ปฐมการเที้ยวภาคเหนือ

    สวัสดีครับผมขาดการติดต่อกับทางบล็อกมานานแล้วนะครับ   ได้โอกาศก้เลยเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็น  วันนี้ได้โอกาสมาเที้ยวภาคเหนือครั้งแรกของผมเลยครับ  วันนี้มาพักที่จังหวัดแพร่ครับ  วันนี้ได้มีโอกาศพูดคุยกับเพื่อนคนเหนือเรื่องถิ่นฐานบ้านเกิดในอดีต  เรื่องสามถิ่น คือ เหนือ อีสาน  และประเทศลาว ผมเลยนึกถึงนิทานของคนโบราณเรื่อง  ขุนบรม  ที่ว่าพญามีลูกอยู่ เจ้ดคน แล้วก็ไห้ลูกทั้งเจ็ดไปครองบ้าน  สร้างบ้านแปลงเมืองให้มีความสุข  โดยพญาสั่งสอนลูกทั้งเจ็ดที่ไปปกครองบ้านเมืองของตนให้มีความสุข  อย่าไปแย่งชิงบ้านเมืองที่เป็นพี่น้องกัน  ถ้าเมื่องทั้งเจ็ด เมื่องไดเมื่องหนึ่งทำการณ์ไม่ซื่อตรงต่อคำสอนของพ่อ(พญา)ขอให้บล้านเมื่องนั้นไม่มีความเจริญและไม่ปกครองบ้านเมืองไม่มีความสุข

     จากความที่กล่าวมา ผมไม่ได้ไครนะครับ เพราะเมื่อที่เริ่มทำการณ์นั้นปัจจุบันไม่มีเมื่องนั้นแล้วนะครับ  ตามคำกล่าวของคนโบราณนะครับ

     ผมมาครั้งนี้ผมมีความรู้สึกว่า  "คนเหนือ  อีสาน  ลาว" นั้นไม่ใช่บ้านพี่เมื่องน้อง แต่เป็น ผืนแผ่นดินเดียวกันนั้นเอง  ความเป็นเลือดเนื้อเชืั้อไขเดียวกันขออย่ามีบาดหมางต่อกัน  ถึงแม้ว่าเรื่องในอดีตจะทำไห้ถิ่นบางถิ่นจะเกิดความไม่พอใจบ้าง แต่เรายังมีคำสอนของพ่อขุนบรม  ที่ยังสั่งสอนจากคำกล่าวในนิทานโบราณของถิ่นเรา

    สุดท้ายนี้ถ้ามีข้อความหรือความคิดบางแนวคิดไม่ถูกต้องและไม่ถูกใจไครบางคนขอความกรุณาแสดงความคิดเห็นได้นะครับ

    ผมชอบฟังความคิดเห็นที่หลากหลายครับ