อดีต อนาคต ปัจจุบัน

บางครั้งดูเหมือนว่าชีวิตได้ผ่านเลยวันแห่งความฝันมามากมาย วันที่ผ่านเหมือนไร้ความหมาย ชีวิตดิ้นรนค้นหา ความหมาย แต่ ณ วันนี้ยังอาจไม่เจอ  กี่เรื่องราว กี่ครั้งที่ต้องพบเจอ ทุกข์มากกว่า สุข เช่นนั้นหรือ ผู้คนมากมาย รอบกาย ถามทุกข์สุข แต่ไม่เข้าใจ เหมือนให้กำลังใจ แต่ยังว้าเหว่ เหมือนบทกวีหลายกวีกล่าว เหมือนบทเพลงหลายเพลงที่ ขับขาน เบื้องลึกก้นจิตรใต้สำนึก ยังกังวาล   ..เหมือน ยังหวังอะไรสักอย่าง มนุษย์หรือ ยังต้องการ ไม่เข้าใจ ผู้แกร่งกล้า ยังแพ้ใจตน มิอาจบอกกล่าว คนหนึ่งคนยศศักดิ์มากมาย ความรู้สามารถ เทียบเท่าเทวดา แต่ก็มิอาจรู้ใจยาจกได้ แต่แล้วยาจกใย ก็ยังไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงทำได้ถึงเพียงนั้น พระพุทธองค์ทรงเปรียบ มนุษย์ไว้ดังบัวสี่เหล่า แต่ใครเล่า จะเข้าใจ บัวประเภทไหนฉันอยู่ในนั้น บุญวาสนามิอาจเปรียบ บัณฑิต เหมือนว่าเก่ง แท้ อาจแพ้ชาวบ้าน โลกวันนี้สับดน ผู้ที่ว่ารู้มีมาก ผู้รอความหวังมีมาก แต่ผู้หวังจะช่วยผู้อื่นมีเพียงไร

 อดีต ยากจะแก้ไข

 อนาคตยากจะกำหนดทิศทาง

 ปัจจุบันยากยิ่งให้เธอเห็นใจ

 แต่ก็ยังหวังว่า วันนี้ อาจทำสิ่งที่ดีดี ที่จะ

 พอชดเชยในอดีต และหวังถึง ในอนาคน

ลอกเขามาครับ