ผญา (กลอนอิสาน) ลืมกันหล่ะบ้ออ้าย "ลืมกันหรือยังพี่" (เขียนแทนใจหญิงสาว)




ยังมีกันยุบ้ออ้าย เห็นห่างหายมื้อละหน่อย คนหนึ่งคอยคำฮักเจ้า หรือเพียงเว้าแล้วห่างเหิน
 
บนทางเดินอยากมีอ้าย อยู่ข้างกายได้คือเก่า หากแม่นเซาคิดฮอดน้อง ย่านตำต้องต่อมน้ำตา
 
คำห่วงหากะทรงแห้ง ปานน้ำแข็งคาใจพี่ ฮักละลายออกได้ตี้  บ่เหลือที่ให้ฮักเฮา
 
เพียงแต่อยากถามเว้า ยังคือเก่าบ่น้อใจ หรือหม่องได๋ได้ขาดหาย ขอยกสายมาถามบ้าง
 
ในเส้นทางชีวิตอ้าย ในความหมายมีน้องบ่ ยังสืบต่อความฮักใคร่ หรือพักไว้ระหว่างทาง
 
หรือปล่อยวางสัมพันธ์แน่น ผู้แทนที่คือความเหงา คำว่าเฮาออกห่างเหิน แยกทางเดินหล่ะบ้ออ้าย
 


หมายเลขบันทึก: 385522เขียนเมื่อ 17 สิงหาคม 2010 11:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 23:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีครับ

สวย ซึ้ง หลายเด้อ

ขอบคุณครับ

น่าเอาไปแต่งเป็นเพลงนะคะเนี่ย...^v^

ผญา คืออะไรค่ะ เหมือนกันมั้ย กับพญา

คุณอีกคนนึง คุณหลวงหน้าเด็กก็ชอบเขียนคำว่าผญาด้วย

"ในเส้นทางชีวิตอ้าย ในความหมายมีน้องบ่ ยังสืบต่อความฮักใคร่ หรือพักไว้ระหว่างทาง"

เข้าท่าๆ..ถ้อยคำอ้อดอ้อนคล้ายประชดประชันไปในตัวอย่างงดงาม....ชอบๆๆ

ผมชอบมาก555555

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท