ทำอย่างไรให้เด็กมีความรู้คู่คุณธรรม

ความรู้อย่างเดียวไม่เพียงพอสำหรับการพัฒนาเด็กไทย

 

          มี นักเรียนท่านหนึ่ง เข้ามาอ่านแนวคิดความรู้คู่คุณธรรม ที่ดิฉันเขียนไว้ที่ http://gotoknow.org/blog/anuroj/73419

          เขียนมาถามดิฉันว่าเรื่องคุณธรรมจริยธรรมของนักเรียนมัธยม มีอะไรบ้าง  คงจะไปทำรายงานให้กับคุณครู ดิฉัน ได้เขียนตอบเพิ่มเติมเป็นแนวคิดกว้าง ๆ ให้กับเธอไปดังนี้ค่ะ

           จากการวิจัยในเมืองไทยเราเลยนะคะ ซัก2-3 ปีที่แล้วเห็นจะได้  พบว่า เด็กมัธยมช่วงที่เป็นวัยหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตคือช่วง ม.2 ขึ้น ม.3 เป็นช่วงที่น่าเป็นห่วงที่สุดค่ะ  เด็กวัยนี้ถ้าผู้ปกครองไม่ใกล้ชิดเด็กจะมีปัญหามาก ไม่ว่าจะเป็นปัญหายาเสพติด  ปัญหาเอดส์  หรือปัญหาเป็นเด็กเกเรไปเลยค่ะ  ทั้งนี้เนื่องจากเด็กวัยนี้ติดเพื่อน  ทำตามเพื่อน  ถ้าเด็กคบเพื่อนดีก็เป็นโชคดีของพ่อแม่ แต่ถ้าเด็กคบเพื่อนไม่ดี และผู้ปกครองไม่แนะนำใกล้ชิด เด็กจะมีโอกาสเสียได้สูงค่ะ  นอกจากนี้เด็กวัยนี้ฮอร์โมนกำลังเปลี่ยน(พุ่งกระฉุดเลยค่ะ) พูดง่ายๆ กำลังเป็นหนุ่มเป็นสาว  มักหงุดหงิดไม่ค่อยสบอารมณ์เรื่องโน้นเรื่องนี้ ทำอะไรไม่ค่อยยั้งคิด  พ่อแม่ผู้ปกครองต้องคอยประคับประคองให้อยู่ในกรอบ  แต่ต้องไม่จุกจิกจู้จี้กับเธอ  เพราะเธออยากเป็นฮีโร่ อยากเป็นตัวของตัวเองมากๆ ค่ะ   ถ้าผ่านช่วงนี้ไปได้โดยมีผู้ปกครองอยู่เคียงข้าง เด็กจะค่อยๆ พัฒนา ego ไปสู่ superego ค่ะ 

          เมื่อถามถึงคุณธรรมจริยธรรมของเด็กวัยนี้  น่าจะเป็นการค่อย พัฒนาเด็กให้เกิด ศิล สมาธิและปัญญา  เพื่อพัฒนาตนเองพัฒนาชีวิตในทางที่ดีเป็นคนดี  และ มี ความดี 5 ประการ ในตน  ได้แก่  ความรู้ดี  ความสามารถดี  ความคิดดี  ความประพฤติดีและความมีจิตใจที่ดีงาม 

         เคยได้ยินเพลงนี้ไหมค่ะ

 

เด็กเอ๋ยเด็กดีต้องมีหน้าที่ 10 อย่างด้วยกัน

          1. นับถือศาสนา

          2 .รักษาธรรมเนียมมั่น

          3. เชื่อพ่อแม่ครูบาอาจารย์

          4.วาจานั้นต้องสุภาพอ่อนหวาน

          5. ยึดมั่นกตัญญู

          6. เป็นผู้รู้รักการงาน

         7.ต้องศึกษาให้เชี่ยวชาญ ต้องมานะบากบั่นไม่เกียจไม่คร้าน

         8. รู้จักออมประหยัด

         9. ต้องซื่อสัตย์ตลอดกาล  นำใจนักกีฬากล้าหาญให้เหมาะกับกาลสมัยชาติพัฒนา

        10. ทำตนให้เป็นประโยชน์รู้บาปบุญคุณโทษ  สมบัติชาติต้องรักษา

เด็กสมัยชาติพัฒนา จะเป็นเด็กที่พาชาติไทยเจริญ  คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์นะคะ 

 

          ดิฉันคิดว่ากว่าจะได้เพลงนี้ออกมา ผู้แต่งท่านต้องอ่านหนังสือมาพอสมควร จึงสามารถกลั่นกรองเป็นแนวทางในการสอนเด็ก ๆ ได้อย่างน่าทึ่งค่ะ

.............

คนึงนิจ อนุโรจน์ Ph.D