ธรรมะเมืองโคราช

พรุ่งนี้ผมจะได้กลับไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่โคราช นานๆทีจะได้มีโอกาสไปเพราะการไปไหนมาไหนทุกวันนี้ต้องอาศัยหลายเหตุปัจจัยกว่าจะได้ไปไหนแต่ละที่ พระท่านกล่าวว่าเหมือนแมลงภู่ผึ้ง(เสียที่ไหน)เที่ยวบินไปเกาะดอกไม้ดูดน้ำหวานตามความต้องการแล้วก็บินไปไม่ให้ห่วง พูดนะได้แต่ถ้ากระทำยากครับ นกน้อยที่บินไปโดยมีปีกและขนเที่ยวไปตามต้องการบนผืนโลกใบใหญ่ ภิกษุผู้เห็นภัยในวัฏฏะท่านก็ให้ทำเหมือนอย่างนั้น เที่ยวโคจรไปในที่ต่างๆอันเป็นสัปปายะเพื่อปฏิบัติธรรม ไม่ให้ห่วงกังวลต่อสิ่งต่างๆอันตนสัมผัสแล้วด้วยอายตนะทั้ง ๖ พูดง่ายทำยากเหลือเกินแต่ก็มีความสุขเมื่อได้ทำ(แม้ยังทำไม่ได้)

โคราชเป็นชื่อที่อยู่ในใจข้าพเจ้าเสมอ โคราชเป็นชื่อที่อยู่ในใจชาวไทยทุกท่านเมื่อเห็นหน้าแม่ย่าโม ผู้หญิงที่กล้าหาญเสมอชายชาติทหารกระทำการอย่างองอาจเพื่อปกป้องผืนแผ่นดินไทยไว้ให้ลูกหลานได้สืบมา ข้าพเจ้าได้อาศัยเลี้ยงชีวิตศึกษาธรรมะอยู่ที่เมืองนี้หลายปีขอรับท่าน ไปๆมาๆจนคิดว่าเป็นบ้านตัวเองไปแล้วกระไร ที่ต้องไปก็เพราะญาติโยมที่เคยอาศัยท่านอยู่หรือผู้มีอุปการะทั้งหลายที่ยังไม่เคยลืมกันมาเยี่ยมข้าพเจ้าเมื่อกลางพรรษามานี้เอง

 

ความรักมีน้ำใจปรารถนาดีคิดถึงซึ่งกันและกันเป็นของที่หายากและมีคุณค่ายิ่งกว่าสิ่งของที่ฝากหลายเท่านัก พ่อแม่เมื่อคิดถึงลูกหรือลูกคิดถึงพ่อแม่ก็กลับไปหาท่านแม้ไม่มีอะไรติดไม้ติดมือเป็นของฝากให้ท่าน ก็สามารถทำให้น้ำตาแห่งความปลื้มปีติไหลเจิ่งแตะแต้มบนใบหน้าได้เช่นกัน เป็นที่หน้าแปลกใจแก่ผู้พบเห็นยิ่งนัก ความมีน้ำใจรักคิดถึงจึงเป็นสิ่งที่ประเมินค่ามิได้แม้ยิ่งกว่าถูกแจ๊คพอตใดๆ จะมีความหมายใดหากพระราชาผู้ทรงอำนาจสูงสุดในผืนปฐพีไม่ได้รับความเชื่อใจเคารพรักและคิดถึงจากอาณาประชาราษฎร เป็นหลักธรรมง่ายๆที่บางคนอาจมองข้าม แต่ความเป็นจริงการชื้อใจที่ยั่งยืนตราบเท่าชีวิตมีได้เพราะความเห็นใจซึ่งกันและกัน ไม่ใช่การชื้อด้วยเงินทองของขาวเหมือนอย่างในปัจจุบันที่กำลังเป็นที่นิยมทำกัน

หลักการหรือหลักธรรมอีกอย่างหนึ่งที่ยังไม่ล้าสมัยอย่าง “อย่าคบคนพาลจงคบแต่บัณฑิต” จึงยังใช้ได้เสมอและไม่ควรมองข้าม อย่างที่กล่าวจะมีประโยชน์อะไรหากว่าข้างกายของท่านเต็มไปด้วยคนไม่ดีแม้จะห้อมล้อมจนมืดฟ้ามัวดิน  ท่านภูมิใจสักแค่ไหนที่ได้ปกครองสัตว์เดรัจฉาน หลักธรรมแบบนี้บางท่านอาจมองข้ามแต่บรรพบุรุษท่านเน้นย้ำหนักอย่างสำนวนว่า “ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน”

เราประทับใจยิ่งนักเมื่อพบคนใดหนึ่งที่มีความซื่อตรง (สัจจะ) ยิ่งเป็นสัจจะที่มีต่อตัวเราเองก็ทำให้จำอยู่มิรู้ลืม คนที่มีสัจจะแม้จะอยู่ไกลแสนไกลก็จะห่อเสบียงออกตามหา ชีวิตหนึ่งถ้าท่านได้พบคนที่มีสัจจะ “มีศีลมีสัจจะ”  ก็นับได้ว่าไม่เสียทีเกิด แต่ถ้าหากยังหาไม่พบกัลยาณมิตรเช่นดังว่ามาก็จงพยายามหาเถิด เพราะกัลยาณมิตรคือพรหมจรรย์ทั้งหมด

ด้วยธรรมคือ “สัจจะ” นี่เองที่ข้าพเจ้าจึงต้องไปโคราชให้ได้แม้ว่าจะลำบากด้วยปัจจัยทั้งหลาย(ปัจจัยที่ ๕ คือเงิน) คิดถึงญาติโยมที่ไม่เคยทิ้งกันแม้ว่าข้าพเจ้าจะไปอยู่ที่ไหนก็ตาม ก็ยังไปมาหาสู่อยู่เป็นประจำบางทีก็ไม่มีอะไรมาฝากดอก มีแต่น้ำใจเท่านั้นที่คนบ้านนอกคอกนาฝากกันถือเป็นสำคัญ

ด้วยความดีมีน้ำใจที่หายากในบุคคลธรรมดาของแม่ย่าโม จงปกป้องคุ้มครองทุกๆท่านเทอญฯ

[กานดาน้ำมันมะพร้าว]

กราบนมัสการค่ะ 

 มีศีลมีสัจจะ พบแล้วค่ะ

 แต่คนที่มีศีล แต่ไม่มีสัจจะก็พบมากอีกค่ะ

 รวมทั้งคนมีสัจจะ แต่ยังไม่ถือศีลก็มีมากอีก  

 มีคนโคราชใช้น้ำมันมะพร้าวหายจากปวดเข่า ขาค่ะ

เคยได้ทานน้ำผึ้งป่าโคราช ลูกขจรโคราชด้วยนะคะ

         ลูกขจรหรือลูกสลิดค่ะมาจากโคราช

      ขอบพระคุณและกราบนมัสการค่ะ

      

[ณัฐรดา]

นมัสการเจ้าค่ะ

หวังว่าการเดินทางจะราบรื่นนะเจ้าคะ

นมัสการลา