คนเดินดินดำรงชีวิตธรรมดา เวลานาทีชอบทำมาหากิน
ทำเป็นนีจศีลจึงชินกับความเหนื่อยล้า ดั่งร่วมเรียงชายคามาแต่เยาว์วัย
คนเดินดินดิ้นร้นเพียงพอตัว ทำดีชั่วได้เองเป็นโอกาสสุดท้าย
เจ้ามีหรือลมหายใจกับบางสิ่งที่ต้องทำ จำและทำย่ำเตือนเราแค่คนเดินดิน
คนมีความรู้ดีเขามีโอกาสก่อนใคร จึงมีคนรู้รองต้องโอกาสต่อไป
จำและทำย่ำเตือน..เราแค่คนเดินดิน
ใช่ คนเราพอมีพอกินก็พอแล้ว
เพราะ.. ฉันก็คนเดินดินเหมือนกันจะ ปรีชา