เหตุมาจากงานจริยธรรมของโรงพยาบาลมีประกวดเรียงความในเทศกาลวันแม่ที่ผ่านมา...แม่ลูกสาวที่เห็นแก่ของรางวัลก็เลยเขียนเรียงความส่งเข้าประกวด เรื่อง "แม่ของฉัน"..ลองอ่านกันดูนะค่ะ
แม่ของฉัน
ณ วันหนึ่งฉันเพิ่งมารู้ตัวว่าฉันรักแม่มากขนาดไหน...ตอนนี้ฉันเพิ่งรู้ว่าแม่ของฉันเป็นคนเก่ง นิสัยดี และเป็นคนดี แม่ของฉันชอบช่วยเหลือคนโดยไม่หวังผลตอบแทนและสอนหนูให้เรียนเก่ง ขยัน เป็นคนที่ดี และรู้จักนำสิ่งของเหลือใช้มาใช้ประโยชน์ได้อีกครั้ง เฮ้อ! หนูเพิ่งมารู้ตอนนี้คงไม่สายไปนะคะ เพราะฉะนั้นหนูจะพยายามใช้เวลาที่เหลือมาตอบแทนบุญคุณของแม่ให้ได้มากที่สุด และหนูจะพยายามตั้งใจเรียนให้มากขึ้น และสามารถหาอาชีพที่ดีมาเลี้ยงตัวเองและคุณแม่ด้วยค่ะ ซึ่งหนูก็จะทำให้แม่อยู่อย่างสบายที่สุดเท่าที่หนูจะทำได้ค่ะ "กอหญ้ารักแม่ค่ะ"
ซึ้งมั้ยค่ะ เลยอดไม่ได้ที่ต้องบันทึกเก็บไว้ ให้โตขึ้นลูกจะได้ย้อนกลับมาอ่าน...จะได้ไม่ทิ้งแม่ ฮ่ะ ฮ่า...เบื้องหลังการถ่ายทำ..วันนั้นคุณลูกเธอแอบเขียนไม่ให้เราอ่าน เราเองก็หวาดเสียวอยู่ว่าลูกจะเขียนอะไรบ้างเนี่ย ..เดี๋ยวจะวิจารณ์แม่ซะ เลยต้องแอบบอกว่า "กอหญ้า วันแม่เค้าต้องเขียนชมแม่นะเฮ้ยลูก " เค้าก็ไม่ตอบอะไร แต่พอเขียนเสร็จเค้าก็ให้ไปส่ง ระหว่างทางแม่มันก็แอบเซ็นเซอร์ซักหน่อยก่อน..ก็เลยแอบปลื้ม..OK ผ่าน
ก็การตัดสิน เค้าก็ติดบอร์ดให้เจ้าหน้าที่ ให้ผู้รับบริการอ่านแล้วก็ให้คะแนน ปรากฏว่าได้รางวัลที่ 2 ค่ะ แต่ต้องบอกว่าพอได้รางวัลมาแล้วมาบอกเค้า..เค้าก็เฉยๆ แล้วค่ะ คือความดีใจ มีความสุขของเค้าน่ะ ได้ตั้งแต่วันที่เค้าเห็นผลงานเค้าได้ติดบอร์ดแล้ว เค้าไม่ได้สนใจว่าจะได้รางวัลในแบบของผู้ใหญ่หรือไม่หรอกค่ะ ...แม่เลยโล่งใจไปเปราะหนึ่ง เพราะกลัวว่าลูกจะทำเพราะเห็นแก่ผลประโยชน์...ก็ดีไปที่ลูกไม่เห็นไปตามที่ผู้ใหญ่วางแผน...เป็นว่าแม่หน้าบานปลื้ม กับลูกมีความสุข แล้วก็พ่อขี้อิจฉาที่มีการบอกลูกว่า "พ่อก็เคยไปวันแม่ที่โรงเรียนแทนแม่นะ ตอนลูกอยู่ชั้นอนุบาล มีพ่อไปนั่งให้ลูกไหว้แทนแม่ในวันแม่ด้วย"...อิ อิ
เป็น 1 ในคณะกรรมการจริยธรรมคะ ซึ้งจริงๆ ปีหน้าก้คงจะมีอย่างนี้อีก แบบกระชั้นชิดทุกปี ครั้งหน้าน่าจะมีเรียงความจากพ่อ(สามี)ถึงแม่(ภรรยา)บ้างนะ เผื่อมีแบบคำคมแบบซึ้งๆเจ็บๆ 5555 ถ้ามีของพี่คงได้หลายคำคมเลยละกบเอ้ย