บทอาขยาน

บทอาขยาน

         พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พุทธศักราช ๒๕๒๕ ให้นิยามคำ "อาขยาน" ไว้ว่า อาขยาน  (-ขะหฺยาน, -ขะยาน) น. บทท่องจำ; การเล่า, การบอก; การสวด; เรื่อง, นิทาน. (ส.; ป. อกฺขาน)
        ฉะนั้น คำว่า อาขยาน อ่านออกเสียงได้สองอย่างคือ อา-ขะ-หยาน  หรือ อา-ขะ-ยาน
        ในอดีตการท่องอาขยานเป็นการท่องจำบทร้อยกรองที่ถือว่าไพเราะ  โดยครูจะคัดเลือกมาให้นักเรียนท่องจำ มีความสั้นยาวตามความสามารถในการท่องจำของนักเรียนตามระดับชั้น  การท่องบทอาขยานในอดีต มิใช่การท่องแบบนกแก้วนกขุนทอง แต่เป็นการท่องเพื่อให้เกิดการจำและรับรู้ เกิดทักษะทางภาษาไทยทั้งทางด้านการใช้คำ หรือ การสัมผัสคำ และเสริมให้ผู้เรียนเห็นคุณค่า เมื่ออ่านบทอาขยานเด็กจะต้องใช้ดุลยพินิจในการสืบเสาะ สร้างมุมมองที่หลากหลายเพื่อเสพอรรถรสแห่งวรรณกรรมมากกว่าการท่องจำตลอดจนสามารถนำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้
        การท่องบทอาขยานเป็นการส่งเสริมให้นักเรียนเกิดความซาบซึ้ง เห็นคุณค่าและความงดงามของภาษา ได้แนวทางในการปฏิบัติตนในชีวิตประจำวัน ถ้าเราเปิดโอกาสให้เด็กๆ คิดวิเคราะห์ วิจารณ์ อภิปราย สรุปผล เป็นการช่วยให้เด็กได้จุดประกายความคิดของตนออกไปได้กว้างไกลโดยไม่หลงทิศทาง  

[โสภณ เปียสนิท]

เรียนครูอิ๊ดครับ

ท่องบทอาขยานในความเห็นของผม เป็นการฝึกสมาธิเพิ่มความจำประการหนึ่งนะครับ

[ครูอิ๊ด]

ขอบคุณนะคะท่านอาจารย์โสภณ

ที่อาจารย์แวะมาแสดงความคิดเห็น และสรุปความ

อีกบทสรุปหนึ่งนะคะ "การท่องบทอาขยานเป็นการส่งเสริมให้นักเรียนเกิดความซาบซึ้ง เห็นคุณค่าและความงดงามของภาษา ได้แนวทางในการปฏิบัติตนในชีวิตประจำวัน"

มีในข้อสอบการอบรมเพื่อพัฒนาครูของสพฐ.ค่ะ