ผญาสอนใจ คนกับว่าว
คนกับว่าว
ศรัทธาของคนเฮานั่น คือจั่งหางว่าว คันว่าหางว่าวขาดแล้ว ว่าวนั่นกะแซ่วลง
สติของคนเฮานั้น คือจั่งปีกว่าว คันปีกว่าวใหญ่นั่น กะซอยกั้นลมแฮง
สมาธิของคนเฮานั่น คือจั่ง เชือกแล่นว่าว คันแม่นเชือกว่าว ขาดจ้อย ว่าวนั่นกะลอยตก
ใจของคนเฮานั่น คือจั่ง คนแล่นว่าว คันแม่นวาวติดลมบน คนนั่นได้เซาแลน ?
ตัวว่าวนั่น คือจั่ง ปัญญา หากได้เฮียนฮู้แจ้ง ใจนั้นกะฮู้จบ หากบ่ทันได้พบ คือซิได้แลนบ่มีวันแล้ว
จั่งว่าลมนั่น คือจั่ง ความคิด หากว่าลมหลงทิศ ซิพาว่าวขึ้นดอกจั่งใด๋
แต่หากบ่มีลมแล้ว ใจนั้นต้องพาแลน หาลมที่ถูกต้อง ป้องว่าวให้ขึ้นสูง
เมื่อว่าวติดลมแล้วให้เจ้าได้เซาแลน ให้ได้ใช้ปัญญาแทน พิจารณาตัวว่าว เฮ็ดจิตให้ ว่าง วางลงดังเดิม
โดย Tharmha Jatoตามหาใจ
ความเห็น (4)
ระวังลมแรง กลังหางขาด ว่าวปีกหัก เชือกขาด แต่คนกลับวิ่งไม่มีวันหยุด
พูดให้น้อยลง คิดให้น้องลง แต่ใช้สมาธิมากขึ้น
ชนะชัย สมบูรณ์คุณากร
อยากได้ผญาเกี่ยวกับความสามัคคี และความปรองดองกันของคนในประเทศ, ท้องถิ่น, ทั่วโลกเลยยิ่งดี
เพราะปัจจุบันคนเราเห็นแก่ตัวกันมาก ผมมีโอ กาสและช่องทางในการประชาสัมพันธ์ก็เลยอยากจะเป็นตัวกลางทำอะไรเพื่อสังคมบ้าง
อ่อ ครับบได้เลยครับ จะลองดู