เมื่อลูกสาวเข้าวัยรุ่น

     ใจจะโตแล้ว แต่ตัวยังไม่โต ก็เริ่มแสดงให้ผู้ใหญ่เห็นว่าตัวเองสามารถ มีการเรียกร้องสิทธิที่ต้องเท่าเทียมกับผู้ใหญ่..แต่บางทีก็ยังเรียกร้องแบบเด็กๆ ...เลยมานั่งมองๆลูกสาวแล้วกลับไปนึกถึงตัวเองสมัยช่วงนี้เราเป็นไงนะ...เคยแอบขโมยเสื้อชั้นในน้าสาวมาใส่เพราะคิดว่าหน้าอกโตแล้ว เคยแอบบกดๆ หน้าอกที่มันโตมาทีละข้างให้มันเล็กลงเท่ากัน เลยซวยเลยตอนนี้เลยไม่บึ้ม..เลย เสียดาย...แอบชื่นชอบพี่อ๊อด คีรีบูน ซื้หนังสือรวมเล่มคีรีบูนมาเก็บไว้ แล้วก็เขียนจดหมายไปหาซะด้วย แล้วก็แอบน้อยใจว่าพี่อ๊อดไม่ตอบมาเลย อุตส่าห์วิ่งดูไปรษณีย์ทุกวันรอ...

    ก็ยุคนี้ของลูกสาวก็ถือว่าดีกว่ารุ่นเราเยอะ เพราะเด็กได้รับการเรียนมา เราก็สอนด้วย ก็จะเจออาการเทียบรุ่นประมาณ ลองเอาเสื้อผ้าแม่มาใส่ หลวมหน่อยก็ว่าใส่ได้ ...แอบแต่งหน้าเอง พอโดนทักได้ก็อาย อ้างว่าเพื่อนนะสิทำ...ก็คงอารมณ์อยากจะโกหกแม่ปิดบังความอายได้บ้าง...download เพลงศิลปินโปรดใน internet ใส่มือถือเป็นว่าเล่น มีการส่งบูรธูทให้กัน แล้วทำงานไปเปิดเพลงไป ...

   มารดาเลยต้องปรับตัว รองรับวัยรุ่นกันต่อไป ..ทำตัวเป็นแม่ เป็นเพื่อน คู่กันไปให้ลูก...ก็คือ ตกลงบริการกับการเรียกร้องสิทธิของลูกก่อนว่าสิทธิแปลว่าอะไร และมีขอบเขตแค่ไหน ถ้าผู้ใหญ่ เด็กมีสิทธิเท่ากัน แล้วแปลว่าพ่อแม่ห้ามบ่น ห้ามสอนลูกก็คงไม่ใช่ เพราะพ่อแม่มีหน้าที่ต้องอบรมลูก แล้วถ้าเรียกร้องสิทธิของลูก ลูกก็ทำตัวเหมือนผู้ใหญ่ คือ ลุกมาทำงานบ้านทำกับข้าว รีดผ้า หาเงิน แล้วให้ทบทวนหน้าที่ของลูกด้วย...คือ ที่พูดประมาณนี้ได้เพราะว่า ลูกเรียนเรื่องสิทธิและหน้าที่มาแล้วจากโรงเรียน ..

•    แล้วพอลูกฟังเพลงอะไรเราก็ฟังด้วย คือเพลงสไตล์ที่ลูกชอบเผอิญเราก็ชอบไง  ก็ถามๆ ว่าเพลงอะไร ของใครให้ดูน่าสนใจหน่อย เพราะตอนนี้เธอนิยมเพลงเกาหลี ก็ดีเลยลูกจะได้เก่งภาษาอังกฤษ เพราะเราก็แอบกระตุ้นหน่อยๆ ว่าเพลงแปลว่าอะไร 
• แล้วเวลาเล่าเรื่องเพื่อน เราก็ฟังไป รู้จักเพื่อนลูกไป แต่ส่วนหนึ่งที่เราแอบสอดแทรกไว้คือ ให้ลูกติดบ้าน ไม่ให้ติดเพื่อน ทุกวันนี้ที่คิดว่าสำเร็จคือลูกไม่ออกไปเล่นไหน  จะพาเพื่อนมาบ้าน แล้วถ้าออกไปก็จะบอกก่อน แล้วกลับตามข้อตกลง

     หลายเดือนมานี้หลังจากตกลงบริการเรื่องสิทธิและหน้าที่แล้วก็สงบลง  ไม่โวยวายเรียกร้องอีก แต่ดูก็ไม่ได้เก็บกดนะค่ะ   ก็ต้องคอยบอกคุณสามีว่าให้เบาๆบ่นด้วย ลูกเธอกำลังจะเป็นสาวแล้ว