ในสัปดาห์นี้หนึ่งมีโอกาสได้พูดคุยกับผู้ป่วยรายหนึ่ง เป็นผู้ป่วยที่ข้ามฝั่งมาจาก สปป.ลาว เพื่อนบ้านเรานี่เองค่ะ ผู้ป่วยรายนี้ป่วยเป็นมะเร็งเต้านมเคยมารับการผ่าตัด ให้เคมีบำบัด และฉายแสงครบไปตั้งแต่ปี 2551 ผู้ป่วยแข็งแรงดี กลับไปอยู่ที่บ้านและทำงานได้เหมือนเดิมค่ะ มาครั้งนี้ผู้ป่วยกลับมาด้วยอาการแขนขาข้างขวาอ่อนแรง (อาการเหล่านี้แสดงว่าต้องมีพยาธิสภาพในสมองแน่ๆ แต่จะจากอะไรต้องหาสาเหตุให้เจอ และรีบรักษาค่ะ) นั่งรถเข็นมา สีหน้าวิตกกังวลมากๆ รวมทั้งญาติที่มาด้วยค่ะที่มีสีหน้าไม่ค่อยดี ผู้ป่วยขอมาปรึกษาเรื่องการฉายแสงค่ะ
แหะๆ ภาพประกอบจาก internet อาจไม่เข้ากันเท่าไหร่ แต่ภาพนี้สีสวยดีค่ะ
จากผลอ่าน film CTscan ที่ผู้ป่วยถือมาด้วยพบว่ามีก้อนในเนื้อสมองอยู่ 1 ตำแหน่ง รังสีแพทย์มองว่าถ้าเป็นมะเร็งแพร่กระจายมาจากมะเร็งเต้านมเดิมนั้น น่าจะมีมากกว่า 1 ก้อน จึงส่งปรึกษาทางศัลยกรรมก่อน เพราะยังไม่มีผลยืนยันและอาการทางคลินิคก็ยังไม่แน่ชัดว่าเป็นมะเร็งแพร่กระจายมาที่สมอง เวลาไม่นานผู้ป่วยและญาติกลับมาบอกพยาบาลว่า กลัว ไม่อยากผ่าตัดสมอง ถ้ามีทางเลือกอื่นขอเลือกที่ไม่ต้องผ่าตัดสมอง จึงปฏิเสธทางศัลยกรรม และผู้ป่วยเลือกขอทำ MRI ก่อน หลังจากที่ได้พูดคุยและเข้ารับคำปรึกษาเรียบร้อยแล้ว
พยาบาลแจ้งผู้ป่วยเรื่องแผนการรักษาต่อไป
แพทย์จะส่งผู้ป่วยไปทำ MRI เพื่อดูว่าจะเป็นมะเร็งแพร่กระจายหรือไม่ หากพบว่ามีก้อนมากกว่า 1 ตำแหน่ง จะฉายแสงให้ แต่ถ้ายังคงพบเพียง 1 ตำแหน่งเหมือนในผล CT scan จะส่งไปพบศัลยแพทย์อีกครั้ง
ถ้าเป็นคุณ จะลุ้นให้ผล MRI ออกมาแบบไหนคะ???
