ผู้เขียนเพิ่งเปิดพบคำถามมากมายที่น้องๆถามทิ้งไว้ในบันทึกนี้ เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรฝึกอบรม (APN วิสัญญีพยาบาล) เลยเพิ่งได้ตอบ
และเวลาผ่านมาเนิ่นนานชักลืมๆในบทบาทของ APN ของตน มักเพลินไปกับบทบาทเดิมๆเลยถือโอกาสกระทุ้งสมองตนเองสักหน่อย ถือว่าโชคดีที่ได้มีโอกาสเปิดพบคำถามเหล่านั้น
ขอนำส่วนสำคัญที่เป็น keypoint มาทบทวน จะได้ถามตนเองว่า...
ผ่านมาหนึ่งปี...วิสัญญีพยาบาล(คนนี้)ได้แสดงบทบาทอะไรเพิ่มเติมว่าเป็น “ผู้มีความรู้ ความชำนาญเฉพาะทางสาขาการพยาบาลด้านการให้ยาระงับความรู้สึก (Diplomate Thai Board of Advanced Nursing Practice in Anesthesia)” ไปแล้วบ้าง... ทำอะไรที่ต่างจากเดิม/ดีขึ้นกว่าเดิม ไปได้อีกบ้างมั้ย?...
เคาะสมองตนเองด้วยปรัชญาและวัตถุประสงค์ของหลักสูตรนี้...ดูจะดี จะได้ไม่หลงลืมตนไปนาน
หลักสูตรฝึกอบรมบุคคลผู้ที่จะขอสอบวัดความรู้เพื่อรับวุฒิบัตรแสดงความรู้ความชำนาญเฉพาะทาง สาขาการพยาบาลด้านการให้ยาระงับความรู้สึก
- มุ่งฝึกอบรมให้พยาบาลสามารถทำให้ผู้ป่วยหมดความรู้สึกโดยการให้ยาระงับความรู้สึกชนิดทั่วตัว (General Anesthesia) ภายใต้ขอบเขตการปฏิบัติงานและแนวทางปฏิบัติของผู้ประกอบวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ ชั้นหนึ่งที่ได้รับวุฒิบัตรแสดงความรู้ ความชำนาญเฉพาะทาง สาขาการพยาบาลด้านการให้ยาระงับความรู้สึก และ
- สามารถให้การพยาบาลผู้ป่วยก่อน ระหว่างและหลังได้รับยาระงับความรู้สึก โดยบูรณาการความรู้ทางด้านการระงับความรู้สึก ผลการวิจัย หลักฐานเชิงประจักษ์ และประสบการณ์มาเป็นแนวทางในการดูแลแบบองค์รวมในบทบาทการปฏิบัติการพยาบาล การตัดสินทางคลินิกและจริยธรรมในการปฏิบัติเพื่อความปลอดภัยของผู้ป่วย
- การให้ความรู้ การบริหารและการเป็นที่ปรึกษา เพื่อส่งเสริมให้ผู้ป่วยและครอบครัวสามารถปรับตัวต่อภาวะเครียดจากการผ่าตัด และจากการได้รับยาระงับความรู้สึกเพื่อให้ผู้ป่วยสามารถฟื้นสภาพได้อย่างรวดเร็ว
และนี่เพิ่งกลับจากการอบรมฟื้นฟูวิชาการวิสัญญีวิทยา ที่เป็นภาคบังคับให้วิสัญญีพยาบาลทุกคนต้องเข้าคอร์ส "ฟื้นฟูฯทุก 5 ปีเป็นอย่างน้อย"
งานนี้ได้ของดีมาฝากเพื่อนๆด้วย...แล้วจะเล่าให้ฟัง
เริ่มต้นทีละอย่างค่ะ ถ้าคิดไม่ออกเราต้องหาประเด็นว่า
เราจะให้การพยาบาลโดยมีหลักฐานเชิงประจักษ์หรือนำผลวิจัยมาใช้แล้วตามประเมินผลลัพธ์ค่ะ