อะไรอะไร...ก็เปลี่ยนแปลงไปหมด...ทำใจยังไม่ค่อยได้...กับสิ่งที่เปลี่ยนแปลงในการทำงาน
จงปล่อย จงวาง ที่ว่างไว้
ให้จิตได้ เสวยสุข ซุกอาศัย
อยู่อย่างผู้ ปล่อยวาง ว่างจิตใจ
ทุกสิ่งไซร์ ล้วนสมมุติ หยุดที่ตัว
สรรพสิ่ง ไดได ในโลกล้วน
เป็นแต่เพียง ธาตุมวล ชวนอดสู
รักเกียจชัง โลภหลง ปลงที่ตัว
แล้วจะรู้ สุดสวย ด้วยปัญญา
ไม่มีความเห็น