สำนวลกลอนลำ

(ให้ออกเสียงเป็นภาษาลาว)

ไผวาเวียงจันทร์เศร้าสาวเอยอย่าใดว่า

ยานแต่โปบาทหล้าใดแต่งซ้างนวยปาย ผะนางเอย

ความฮักอ้ายคือบักปินบินหมุนบุญพี่ชายขันเอา มอมพระนางอย่าขันฮ้าง

หนทางคืนเมือบ้านซางมาไกล หนอลำบาก ยากขอบความฮักเจ้าจังมาเว้าตาวขอ

คิดเห็นแนเป็นหยังหล้า สิบแม่น้ำ ซาวแม่น้ำ พี่หย่อเป็นแผนดินเดียว ทางสิบคืน ซาวคืน พี่หย่อเป็นคาวมื้อ

สิบซีกะใดขาม ซาวของกะใดลอง

สิบแม่น้ำ ซาวแม่น้ำ ตันหน้ากะลองมา

ตั้งแต่แดดเต็มฟ้ายังใดฝ่าตังฝน

อดสาทนความทุกข์จึงด่วนมาถึงน้อง

ยามใดมาเห็นแล้วสิหนีไปทางอื่นเป็นลือ

มาเห็นแล้วบ่ใดธื่น เงินจ้างพี่บ่หนี ละนาง