อีกฟากฝั่งยังรอเรา


อุดมการณ์ในดวงใจยังไม่เปลี่ยน ถึงเษียณก็ก้าวใหม่ได้อีกหน อีกฟากฝั่งพื่น้องและผองชน ยังรอเราเริ่มต้นช่วยสังคม

 

 

 

 

 

 

 

 

 ก็แค่หมดเวลาจากหน้าที่

 ก้าวลงจากเวทีที่ยิ่งใหญ่

 จากฟากหนึ่งถึงอีกฝั่งยังต้องไป

 ชีวิตเหมือนเกิดใหม่ได้จริงจริง

 

 

 

 ยิ้มให้กับความหลังครั้งก่อนเก่า

 ยิ้มให้ความสุขเศร้าและทุกสิ่ง

 ยิ้มให้โลกมุมหนึ่งเคยพึ่งพิง

 ยิ้มให้เพื่อนชายหญิงเคยร่วมงาน

 

 

  

 เคยช่วยคิดช่วยสร้างอย่างมุ่งมั่น

 เคยแบ่งปันความรักสมัครสมาน

 ทุกหยาดเหงื่อที่สร้างชื่อคือตำนาน

 จิตวิญญาณผูกพันกันเรื่อยมา

 

 

  

 ร่วมล้มลุกขลุกขลักมาหนักหน่วง

 จนลุล่วงถึงวันหมดปัญหา

 เหนื่อยแสนเหนื่อยก็ยิ้มสู้อยู่ทุกครา

 ชีวิตจึงคุ้มค่าทุกนาที

 

 

  

 อยู่เพื่อคนอยู่เพื่องานมานานแล้ว

 อยู่ด้วยใจแน่แน่วในหน้าที่

 อยู่เพราะรักที่จะทำคุณความดี

 อยู่เพื่อวันพรุ่งนี้ของทุกคน

 

 

  

 อุดมการณ์ในดวงใจยังไม่เปลี่ยน

 ถึงเกษียณก็ก้าวใหม่ได้อีกหน

 อีกฟากหนึ่งพี่น้องและผองชน

 ยังรอเราเริ่มต้นช่วยสังคม

 

 

  

 

 

 

 

สันติสุข สันติศาสนสุข  ♦♦


                             

หมายเลขบันทึก: 404888เขียนเมื่อ 27 ตุลาคม 2010 13:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 กันยายน 2012 23:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ก้าวใหม่ครับ

ก้าวแห่งการเริ่มต้นในการทำงาน..เพื่อสังคม

"จิตที่คิดจะให้นั้นเบา..และสุขใจ"

ขอบคุณครับ

วันวัยเวียน พ้นผ่าน กาลเวลา

ผ่านปัญหา สารพัด ปัดพ้นผ่าน

ผ่านสำเร็จ เสร็จกิจ มิตรชื่นบาน

ประสบการณ์ วันข้างหน้า ยังท้าทาย

เพิ่งได้อ่าน งานกวี ฝีมือท่าน

วารสาร  วิชาการ บรรจงเขียน

หน้าที่ครู เป็นครู คู่ผู้เรียน

จะพากเพียร เรียนรู้ เป็นครูไทย

*เพิ่งได้อ่านวันนี้เองค่ะ ดีใจที่ได้พบผลงานท่านอีก

อ.นุ ครับ

จิตที่คิดจะให้เบาสบายจริงๆ ยิ้มง่าย หลับง่าย หมดความหวาดวิตก ไม่กังวลว่าจะได้อะไรตอบแทน

ขอบคุณครับที่ช่วยย้ำความเชื่อที่มีคุณค่านี้ ดีใจที่อาจารย์แวะมาให้กำลังใจ ครับ

ครูหยุย ครับ

ครูหยุยไม่มีวันเกษียณอายุอย่างแน่นอน ngoทุกคนมีข้อได้เปรียบตรงนี้

คือไม่ต้องเริ่มต้นชีวิตอีกครั้งหลังอายุหกสิบ ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม

คุณครู ป.1 ครับ

ตอนที่ผมอยู่ป.1 ครูป.1จับมือผม มานะพยายาม และให้กำลังใจผม จนผมเขียน ก ได้สำเร็จ

เป็นตัวเป็นตนมาได้ถึงทุกวันนี้ ก็เพราะมีครู ป.1 ดีใจครับที่ชอบงานเขียนของผม

ขอบคุณมากที่ให้ความสนใจวารสารวิชาการ และยังได้มาพบกันตรงนี้อีก

หลายอย่างยังรอคนเก่งอยู่นะครับพี่ สวัสดีครับ ซึ้งจริงๆ..

คุณเคเอ็มโรงพยาบาลพิจิตร ครับ

ขอบคุณมากที่มีความซาบซึ้งกับเนื้อหาของงานชิ้นนี้ แล้วแวะมาอ่านอีกนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท