ปีนี้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ต่างออกไป มีการจัดเป็น walk rally ไปตามฐานต่างๆ ซึ่งแบ่งออกเป็นสี่ฐาน
ในส่วนของข้าพเจ้านั้นได้รับผิดชอบให้ดูแลฐานที่สาม...งานนี้วิทยากรหายไปหนึ่งท่าน ติดภาระกิจน้ำท่วม เหลือเพียงแต่ข้าพเจ้ากับพี่เนี๊ยว ข้าพเจ้าได้บอกต่อพี่เนี๊ยวว่าข้าพเจ้าจะไม่ผูกขาดการบอกความรู้ประสบการณ์เฉพาะตน หากแต่จะใช้รูปแบบการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ แบบล้อมลงกันมาเล่าสู่กันฟัง เพราะจะทำให้หลายๆคนได้มองเห็นประสบการณ์ที่เป็นความสำเร็จเล็กๆ จากการติดตามงาน R2R อย่างสร้างสรรค์
เรื่องของฐาน...ต่างคละกันทั้งเป็นการบอกความรู้ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ และสร้างความรู้ ==> ที่สุดแล้วเกิดเป็นการสร้างความรู้แบบ "สุตะมยปัญญา"
เป็นเรื่องที่ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวหรือเป็นแบบแพ็จเก็ต
ข้าพเจ้าจึงออกแบบการเรียนรู้แบบ share กันแทนการบอกความรู้
ทำให้เห็นเทคนิคที่ไม่ได้จำกัดวงเพียงแค่วิทยากร 2-3 คนเท่านั้น หากแต่เห็นเป็นจากวงกว้างที่มีความแตกต่างกันออกไป
นี่น่ะคือ ความงามของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
การพวกขาดความรู้อยู่ที่วิทยากร เป็นวัฒนธรรมที่ดำเนินมาอย่างเนิ่นนาน จึงทำให้เราค่อนข้างไม่คุ้นชินต่อการ share & Learn ... เมื่อความรู้ผูกขาดอยู่ที่วิทยากรแล้วก็จะส่งผลให้ผู้ฟัง ไม่ถนัดที่จะเปิดปากเกิดใจออกมาพูด
การจัดกระบวนการให้เอื้ออำนวยต่อการบอกเล่าแบ่งปันกันและกันจึงเป็นเรื่องสำคัญ ที่สุดแล้ววิทยากรจึงค่อยต่อยอดในภายหลัง...ก็ย่อมทำได้ ซึ่งวิธีการนี้ในฐานที่สามข้าพเจ้ากับพี่เนี๊ยวก็ต่างได้เรียนรู้ร่วมกัน ช่างเป็นความประทับใจอย่างยิ่ง เพราะประสบการณ์ของแต่ละมีไม่เหมือนกัน
แต่คุณลักษณะร่วมอย่างหนึ่งของการตามงามที่พบจากการบอกเล่าสู่กันฟัง...
เสียดายว่า ข้าพเจ้าทำกระบวนการอยู่ที่ฐานที่สาม
และทำให้ไม่ได้ไปเก็บภาพบรรยากาศของการเรียนรู้แต่ละฐาน...ในบันทึกนี้จึงเพียงบอกเล่าได้เพียงเฉพาะฐานที่ตนเองรับผิดชอบเท่านั้น
๓๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๓
บ้านผู้หว่าน
ไม่มีความเห็น