ภาพรวมชุมชนท้องถิ่น
ชาวบ้านเป็นกังวลเรื่องการทำมาหากิน (ในเมืองเรื่องที่อยู่อาศัย เศรษฐกิจนอกระบบ ขณะที่ในชนบทปัญหาการเกษตร ภัยธรรมชาติ) และปัญหายาเสพติด นักการเมืองเข้มข้นลงหาเสียงชุมชน หน่วยราชการเรียกชาวบ้านประชุมทำกิจกรรม ชักชวนปรองดองแต่ยังไม่บูรณาการแก้ปัญหาพื้นฐานชาวบ้าน
ปัญหายาเสพติด - ยาเสพติดระบาดเพิ่มรุนแรงทั้งในเมือง-ชนบท กิจกรรมการแก้ปัญหาย่ำอยู่กับที่ ชาวบ้าน/กำนันผู้ใหญ่บ้านยังมองไม่เห็นทางชนะ เริ่มท้อแท้
องค์กรประชาชนขยายตัว
ดัวยการสนับสนุนของหน่วยงานทำให้เกิดองค์กรองค์กรชุมชนในรูปแบบต่าง ๆ มากขึ้น เช่น กรรมการหมู่บ้าน กองทุนสุขภาพ สภาองค์กรชุมชน กลุ่มกิจกรรมเฉพาะเรื่อง องค์กรประชาชนส่วนใหญ่มองปัญหาเฉพาะหน้า การสร้างสรรค์มีข้อจำกัดทำตามหน่วยราชการที่ให้เงินลงไป ขาดบูรณาการกิจกรรม
กิจกรรมในชุมชน
เงินโครงการประชานิยมรัฐบาลลงหมู่บ้าน (ล่าสุดนายกรัฐมนตรีจะให้ตำบลละแสน) จัดตั้งกองทุนหลักประกันสุขภาพตำบล (รัฐกลางให้คนละ 40 บาทต่อปี ท้องถิ่นสมทบ) ครบทุกตำบลใน 2 ปี จัดตั้งสภาองค์กรชุมชนตำบลได้ราวหนึ่งในสาม
บทบาทหน่วยงาน
หน่วยงานจากส่วนกลางทำงานไม่ประสานกัน ต่างคนต่างทำ จัดตั้งชาวบ้านเป็นเครือข่ายขึ้นตรงหน่วยงาน
องค์กรปกครองท้องถิ่นราวร้อยละ 20 ส่งเสริมการบูรณาการและสร้างความเข้มแข็งชุมชน ร่วมมือกันได้กับกำนันผู้ใหญ่บ้าน ร้อยละ 50 ทำกิจกรรมแบบราชการส่วนกลาง ร้อยละ 30 เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาขอชาวบ้าน องค์กรปกครองท้องถิ่นรวมตัวเป็น “สมาพันธ์องค์กรปกครองท้องถิ่น” ต้องการเป็นอิสระ เรียกร้องกระจายอำนาจ ค้านกฎหมายที่จะให้ผู้ว่าราชการจังหวัดและนายอำเภอควบคุมมากเกินรัฐธรรมนูญกำหนด
กิจกรรมส่งเสริมความเข้มแข็งชุมชน
ให้กำลังใจ และสนับสนุนการทำงานของแกนนำชุมชน ทำงานเพื่อสาธารณะ และ “รักษาวิถีชีวิตปกติ” ไว้ให้ได้
แนวทางส่งเสริมชุมชนสู้ยาเสพติด
1)อบรมให้ชาวบ้านรู้ทันขบวนการยาเสพติด 2)สนับสนุนเท่าที่จำเป็นเพื่อให้ชาวบ้านจัดตั้งองค์กรสู้ยาเสพติด “ที่เป็นธรรมชาติ” พร้อมสู้ระยะยาว บนพื้นฐานการพึ่งตนเอง 3)สนับสนุน บูรณาการแก้ปัญหายาเสพติดเข้าแผนองค์กรปกครองท้องถิ่น
|
4) มูลนิธิภูมิพลังชุมชนไทย (มภท.) และ ป.ป.ส. เป็นแกนนำ ร่วมชุมชน กำนัน/ผู้ใหญ่บ้าน - ตำรวจ – ท้องถิ่น พัฒนาองค์ความรู้วิชาการในการต่อสู้ยาเสพติดที่สอดคล้องกับวัฒนธรรมและบริบทพื้นที่
สวัสดีครับท่านสมพงษ์
มภท ภาคใต้ตอนล่าง คุ้นชินกันร่วมกิจกรรมมาหลายครั้ง
แต่พื้นที่เทศบาลปากพะยูนที่ผมขับเคลื่อนงาน ยังไม่ได้ร่วมงานเรื่องยาเสพติด
ยาเสพติดเป็นเรื่องใหญ่ที่คน โดยเฉพาะราชการ ไม่อยากพูด...ทำแบบราชการ เหมือนเดินถอยหลัง...แต่ก็ไม่เปิดให้ชาวบ้านรับผิดชอบ ... องค์กรปกครองทัองถิ่นยังไม่ค่อยมีบทบาท เพราะหน่วยงานส่วนกลางยังไม่เปิดโอกาส ... และท้องถิ่นจำนวนมาก ก็ไม่อยากยุ่งเรื่องนี้ .... จึงเป็นภาระที่ประชาชนต้องสู้เอง ...
อยากเรียนรู้ร่วมกันเพื่อ "ก้าวทะลุกรอบ" ติดต่อทางอีเมล์ก็สะดวกดี .. ขอให้กำลังใจ
สมพงษ์ [email protected]