แหวนคือเครื่องประดับที่ผมใส่
เรื่องเล่าที่เกิดขึ้นจริงกับตัวผมเอง
ผมอยากจะเตือนสติทุกคนที่ชอบใส่เครื่องประดับเวลาออกกําลังกาย
มันน่ากลัวจริงๆครับ มันคือสิ่งที่คาดไม่ถึง ผมเกือบจะเสียนิ้วกลางข้าง
ขวาของผมไปแล้วแต่โชคก็ยังช่วยที่ไม่ขาด
เมื่อ 2 เดือนก่อนผมไปออกกําลังกายที่สนามบาสเก็ตบอลที่ประตูทางเข้า
มหาวิทยาลัยราชฏัชสุราดธานี ผมใส่แหวนดังกล่าว แล้วผมก็กระโดดเกาะห่วงบาส
การกระโดดเกาะห่วงบาสคือต้นเหตุของเรื่อง ทันใดนั้นที่ผมเกาะห่วงบาสแหวนที่ผมใส่
ไปเกี่ยวกับเหล็กของห่วงบาส จังหวะนั้นแหวนวงนั้นกระชากนิ้วผมไปจนแหวนหลุดออก
จากนิ้ว ผมเห็นแผลตัวเองตกใจมากนึกว่านิ้วผมจะขาดเพราะเหลือนิดเดียวจริงๆ ผมไม่รุ้
จะไปโรงพยาบาลยังไง เพราะตกใจมาก ขับรถมอเตอร์ไชค์ก็ไม่ได้ผมวิ่งไปที่ตึก
พยาบาลแล้วก็พบกับคุณครู 2 ท่าน โชคดีมาก ท่านไปส่งที่โรงพยาบาล ตอนนั้นเลือด
ไหลไม่หยุด เพราะเอ็นฉีกขาดด้วยผมหน้ามืดจะเป็นลมเพราะเสียเหลือดมาก หลังจาก
นั้น 1 ชั่วโมง ผมก็ได้รับการผ่าตัดทําแผลแล้วก็นอนพักที่โรงพยาบาล1คืน
นี้คือข้อคิดจากการใส่เครื่องประดับเวลาออกกําลังกาย อยากจะเตือนทุกๆท่านที่อ่าน
นะครับ.......ขอบคุณครับ.......
ไม่มีความเห็น