ชีวิตที่พอเพียง : 69. เป็นบรรณาธิการวารสาร (๓)

      พอวารสารเล่มแรกออกมา ก็เป็นที่ฮือฮากันมากใน มอ. หาดใหญ่     ผมถือวารสารไปเที่ยวอวดคนทั่ววิทยาเขต    ดร. พิเชษฐ์ วิริยะจิตรา อาจารย์สาขาเคมี คณะวิทยาศาสตร์ บอกว่าจะช่วยเอาไปเข้า database ของ Chemical Abstarct เพื่อให้เป็นที่ยอมรับของต่างประเทศ  และได้เข้าจริงๆ  

      ไม่ทราบว่าเทวดาไหนดลใจให้ผมไปชวน ดร. ไพศาล เหล่าสุวรรณ คณะทรัพยากรธรรมชาติ ให้มาเป็นบรรณาธิการรอง     น่าจะเพราะผมคิดว่าจริงๆ แล้วผมทำวารสารไม่เก่ง     หรือไม่มีประสบการณ์    ได้แต่คิดๆ เอา    ดูตัวอย่างจากวารสารต่างประเทศที่ผมอ่านจำนวนนับสิบยี่สิบรายชื่อ    และดูตัวอย่างที่ดี และตัวอย่างไม่ดีของวารสารไทย    เอามาเป็นข้อเรียนรู้และทดลองทำของเราเอง    แต่ ดร. ไพศาลมีประสบการณ์ทั้งการทำหนังสือและทำวารสาร มีความรู้ภาษาไทยดีกว่าผม เป็นคนละเอียดกว่าผม   

       โชคดีที่ ดร. ไพศาลรับเป็นบรรณาธิการรอง    เพราะว่าพอทำวารสารได้ ๓ เล่ม ยังไม่ครบปี ผมก็โดนจับตัวไปเป็นคณบดีคณะแพทยศาสตร์ ซึ่งงานหนักสุดฤทธิ์ และเครียดสุดๆ ด้วย     ผมจึงลาออกจากบรรณาธิการและดร. ไพศาลเข้ารับหน้าที่แทน    จริงๆ แล้ว คนที่ทำให้วารสารสงขลานครินทร์เป็นที่ยอมรับในคุณภาพในช่วงแรก คือ ดร. ไพศาลและคุณนิรันดร์

      ที่จริงจะอ้างความดีเฉพาะของฝ่ายทำวารสารก็ไม่ถูกต้องนัก    ต้องยกเครดิตให้ผู้บริหารมหาวิทยาลัยด้วย    ไม่ว่ายุคไหน จัดงบประมาณหนุนการทำวารสารนี้อย่างไม่ติดขัดเลย     ถ้าไม่ได้คนทั้งคนคือคุณนิรันดร์ และมอบหน้าที่ให้ทำวารสารอย่างต่อเนื่อง วารสารนี้ก็จะสำเร็จได้ยาก

       ผมโชคดี ได้รับการยกย่องชื่อเสียงในฐานะผู้เปลี่ยนโฉม วางรากฐานของวารสารที่ประสบความสำเร็จฉบับนี้

       แต่ที่โชคดีกว่า คือผมได้ ดร. ไพศาล เหล่าสุวรรณเป็นมิตรที่รักกันมาก    ดร. ไพศาลมีความสามารถทางการวิจัย   ทางกวี เขียนบทกวีเก่ง   และเล่นโนราได้    ภายหลังย้ายไปทำงานที่ มทส.    เป็นศาสตราจารย์ และเกษียณอายุงานที่นั่น

วิจารณ์ พานิช
๑ กค. ๔๙
พัทยา