เริ่มศึกษาธรรมะมาก็ระยะหนึ่งแล้วแต่รู้สึกว่าตัวเองยังไม่เข้าใจธรรมะอย่างท่องแท้เลย ฟังเสียงธรรมะจาก หลวงพ่อหลวงปู่ ครูบา มาก็เยอะ ก็ยังไม่เข้าใจ
ตอนที่นั่งสมาธิใจมันชอบคิดคือคิดตลอดเลยเรื่องนี้ข่มได้มันก็จะคิดเรื่องอื่นเข้ามาอีก
แต่ยังไงก็จะไม่ถอย สู้ๆ
ธรรมะคือธรรมชาติ แนวทางการปฏิบัติ ครูบา หลายท่านจะพยายามสอนหรือแนะนำให้ระลึกรู้(หมายถึงการรู้ตัวเอง ว่าทำอะไร หรืออยู่ในลักษณะใด) แล้วก็อยู่กับตัวเอง เป็นหลักในการปฏิบัติ แล้วจะตามด้วยการฝึกจิตของตัวเอง โดยกำหนดตำแหน่งในการวางจิตเพื่อให้มีความตั้งมั่น ให้รู้ตัวเอง ดูตัวเอง ไม่ส่งจิตออกนอก มีสติคอยควบคุมอยู่ ไม่ว่าจะอยู่ในอาการใดก็สามารถทำได้ ไม่ว่าจะ ยืน เดิน นั่ง หรือขณะที่ทำงานอยู่ การปฏิบัติธรรมตามที่ครูบาท่านสอนมักจะเน้นเสมอว่าอย่าสงสัย เพราะการสงสัยจะเป็นอุปสรรคตัวหนึ่งที่ทำให้การภาวนาไม่ก้าวหน้า รวมถึงการมุ่งหวังในความสำเร็จด้วย(เป็นกิเลสอย่างหนึ่ง) วิธีที่ดีที่สุดค์อปฏิบัติตามที่ครูบาสอน
ต้องใจเย็นๆค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ทำสมาธิใจต้องนิ่งจริงๆ พยายามอย่าคิดมากหากเริ่มจะคิดเรื่องใหม่ก็หยุดทำเลยค่ะพักก่อน รวบรวมสมาธิใหม่แล้วค่อยทำใหม่ค่ะ จริงๆแล้วแค่ทำอะไรด้วยความมีสติก็ถือว่าเป็นสมาธิเช่นกันจดจ่อกับในสิ่งนั้นแล้วก็รู้สึกตัวอยู่เสมอว่าเรากำลังทำอะไรค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะ
เหมือนกันเลยค่ะ เวลานั่งทำสมาธิทีไร ใจมันวอกแวกทุกทีค่ะ