โคลงสี่สุภาพ : บอกเลยดีกว่า
สัมพันธ์เราเริ่มต้น เปลี่ยนแปลง
เกินพี่จะแอบแฝง ซ่อนเจ้า
หัวใจสั่นรัวแรง รักเริ่ม แล้วฤๅ
ใจสั่งมารุมเร้า เร่งให้เปิดเผย
เพียงเราเคียงคู่ข้าง คนชม
ใครต่างมองนิยม ยิ่งแล้
หนาวเหน็บที่ทุกข์ถม ถอยห่าง หายเฮย
เพียงเพราะพบรักแท้ เท่านี้สุขแสน
ครามีเธออยู่ใกล้ แนบเคียง
ดีกว่าลำพังเพียง พี่คว้าง
คราหวานแว่วสำเนียง เสนาะโสต เสมอนา
เกินกว่าเก็บคำอ้าง อวดให้นางเห็น
จึงจำเป็นเปิดให้ เห็นความ
รักลุ่มหลงนงราม รุ่มร้อน
สุขสอนสั่งพยายาม เผยพจน์ พจีแม่
วานรับรักเรียมป้อน ปลอบให้สมหวัง
แรงบันดาลใจจาก Better - Boyzone
ความเห็น (20)
มาอ่านกลอนเพราะๆ และชมภาพน่ารักๆ ค่ะคุณครู
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ ขอให้น้ำลดเร็ว ๆ นะคะ
มาเยี่ยมมาชมมาติดตามอ่านครับผม ชอบครับชอบ
ขอบคุณค่ะ ครูภาทิพ บ้ายอ ประเดี๋ยวแต่งไม่หยุดเลย
- โปรยปรายสายวสันต์ มาลาพลันคลี่กลีบขยาย
- แย้มยิ้มดูพริ้มพราย ดุจจะเอ่ยเผยวาจา
- เย็นฉ่ำยามฝนพร่าง ความอ้างว้างที่โถมถา
- กลับเป็นเย็นอุรา อบอุ่นนัก...ยามรัก...เยือน
โปรยปรายสายวสันต์ พฤกษ์ไพรพรรณต่างสมหมาย
มาลี่คลี่กลีบกราย รับไมตรีที่มอบมา
ฤดูกาลย่อมผ่านผัน สายวสันต์ก็อำลา
มาลีที่เริงร่า ต่างก็พากันร่วงโรย
- ยี่สุ่นกรุ่นกลิ่นกล้า เพียงผกาจากแดนสรวง
- สื่อคำพร่ำจากทรวง ห่วงหาเจ้าเยาวมาลย์
- น้ำค้างพร่างพรมฟ้า พร่างมาลาเผยกลีบหวาน
- แย้มยิ้มพริ้มเปรียบปาน เผยห้องใจให้แลเห็น....
ยี่สุ่นกรุ่นกลิ่นอวล เหมือนยั่วยวนชายเผยคำ
ตกบ่ายยี่สุ่นช้ำ กลิ่นหอมล้ำก็จางหาย
สิ้นกลิ่นของบุปผา สิ้นเวลาลมคำชาย
สิ้นกลิ่นสิ้นความหมาย กลิ่นยี่สุ่นจึงฉุนทรวง
- โปรยปรายสายวสันต์ พฤกษ์ไพรพรรณอวดโฉมไสว
- มาลี่คลี่กลีบกราย รับไมตรีที่มอบมา
- ฤดูอาจผ่านผัน สายวสันต์พร่ำเรียกหา
- มาลีหลงเริงร่า ผ่านเวลาอาจร่วงโรย
โปรยปรายสายวสันต์ โปรยนานวันพลันเสียหาย
มาลีคลี่กรีบกราย ตกอยู่ใต้สายวสันต์
โอกาสของมาลี ส่งกลิ่นสีก็หายพลัน
สายธารจากวสันต์ กลบพืชพรรณผองมาลี
ขอบคุณค่ะ คุณดอกรัก
ขออนุญาต ครู ภาทิพ (ทำเฒ่า)
1. ต่างสมหมาย ใช้คำว่า อวดโฉมไสว.....ความหมายดีกว่า "ต่างสมหมาย" สมหมายอะไร..ภาษาธรรมดาไป
2. คือฤดู ไม่ต้องใส่ฤดู กาล
3. สายวสันต์พร่ำเรียกหา เรียกหา ต้องเสียงสูง น่าจะเพราะกว่า
4. ต่างก็พากันร่วงโรย ...เป็นกลอนไหล ซึ้งไม่ดี น่าจะ ผ่านเวลาอาจร่วงโรย ..
ปล. ครู ภาทิพ ถือมีศิลปในการแต่งกลอนหวาน เยี่ยมมาก...
ขอบคุณมากค่ะ ขอน้อมรับคำชี้แนะไว้ด้วยความยินดียิ่งค่ะ
แต่เสียง อาย กับ ไอ ใน ร้อยกรอง ไม่ใช่เสียงที่สัมผัสกันค่ะ
อะ+ ย คือ ไอ ใอ อัย
อา + ย คือ อาย
- โปรยปรายสายวสันต์ พฤกษ์ไพรพรรณอวดโฉมเฉิดฉาย
- แต่ผู้แต่งจะใช้ ไสว เพราะ ความรู้สึก สาววัยแรกรุ่น.... เปรียบเหมือนดอกไม้แรกแย้ม ...ชูช่อไสว ก็ได้...แต่ใช้อวดดีกว่า อวดเอวองค์ อวดชูช่อไสว...แฮะ แฮะ หยอกเล่นน่า......อย่าไปตามคนแต่งเพลง ผมดูจากการเอื้อนคำ..ไม่แนน่นอนเด้อ..
ก็แล้วแต่....ของครูก็ถูก...
ขอบคุณค่ะ ครูภาทิพได้แต่ฟังเพลง ไม่มีทักษะเรื่องการร้องและการแต่งเพลง จึงไม่เข้าใจเรื่องของการเอื้อน ขอบคุณที่ชี้แนะค่ะ
โถ....อย่าน้อยใจ...ล้อเล่นน่า เห็นแต่งกลอนเก่ง...
ขอบ พระคุณแนะถ้อย แถลงมา พี่เอย
คุณ เยี่ยมการพรรณนา ถิ่นท้อง
มาก เพลงที่ถวิลหา สาวถิ่น ใต้นอ
ค่ะ เล่นตามพวกพ้อง ต่างใต้เดียวกัน
- ผ่านฝนเข้าต้นหนาว
- น้ำค้างพราวทั้งหมอกเหมย
- หนาวลมพรมรำเพย
- หนาวโอ้หนาวร้าวรานใจ
- ฝากลมที่พรมผ่าน
- จะสงสารกันบ้างไหม
- คนเหงาเศร้าทรวงใน
- รอคอยให้คนเมตตา
เขียนโคลงกลอนยากแท้ ต้องหมั่น
ต้องฝึกเขียนทุกวัน ค่ำเช้า
บางวันเบื่อคิดฝัน ไม่ออก
ก็งดเว้นหยุดเว้า หยุดสร้างผลงาน
สวัสดีค่ะคุณครู นาย ปภินวิช pap2498 ถนอมวงศ์
เขียนโคลงเขียนบ่อยเข้า คงชิน
เขียนส่งเป็นอาจินต์ แจ่มแท้
เหมือนดังดุจธารริน แรงเรื่อย เสมอนา
จึงบ่เหือดหายแม้ หมดสิ้นวสันต์