1.ถ้าผลออกมาว่าไม่ใช่มะเร็งแพร่กระจายไปที่สมอง ต้องส่งไปผ่าตัดสมอง
2.ถ้าผลออกมาว่าเป็นมะเร็งแพร่กระจายไปสมอง จะรักษาด้วยการฉายแสงโดยไม่ต้องผ่าตัดสมอง
สำหรับหนึ่ง ถ้าเลือกได้ ขอไม่เป็นทั้งสองแบบ แหะๆๆ แต่สำหรับผู้ป่วยรายนี้ ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนจากสองแบบที่ว่า ตอนนี้เค้ามีอาการแขนขาอ่อนแรงแล้ว และกำลังวิตกกังวลเรื่องการรักษาที่จะต้องทำต่อไปด้วย ในฐานะพยาบาลรังสีรักษา (และหนึ่งก็คิดว่าหลายๆท่านก็คิดแบบหนึ่ง) ในใจหนึ่งเองนั้น อยากจะลุ้นให้ผลออกมาว่าไม่เป็นมะเร็งแพร่กระจายไปสมอง แต่ใจผู้ป่วยคิดยังไงต้องติดตามต่อไปค่ะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นค่ะ ^^
พรุ่งนี้หนึ่งจะมาเล่าต่อว่าสรุปแล้วผู้ป่วยรายนี้ได้รับการรักษาแบบไหน และความรู้สึก สภาพจิตใจของผู้ป่วยและญาติเป็นอย่างไรต่อผลที่ออกมาและการรักษาที่ได้รับค่ะ
มาแล้วค่ะ
ผล MRI ที่รังสีแพทย์อ่านมาก็คือมะเร็งแพร่กระจายไปที่สมอง ทำให้แพทย์พิจารณารักษาด้วยการฉายรังสี
ตอนที่ผู้ป่วยและญาติมาฟังผล MRI นั้นเมื่อทราบว่าจะได้รับการรักษาด้วยการฉายแสง ผู้ป่วยและญาติมีสีหน้าดีใจมากกกก หนึ่งเองก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ว่าจะเห็นอาการดีใจเมื่อได้รับแจ้งว่าป่วยเป็นมะเร็งกระจายไปสมอง
ณ ตอนนี้ ผู้ป่วยบอกว่ายังไงก็แล้วแต่ ขอรักษาแบบไหนก็ได้ที่ไม่ต้องผ่าตัดสมอง เพราะกลัวว่าผ่าตัดแล้วจะไม่ฟื้นมาพบหน้าสามีและลูกอีก เคยเห็นคนที่อยู่บ้านใกล้กันไปผ่าตัดสมองแล้วฟื้นขึ้นมา จำใครไม่ได้เลย ผู้ป่วยรู้ว่า เกิดมาครั้งนึงทุกคนย่อมจากโลกนี้ไปแน่นอน ช้าหรือเร็วแค่นั้น อย่างน้อย ถ้าต้องเป็นอะไรไปจริงๆ ก็อยากจะขอจำลูกได้
ผลออกมาว่าได้ฉายแสงผู้ป่วยและญาติจึงดีใจมากค่ะ
บางครั้งที่เราคิดว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้น่าจะดีและเหมาะสมที่สุดสำหรับผู้ป่วยนั้นๆแล้ว ก็อาจไม่ใช่แบบที่ผู้ป่วยต้องการจริงๆเสมอไป ดังนั้นเวลาจะให้การพยาบาลผู้ป่วยแต่ละรายจึงต้องคำนึงถึงความแตกต่างระหว่างบุคคลของผู้ป่วยแต่ละราย ความต้องการที่แท้จริงของเค้าคืออะไร
ไม่เลือกทั้งสองอย่างดีกว่า น่ากลัว แง ความไม่มีโรค เป็นลาบ ก้อย(อร่อย) เอ้ย ลาภอันประเสริฐ ฮ่าๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต
อิอิ อร่อยจริงๆด้วยค่ะ เอ้ย!! ไม่ใช่ค่า อิอิ
ใช่เลยค่ะ ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐที่สุดแล้วค่ะ
แต่สังขารไม่เที่ยง คนเราต้องมีเกิด แก เจ็บ ตาย
