คบเด็กสร้างบ้าน ... คบหลานสร้างคอนโด


วันเสาร์ที่ 14 สิงหาคม 2553
  
    
ผมมีโอกาสได้ร่วมงานกับเด็ก  ซึ่งทำให้มีความสุขจากความใสซื่อของเด็ก ๆ ทุกครั้ง
เด็ก...เป็นผู้มีพลัง และจินตนาการไร้ขอบเขต
... สถานีอนามัย กับ โรงเรียน มักจะอยู่ใกล้กัน
มีภาพครอบครัวหลายครอบครัว...ที่หมออนามัยได้ร่วมชีวิตกับคุณครู
ถึงอย่างไงแล้ว... หมออนามัยทุกคนต้องได้ร่วมทำงานกับคุณครู ไม่มากก็น้อย
  
   
น้องสาวผม เป็นคุณครูประถมศึกษา
ที่โรงเรียนนาบัว อ.คอนสาร จ.ชัยภูมิ 
สนใจทำหนังสือทำมือ ในรูปแบบนิทานทำมือเล่มเล็ก
และเด็ก ๆ ชั้น ป.4-6 ก็มีความสนใจเช่นกัน
กับการฝึกประสบการณ์ และการเรียนรู้ และจินจนาการ อย่างไร้ขอบเขต
เพื่อมอบผลงานให้ห้องสมุดโรงเรียน
มอบให้รุ่นน้อง ๆ ที่จะได้รูปแบบในการสานฝันต่อ และได้อ่านอย่างมีความสุข

 

  

ผมได้ยินครูน้องสาว และเด็ก ๆ เกริ่นว่าอยากทำ
ผมก็เลยอยากมีส่วนร่วมบ้าง
เลยประชาคม...เลือกประเด็นว่า... จะทำเรื่องอะไร  เอาที่เด็ก ๆ ชอบก่อน
จึงได้เรื่องสัตว์ และระบุลงไปที่ "สุนัข"

 

  

และในเดือนนี้ มีข่าวออกสื่อบ่อย ๆ  ว่า มีสุนัขถูกทอดทิ้งในวัดมากมาย
และข่าวเรื่อง โรคพิษสุนัขบ้า  ที่มาอย่างต่อเนื่อง
จึงประชาคมกันว่า...
เนื้อหาของเรื่องจะนำเสนอว่า...
...การเลี้ยงดูสุนัขบ้าด้วยความรัก
...ความไม่ปล่อยปละละเลยจนเป็นสุนัขเร่ร่อน
...และการปฏิบัติตัวเมื่อถูกสุนัขกัด

 

  

โดยเนื้อหาหนังสือนิทานทำมือเล่มเล็ก ให้ข้อคิดว่า...
" สุนัขมีหัวใจ    ให้อภัยและความรัก"
 
 
 
ผมมีส่วนร่วมดูเนื้อหาวิชาการ และปรับสัมผัสกลอนของครูและนักเรียนที่เรียบเรียงขึ้น
เด็ก ๆ มีบทบาทในการเขียนตัวหนังสือ วาดภาพ และระบายสี
ครู มีหาอุปกรณ์และควบคุมการผลิต (แรงงานเด็ก)
ตอนนี้ รูปเล่มหนังสือทำมือเสร็จแล้ว มีประมาณ 20 หน้า
เขียนเนื้อหา  และวาดภาพเสร็จแล้วครับ
รอเด็ก ๆ ลงระบายสีให้เสร็จ... เกือบเสร็จแล้ว...แล้วผมจะลงภาพถ่ายให้ดูนะครับ

 

นี่คือ...เนื้อหาของหนังสือนิทานทำมือของเด็ก ๆ ....  และความสุขของผม

 

  

เรื่อง  “ นิด กับ นิก”

 
หนูนิดรีบไปวัด            เพราะมีนัดกับตาอยู่
แม่มาบอกข่าวให้รู้                  จะนั่งอยู่บ้านทำไม
 
สวัสดีคะตาอยู่            หนูสืบรู้เรื่องข่าวใหญ่
ว่ามีคนแล้งน้ำใจ                    ทิ้งผลักใสลูกหมาน้อย
 
ตาอยู่พาไปดู              ช่างเอ็นดูหมาตัวจ้อย
ขนขาวปุยตัวน้อยน้อย             ถูกทิ้งปล่อยในวัดเรา
 
หนูขอไปเลี้ยงนะ          สัญญาจะรักหลายเท่า
ไม่ปล่อยให้มันเหงา                 หนูจะเฝ้าเลี้ยงเอ็นดู
 
ถ้าพ่อแม่ไม่ว่า             ตาไม่กล้าจะขัดหนู
อย่าลืมสัญญากับตาอยู่            จะเลี้ยงดูมันอย่างดี
 
มาถึงบ้านหนูนิด           เจ้าตัวจิดวิ่งเร็วรี่
พ่อแม่ก็ยิ้มปรี่                       แสนยินดีรับขวัญใจ
 
ลูกหมาตัวน้อยนิด        ฉันจึงคิดชื่อเจ้าใหม่
ชื่อ “นิก” น่าถูกใจ                “นิก” “นิด” ให้คล้องจองกัน
 
นานวันเราคือเพื่อน        ไม่ลืมเลือนไม่เหหัน
เลี้ยงดูทุกคืนวัน                    ยิ่งผูกพันยิ่งห่วงหา
 
เลี้ยง “นิก” มาปีกว่า   เจ้าเก่งกล้าดั่งภูผา
ตัวโตดุจอาชา                       ขโมยอย่ากล้าเข้ามา
 
แต่นิกเริ่มดุร้าย            ใครย่างกรายเข้ามาหา
ส่งเสียงเห่าทุกเวลา                 ใครจะกล้าเข้าบ้านนิด
 
วันหนึ่งเพื่อนนิดมา        รออยู่หน้ารั้วไม่ปิด
เจ้านิกเข้าประชิด                    นิกทำผิดกัดขาเพื่อน
 
นิดรีบไล่นิกออก          ร้องตะคอกนิกหน้าเจื่อน
เห็นเลือดที่ขาเพื่อน                 เพื่อนก็เหมือนจะเป็นลม
 
นิดทำตามครูสอน         ล้างแผลก่อนอย่างเหมาะสม
ฟอกสบู่ล้างน้ำพรม                 สะอาดสมครูสอนมา
 
ปิดแผลแล้วเรียกแม่      ช่วยแก้ไขปัญหา
แม่รีบพาฉีดยา                      พิษสุนัขบ้าป้องกันไว้
 
พาเพื่อนส่งถึงบ้าน        ขอกราบกรานขอโทษใหญ่
หนูนิดไม่ปล่อยไว้                  จะตีไล่เจ้านิกมัน
 
ถึงบ้านเจอเจ้านิก          ทั้งตีหยิกอย่างหุนหัน
ดุด่าสารพัน                         เราจากกัน ณ บัดนี้
 
ลากนิกเกือบถึงวัด        เราต้องพลัดพรากกันวันนี้
เจ้าเป็นหมาไม่ดี                     มาย่ำยีทำลายกัน
 
เจ้านิกตาละห้าย           น้ำตาย้อยรับผิดฉัน
นิดใจเย็นเร็วพลัน                  นึกกึงวันแรกที่เจอ
 
สัญญาตาอยู่ไว้           ว่าจะไม่ทิ้งนิกเก้อ
กลับบ้านกันนะเออ                 จะเลี้ยงเธอไม่วายเว้น
 
นิกอยู่ในกรงกว้าง        เวลาว่างนิดจูงเล่น
หลังจากนั้นไม่ยากเข็ญ            จึงร่มเย็นมีสุขเอย.
 
 
หมายเลขบันทึก: 384696เขียนเมื่อ 14 สิงหาคม 2010 15:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน 2012 01:13 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

หนังสือทำมือ เป็นสื่อที่น่ารักและมีความหมาย สาระจากเด็กๆ ร่วมครุ่นคิดลึกซึ้งในหลายเรื่องที่ผู้ใหญ่คาดการณ์ไม่ถึง ขอบคุณที่มีเวทีให้เด็กๆ เช่นนี้

แวะเข้ามาเรียนรู้ เรื่องราวดีดี

ดีจังเลยค่ะ  หนังสือทำมือ  ทำจากใจของผู้ให้

ชื่นชมและเป็นกำลังใจ 

รอดูภาพวาดระบายสีของน้องๆนะคะ

มีความสุขมากๆนะคะ

ชอบมากค่ะ

เมื่อไรที่เด็กน้อยรักหนังสือ

สามารถผลิตหนังสือได้เอง

เหมือนต้นไม้แห่งการเรียนรู้ได้เติบโตขึ้นในใจแล้วค่ะ

อ่านแล้วก็นึกถึงเด็กน้อยของพี่ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ


มาเยี่ยมค่ะแม้ว่าครูใจดีจะเขียนบันทึกเรื่องใหม่แล้ว แต่ก็ยังเป็นบรรยากาศของวันแม่อยู่พอดีพึ่งได้ภาพแม่เมื่อวันที่ 12 สค. จากกล้องของเพื่อนแม่ค่ะ  แม่เป็นตัวแทน อสม.และชุมชนตลาดท่าเสา  ถวายพานพุ่ม และจุดเทียนชัยถวายพระ  จึงอยากพาแม่มาเยี่ยมชาวบล็อกด้วยค่ะ  วันนี้แม่สวมชุดผ้าไทยสีฟ้า ครูใจดีมอบต่างหูให้แม่เป็นในวันแม่ แม่ดีใจมาก ถอดอันเดิม แล้วใส่ต่างหูที่ครูใจดีเอาไปกราบแม่ ใส่เป็นปฐมฤกษ์ วันนี้แม่ของครูใจดีสวยมากค่ะ

                

* คุณทิบดาบ ลองทายซิคะว่าแม่ของครูใจดีคนไหน

* คิดถึงเสมอไม่เปลี่ยนแปลงค่ะ

ขอบพระคุณ ครูหยุย

มาก ๆ ครับ

ที่เข้ามาแวะชมครับ

ขอบพระคุณ พี่ "อุ้มบุญ"

เช่นกันครับ

ขอบพระคุณ คุณ namsha

มาก ๆ ครับ

เดี๋ยวรอชมนะครับ

ขอบพระคุณ

พี่ krutoiting มาก ๆ ครับ

ขอบพระคุณ ครูใจดี มาก ๆ ครับ

ผมว่า คุณแม่ของครู

ใส่สายสร้อยมุกสีขาว

และต่างหูที่คุณครูมอบให้ครับ

เนื้อหา น่ารักดีครับ นี้แหละ ความเป็นเด็ก

ขอบพระคุณ คุณชิน นะครับ

เดี๋ยวตอนต่อไป ผมเอารูปลง

แล้วแวะมาอีกครั้งนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท