เมื่อแหงนมองขึ้นไปบนฟากฟ้า
มีดวงดาราทอแสงอยู่ไกลลับ
ระเรื่อยระเรื่ออยู่เป็นจังหวะจังหวะ
ระยิบระยับส่องสว่างกลางโพยม
อยากจะรู้จริงหนอว่าใครสร้าง
อยู่ท่ามกลางท้องฟ้าเวหาเหิน
ดวงดาราเจ้าอยู่ไกลพี่เหลือเกิน
แต่ชมเพลินเพ่งพิศจิตรัญจวน
กวีชาวบ้าน (นอกคอก)
รักษ์ ปริกทอง
๔ พ.ย. ๒๕๕๓ เวลา ๗.๐๐ น.
ไม่มีความเห็น