เมื่อเจ็บ(ป่วย)ขึ้นมา สิ่งสำคัญอีกอย่างที่ไม่ควรมองข้ามคือกำลังใจจากคนในครอบครัวค่ะ
ผู้ป่วยรายนี้มีลูกหลาน ญาติมิตรเพื่อนข้างบ้าน มาเป็นกำลังใจกันเพียบเลยค่ะ ^^
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ขจิตมาคนแรกอีกแล้วเย้ๆๆๆ
สวัสดีหมอฮานะ
ไม่ได้คุยด้วยตั้ง หนึ่งวัน จิงปะไม่รู้ น่าจะจิงนะ ฆีดดดดดดดดดถึงคิดถึง
สวัสดีค่ะคุณหม่อมนักบิน
(โอ๊ะโอว..เพิ่งสังเกต่าตัวสะกดจาก ณ เป็น น ตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะค้า แหะๆ)
ไม่ได้คุยด้วยหลายวันเลยนะค้า ไม่ใช่วันเดียวเพราะหนึ่งไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยเหมือนเมื่อก่อน
เดี๋ยวนี้ g2k โหลดหน้าเวบ ย๊ากกกกยากกกกค่ะ (จริงๆอาจเป็นที่เน็ทไม่ค่อยดีด้วย แหะๆ)
ขอบคุณค่า ^^
สวัสดีหมอฮานะ
ณ ก็ยังมีไว้เหมือนเดิม แต่สงวนไว้ใช้ในปีใหม่ เดียวมันจะเก่าเสียก่อน ใช้นานไม่ได้ เก่าแล้วขี้เกียจซัก คีดถึงนานแล้วไม่ได้เข้ามาอ่าน ตอนนี้อ่านหนังสือหนักมาก เลยได้เล่นคอมน้อย
สวัสดีค่ะคุณหม่อมนักบิน
เรียนคงหนักมาก ช่วงนี้เป็นช่วงสอบใช่ป่าวคะ ยังไงก็สู้ๆนะคะ ^^
หนึ่งก็งานยุ่ง และ thesis ก็พยายามให้ก้าวหน้าไปบ้าง เลยไม่ค่อยได้เข้ามาใน gotoknow ค่ะ
สวัสดีครับ
บันทึกนี้มีประโยชน์ครับ ขอชมด้วยความจริงใจ...ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันความรู้อย่างเป็นกัลยาณมิตร
ก่อนอื่นต้องบอกว่า อโรคยาปรมาลาภา โรคยาปรมาลาภะหาย ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ ความมีโรคทำให้เสียลาภ แหะๆ ล้อเค้ามาครับ
เข้ามาอ่านก็ไม่อยากเลือกแต่สิ่งที่เลือกของผู้ป่วย ในความคิดของผมก้อคงเหมือนคนทั่วไปที่มีความรู้แค่ว่า การรักษาด้วยการผ่าตัดสมองน่าจะมีโอกาสเดี้ยงหรือไม่เหมือนเดิม กลัวเป็นโรคเอ๋อ คิดช้า สมองดับ ติงต๊อง น่ะครับขอใช้ศัพท์แบบชาวบ้านๆไฮเทคแบบเห็นภาพน่ะครับ
แต่ก็มีข้อสงสัยว่า ความจำเป็นของการรักษามะเร็งในสมองที่มี 1 ก้อนควรผ่า และถ้ามีมากกว่า 1 ก้อนควรฉายแสงเพราะว่า ถ้ามีหลายก้อนแล้วใช้วิธีผ่าก็จะกระทบส่วนอื่นมากหลายจุดถูกต้องไหม และการฉายแสงรักษาสามารถกินพื้นที่กว้างและกระทบส่วนอื่นๆในสมองน้อยกว่าใช่ไหมครับ
ถ้าใช่ ตามเหตุผล สมมติเจอมะเร็ง 3 ก้อนในสมองที่ไม่ได้กระจายมาจากเต้านม ก็จะต้องฉายแสงเพราะเหตุผลข้างต้น
แล้วเสี่ยงที่จะเป็นสิ่งดังกล่าว ก้อ ตรงกับความต้องการคนป่วยแต่ถ้าเป็นก้อนเดียว เลือกฉายแสงมีผลต่อหัวล้าน ก้อต้องเลือกหัวล้านอยู่ดีเพราะผ่าตัดยังไงก็เสี่ยงทำให้เกิดอาการดังกล่าวใช่ไหมครับ
ก็เรยขอถามเป็นความรู้เผื่อไปถึงเพื่อนๆท่านอื่นว่า ข้อเสียของการผ่าตัดสมองคือจะมีผลต่อเส้นประสาทต่างๆเช่นทำให้คิดอะไรได้ช้า (เอ๋อรับประทาน) ตรงนี้หรือเปล่าครับ เพราะถ้าใช่คนส่วนใหญ่ก็เรยกลัวการผ่าตัดครับ
ว่าที่ ร.ต.โสตถิทัศน์ เอี่ยมลำเนา
บันทึกน่าสนใจครับ มีประโยชน์ อย่างน้อยก็ทำให้ผมมีเรื่องราวไว้อ่าน ได้เรียนรู้เพิ่มขึ้น
ขอบคุณมากครับ
การผ่าตัดสมองไม่ได่น่ากลัวอย่างที่คิด
คุณหมอท่านเก่งมากๆ แม่พี่ก็เคยผ่าตั้ง 2 ครั้ง
แต่ว่าไม่เป็นอะไร ไม่ต้องเข้าห้องผ่าตัด
จะดีที่สุด...
สวัสดีค่ะคุณว่าที่ ร.ต.โสตถิทัศน์ เอี่ยมลำเนา
ขอบคุณมากๆเลยค่ะที่ร่วมแสดงความคิดเห็นแลกเปลี่ยนประสบการณ์
หนึ่งเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะว่าการไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ แต่เราก็ไม่สามารถหนีความจริงข้อที่ว่า ทุกๆชีวิตย่อมมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสัจธรรม อยู่ที่เราจะรับมือ (ปรับตัว ปรับใจ รักษา ปฏิบัติตัว) กับการเจ็บป่วยนั้นๆได้เหมาะสมอย่างไร ^^
ถ้าถามว่า ใครไม่เคยป่วยเลย ยกมือขึ้น คงไม่มีเป็นแน่ค่ะ อิอิ
ยิ่งการเจ็บป่วยที่รุนแรงมากในความรู้สึกของเราทุกคนคือ โรคมะเร็ง แถมจะยิ่งมากเข้าไปอีกเมื่อเป็นมะเร็งตรงอวัยวะที่สำคัญที่สุดอวัยวะนึงของร่างกายเราก็ว่าได้ นั่นคือสมอง
ปกติเราจะพบว่าผู้ป่วยที่ผ่าตัดสมองมักมีอาการแบบที่เค้าเรียกว่า "เอ๋อ"
ขอทำความเข้าใจก่อนว่า เนื้องอกในสมองนั้นแบ่งได้เป็น 2 ชนิดค่ะ คือ เนื้องอกชนิดที่ไม่ใช่เนื้อร้าย กับเนื้องอกชนิดที่เป็นเนื้อร้าย(มะเร็ง) ในที่นี้เราจะคุยกันถึงชนิดหลังนะคะ คือชนิดที่เป็นมะเร็ง ก็จะแบ่งได้เป็น 2 กลุ่มด้วยกันคือ เป็นมะเร็งที่เกิดขึ้นในสมองเลย กับ มะเร็งแพร่กระจายมาจากตำแหน่งอื่นๆ เช่นจากมะเร็งเต้านม มะเร็งปอด มะเร็งลำไส้ใหญ่ เป็นต้น ถ้าเราพบก้อนเนื้องอกในสมอง เราก็คงต้องลุ้นว่าให้เป็นเนื้องอกชนิดไม่ร้ายแรงก่อน จะรู้ได้ไงก็โดยการเจาะดูดชิ้นเนื้องอกเพื่อไปตรวจ ถ้าบังเอิญผลออกมาแล้วว่าเป็นชนิดร้ายแรง ก็ขอลุ้นต่อค่ะว่าให้เป็นมะเร็งที่เกิดขึ้นในสมอง และมะเร็งกระจายไปสมองคงต้องขอเลือกเป็นตัวสุดท้ายค่ะ เพราะหนทางรักษาเหลือน้อยลงจากสองชนิดแรกแล้ว
คราวนี้เรามาดูกันว่า การรักษามะเร็งสมองมีกี่แบบ ส่วนมากจะมี ผ่าตัด ฉายแสง และเคมีบำบัด ส่วนมากจะใช้หลายวิธีร่วมกันค่ะเพื่อให้ได้ผลดีมากขึ้น
ตามมาอีกรอบ ฝนตกทุกวันสบายดีไหมเนี่ย...
คำถามที่ว่า ถ้าพบมะเร็ง 1 ก้อนจะต้องผ่า นั้นก็ยังไม่แน่ค่ะ ขึ้นอยู่กับตำแน่งของตัวมะเร็งหรือเนื้องอกนั้นๆด้วยว่าอยู่ตรงไหน ถ้าเป็นใกล้กับก้านสมอง หรือส่วนสำคัญในสมอง แพทย์ก็อาจพิจารณาไม่ผ่าได้ค่ะ
ผลข้างเคียงการฉายแสงที่สมอง ขึ้นกับตำแหน่งที่ฉาย บริเวณที่ได้รับรังสี ปริมาณรังสีด้วยค่ะ ฉายที่ศีรษะ แน่นอนว่าผมจะร่วง แต่หากได้รับปริมาณรังสีไม่มากนัก เมื่อรักษาครบแล้วผมก็จะงอกขึ้นมาใหม่ได้ค่ะ
ถ้าพบว่ามะเร็งกระจายมาที่สมองแน่นอน ส่วนใหญ่จะไม่พิจารณาผ่าตัดค่ะ จะส่งมาฉายแสง
ผลของการฉายแสงต่อเซลล์มะเร็ง จะไปยับยั้งการแบ่งเซลล์ มะเร็งก็จะไม่โตขึ้น ฉายซ้ำทุกวัน(หยุดเสาร์-อาทิตย์) จะทำให้ก้อนมะเร็งยุบลง อาการปวดหัวที่ผู้ป่วยเคยมีก็จะทุเลาขึ้น อาการชัก เกร็ง กระตุก ก็จะลดลงตามขนาดของก้อนที่ไปเบียดเนื้อสมองส่วนข้างเคียงที่เล็กลง เป้าหมายในการฉายมะเร็งกระจายมาที่สมอง เพื่อประคับประคองอาการ ลดความทุกข์ทรมานจากอาการต่างๆค่ะ ^^
สวัสดีค่ะคุณsuan
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ ^^
สวัสดีค่ะพี่ครูป.1
ใช่แล้วค่ะ การผ่าตัดสมองก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด หนึ่งก็เคยเจอผู้ป่วยที่ผ่านการผ่าตัดสมองมาหลายราย
บางรายหลังครบการรักษา ทำกายภาพบำบัดต่อ อีกหน่อย ก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติได้ค่ะ (ขึ้นกับเนื้องอกในสมองนั้นๆด้วยค่ะ)
^^
สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต
ที่อุดรฝนไม่ตกเลยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ หนึ่งก็สบายดี เรื่อยๆค่ะ
ช่วงนี้โดนตัวขี้เกียจสิงร่างอยู่ 555 งาน thesis ไม่ค่อยเดินหน้าเท่าไหร่
อาจารย์ขจิตเป็นไงบ้างคะ สบายดีป่าวคะ
คุณ hana เราจะรู้ได้อย่างไรว่า การที่ความดันเป็นที่ใจเราเครียดเอง ถ้าเพื่อนคนนึงเค้าไปตรวจ MRI แล้วเรื่องของไตรกลีเซอร์ไร หรือคลอเรสเตอร์รอลก็ปกติ แต่มีอาการหน้ามืดบ่อย ใจสั่นเต้นรงบ่อย หมอบอกความดันสูง ทั้งที่อายุก็ยังไม่มากแค่ สามสิบต้นๆ ไปหาหมอๆก็ยังไม่ฟันธงถึงสาเหตุ ก็บอกแค่ความดันสูง อย่างนี้อันตรายไหมและต้องระวังอะไรบ้างครับ เพื่อนกลุ้มใจมากเพราะไม่รู้เกิดจากอะไรทั้งที่ตรวจสุขภาพประจำปีทุกสามเดือนตลอด (เบิกจ่ายตรงได้) ควรเปลี่ยน รพ ไปตรวจที่อื่นไหมครับ เพราะเดือนนึงแล้วยังไม่หาย และไม่รู้สาเหตุ ผมว่าน่ากลัวนะ เผื่อล้มน้อคไปจะแย่นะครับนะ
คุณ hana
เราจะรู้ได้อย่างไรว่า การที่ความดันเป็นที่ใจเราเครียดเอง ถ้าเพื่อนคนนึงเค้าไปตรวจ MRI แล้วเรื่องของไตรกลีเซอร์ไร
หรือคลอเรสเตอร์รอลก็ปกติ แต่มีอาการหน้ามืดบ่อย ใจสั่นเต้นรงบ่อย หมอบอกความดันสูง ทั้งที่อายุก็ยังไม่มากแค่
สามสิบต้นๆ ไปหาหมอๆก็ยังไม่ฟันธงถึงสาเหตุ ก็บอกแค่ความดันสูง อย่างนี้อันตรายไหมและต้องระวังอะไรบ้างครับ
เพื่อนกลุ้มใจมากเพราะไม่รู้เกิดจากอะไรทั้งที่ตรวจสุขภาพประจำปีทุกสามเดือนตลอด (เบิกจ่ายตรงได้)
ควรเปลี่ยน รพ ไปตรวจที่อื่นไหมครับ เพราะเดือนนึงแล้วยังไม่หาย และไม่รู้สาเหตุ ผมว่าน่ากลัวนะ
เผื่อล้มน้อคไปจะแย่นะครับนะ
แมค-โสตถิทัศน์
สวัสดีค่ะคุณแมค-โสตถิทัศน์
เรียน คุณหมอ Hana
ก่อนอื่นต้องขอบคุณมั่กมากครับ ที่ทำให้ผมและเพื่อนๆได้ความรู้เรื่องโรคความดันเพิ่มขึ้นอีก
มีประโยชน์จริงๆ ตอนนี้ผมได้แนะนำเพื่อนๆรวมทั้งเพื่อนที่เป็นความดันสูงเข้ามา ลปรร ในเพจนี้ครับนะ
สุดท้ายขอให้ผลบุญที่คุณ Hana ได้ให้ความรู้ทุกคน
ทำให้เพื่อนๆมีความสุขในการใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท
ส่งผลให้สำเร็จในการทำ thesis นะครับนะ
แมค-โสตถิทัศน์
สวัสดีค่ะคุณแมค-โสตถิทัศน์
ก่อนอื่นหนึ่งขอแก้ข่าวเล็กน้อยค่ะ แหะๆ หนึ่งเป็นพยาบาลค่ะ ไม่ใช่คุณหมอ ^^"
ยินดีมากที่บันทึกหนึ่งมีประโยชน์ และยินดี ลปรร ค่ะ
ขอให้ทุกท่านมีสุขภาพกายและใจ สดใสแข็งแรงนะคะ ^^
ปล.ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับคำอวยพร หนึ่งขอรับไว้เต็มๆเลยค่า โดยเฉพาะเรื่อง thesis อิอิ