กัลยาณมิตร.. ผู้เป็นแรงบันดาลใจ
เมื่อคืนนี้ อยู่ดี ๆ ก็นึกถึงคำพูดประโยคนึงที่ว่า สำหรับผู้ปฏิบัติธรรมแล้ว มักมีเพื่อนน้อย แต่กลับมีกัลยาณมิตร หรือญาติธรรมเพิ่มขึ้น แม้จำไม่ได้ว่าเป็นประโยคของใคร แต่เมื่อคิดตามแล้วก็เห็นว่าจริง ….
คนเรานั้น แค่เพียงหนึ่งมื้อเช้า ยังเลือกทานไม่เหมือนกัน อย่างแอร์ทานกาแฟ น้องหญิงทานน้ำเต้าหู้ พี่ตุ๊กทานขนมจีน ส่วน พี่เกศทานเกี๊ยวซ่า ธรรมะ ก็เหมือนอาหาร แล้วแต่ประเภท แล้วแต่ชนิด จะทานอย่างไรไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ คือ ต้องทาน (ไม่งั้นท้องร้องเจี๊ยก ๆ เอ๊ย ! จ๊อก ๆ) แอร์ว่า คนเราแค่มีชีวิตอยู่ก็ได้ แต่จะอยู่ได้ดี ถ้ามีธรรมเป็นพื้นฐาน สำหรับแอร์ แม้จะเคยผ่านช่วงที่ทุกข์ในวัยเด็กซะเยอะแล้ว ก็ยังไม่เคยคิดจะเข้าถึงธรรม เมื่อมาเป็น “แม่” นี่เอง จึงได้หันมาสนใจใฝ่รู้กับเค้าบ้าง
มาเข้าใจคำว่า “โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน” ก็ตอนแท้ง ไม่มีใครรับประกันได้ว่า เราจะตายก่อนเสมอ ขนาดลูกยังเสียชีวิตตั้งแต่อยู่ในท้องได้เลย นับประสาอะไรกับลูกอีกคน ที่คลอดก่อนกำหนด นอกจากแกจะเป็นเด็กเลี้ยงง่าย กินง่าย นอนง่าย แล้ว ยังแถม ป่วยง่าย ควบด้วยอีกหนึ่งตำแหน่ง
วันหนึ่งได้ไปงานศพของน้าที่วัดชลประทาน พระท่านเทศน์ถึงประโยชน์ของการฟังธรรม และถามว่า ตอนมีชีวิตทำไมถึงไม่สนใจ ตายไปแล้วอยู่ในโลงก็ฟังไม่ได้ เออ จริง ! แม้ช่วงนั้นจะยังไม่ค่อยทุกข์ แต่ก็เกรงว่าถ้าทุกข์แล้วจะไม่มีวัคซีนป้องกันตัวเอง จึงเริ่มสนใจไปใส่บาตรและฟังธรรมที่วัดชลประทานในวันอาทิตย์กับคนอื่นเค้าบ้าง (ช้าไปหน่อย ก็ยังดีกว่าไม่มีเลย) ต่อมาได้มีโอกาสไปฝึกสมาธิกับพระอาจารย์อารยะวังโส ที่จัดโดยกระทรวงสาธารณสุข ขณะนั้น เริ่มรู้จักคำว่า“กัลยาณมิตร”บ้างแล้ว แม้จะยังไม่มาก แต่สำหรับเรา เขาคือคนที่ธรรมะจัดสรร มาให้ แต่ละคนก็แนะนำแต่สิ่งที่ดี ๆ ไม่ว่าจะเป็น วิธีทำบุญ, แนะนำวัด หรือบทสวดมนต์ ยังไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีสิ่งดี ๆ อย่างนี้ในโลกไซเบอร์ (ตัวเองเป็นคนโลว-เทคน่ะค่ะ ใช้คอมฯ ไม่ค่อยเป็น)
และแล้ว “กัลยาณมิตร”คนสำคัญก็เกิดขึ้น เมื่อตอนที่แอร์หาข้อมูลของพระอาจารย์อารยะวังโส นอกจากเธอจะเป็นศิษย์ของหลวงพ่อ เช่นเดียวกันแล้ว แอร์ได้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดป่าเจริญราชครั้งแรกก็ด้วยคำแนะนำของเธอ (ต่อมาก็พาเพื่อน ๆ ไป) ได้รู้จักทำทานครั้งใหญ่ ด้วยการไถ่ชีวิตโคกระบือ ก็เพราะเธอ (ไว้จะเล่าในบันทึกต่อไปค่ะ) และที่สำคัญไปกว่านั้น เธอยังเป็นแรงเชียร์ให้แอร์เขียน blog อันนี้ขึ้นมา หลังจากที่ไม่มีเวลา เข้ามาเขียนเลยเป็นปี ถ้าไม่มีเธอ “กัลยาณมิตร” คนนี้ แอร์คงไม่มีโอกาสทำหลาย ๆ สิ่ง หลาย ๆ อย่างที่ดี แบบนี้ได้ ต้องขอบคุณเธอค่ะ อาจารย์แพรภัทร ยอดแก้ว (ถ้าอยู่ในห้องประชุมนะ ต้องบอกว่า ขอเสียงปรบมือดัง ๆ ให้เธอหน่อยค่ะ แน่เลย ^-^ )
ความเห็น (1)
อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
โชคดีค่ะที่ได้มาเป็นกัลยาณมิตรกัน
ขอบคุณนะคะที่ให้แพรได้มีโอกาสเป็นเพื่อนที่ดี และเป็นคนดีของคุณแอร์
บุญรักษา ธรรมคุ้มครองค่ะ