....
สวัสดีครับอาจารย์
อ่านบันทึกนี้แล้วก็คิดถึงวัยเด็กเลยครับว่าเล่นอะไรมาบ้าง
ตี่จับนี่ก็เล่นเป็นประจำบนสนามบาสเก็ตบอลในโรงเรียนตอนเรียนอยู่ประถม
เตยก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่เ่ล่นโดยเส้นรอยต่อพื้นซีเมนต์
และอีกหลาย ๆ อย่างที่เล่นกันสนุกสนาน ตำรวจจับขโมย ทอยเส้น ดีดลูกหิน โยนห่วง ฯลฯ
สวัสดีค่ะอาจารย์
สวัสดีครับคุณ poo ครับ
สวัสดีครับคุณครูอิงจันทร์ครับ
สวัสดีครับอาจารย์ Wasawat Deemarn ครับ
สวัสดีครับ ดร.มาตายีครับ
สวัสดีครับหนานเกียรติครับ
สวัสดีครับอาจารย์ณัฐพัชร์ครับ
รุ่นเรานี่สงสัยจะถึงครับคุณ nui ครับ
แต่อาจารย์ Wasawat นี่ สงสัยจะยังไม่ถึง ๔๐ นะผมว่า