ก่อนที่ละครชีวิตจะจบลง
ในวันหนึ่งที่ชีวิตของYingmon ตกอยู่ในภาวะที่เลวร้ายที่สุด ทำให้ไม่สบายใจ เกิดความทุกข์บั่นทอนจิตใจทำให้ไม่เป็นอันทำงาน..ในขณะที่อยู่ในห้วงเวลาอันเลวร้ายนั้นจึงได้คิดว่า..โลกอันกว้างใหญ่ใบนี้คือ โรงละคร และตัวเราคือตัวละครตัวหนึ่งที่กำลังแสดงอยู่ในบทบาทอันเจ็บปวดและขมขื่น..และเป็นผู้ที่จะต้องฟันฝ่ามรสุมชีวิตไปให้ได้
เมื่อคิดได้เช่นนั้นแล้ว Yingmon จึงทำตัวเป็นนักแสดงที่ดี..ทุ่มเทกำลังใจ และเรี่ยวแรงเพื่อต่อสู้ เพื่อเอาชนะมรสุมทุกอย่างให้ได้ บนความถูกต้อง เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นแค่ บทบาทหนึ่งของละครแห่งชีวิตที่เราจะต้องแสดง..ชีวิตเรา..มีเกิด..ก็ต้องมีตาย...ละคร มีเริ่มเรื่อง..สุดท้ายก็ต้องจบลง..ต่างกันตรงที่บทละครเรารู้ตอนจบ..แต่ละครชีวิตจะจบลงอย่างไรนั้นเราไม่รู้.ก็คงขึ้นอยู่กับบุญกรรมเก่าที่เราทำมา...
ฉนั้น เราอย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไปแบบไร้จุดหมาย อย่างสิ้นหวัง และท้อแท้เลย ลุกขึ้นมาทำหน้าที่ตามบทบาทของเราอย่างเข้มแข็ง.และดีที่สุด..ก่อนที่ละครชีวิตจะจบลง.......
..อโหสิกรรม..ให้เจ้ากรรมนายเวร..
"Yingmon"
ความเห็น (8)
ให้กำลังใจนะคะ สู้ต่อไป สู้ สู้
ครับ ทำหน้าที่ตนเองให้ดีที่สุด ขอบคุณครับ
ให้กำลังใจ ชาวโลกไซเบอร์ด้วยกัน..อย่าท้อถอยนะครับ
เป็นกำลังใจให้สู้สู้น้อง
ขอบคุณทุกกำลังใจ
ฉันอยากตาย.....ฉันจะตายโดยวิธีไหนดี? ....ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้อีกต่อไป นี่คือความรู้สึกในขณะนั้น......ความรัก 8-9 ปี ที่เรามีความสุข..... เขาน่ารัก....เขาเป็นเทพบุตร...... เรารักกัน เฝ้ารำพึงรำพันถึงความรักที่มีต่อกันทุกวันเวลา คิดว่าโลกใบนี้น่าอยู่....สีชมพู.... สดชื่น.....น่าภิรมย์เหลือเกิน อานุภาพความรักสามารถทำให้เราฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ ไปได้เป็นอย่างดี
เหตุการณ์.....เกิดขึ้นได้ไม่น่าเชื่อ.....เขามีคนอื่น หัวใจฉันสลาย คุณรู้ไหม ฉันเจ็บปวด......ปวดใจเหลือเกิน........ใจฉันสลาย ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ ฉันเหงา ฉันเศร้า .......เหมือนคนไม่มีหัวใจ ฉันเจ็บปวดที่สุดในชีวิต ทำไมเขาทำได้.....แต่ทุกอย่างคือความจริง เขาไม่ได้รักฉันคนเดียว เขามีคนอื่น เขาติดต่อกันตลอดเวลา
เจอบันทึกของคุณ ก่อนที่ละครชีวิตจะจบลง ฉันอ่านหลาย ๆ ครั้ง ถูกต้อง ฉันจะต้องมีชีวิตอยู่ ฉันขอบคุณ เหลือเกิน ฉันจะต้องอยู่ให้ได้ใช่ไหมค่ะ คนที่รักฉันยังมี ญาติพี่น้องยังให้ความรัก ทุกคนยังหวัดดีกับฉันเสมอมา แต่....ความรักสำหรับเราสิ้นสุดกันเสียที ฉันจะไม่ท้อแท้..... ไม่สิ้นหวัง ฉันจะคิดว่า....... ครั้งหนึ่งหัวใจฉันเดินผิดทาง
บันทึกของคุณ....รู้ไหม ช่วยให้ลูกผู้หญิงคนหนึ่ง......มีพลังขึ้นต่อสู้...... ไม่ท้อแท้สิ้นหวัง...อีกต่อไป มีกำลังใจจะต่อสู้กับชีวิตข้างหน้า จากวันนี้ ฉันสัญญา ฉันจะไม่ท้อแท้ ไม่สิ้นหวัง บันทึกของคุณทำให้ฉันคิด.......มีพลัง..... ขอบคุณอีกครั้งเป็นการส่วนตัว คุณสุวิมล ไวยารัตน์ ขอบคุณที่คุณทำให้ฉันตาสว่างขึ้น ใจสว่างขึ้น ฉันจะไม่ท้ออีกต่อไป.... ฉันสัญญา
......อโหสิกรรม....ฉันยังทำใจไม่ได้....แต่ทุกอย่างขอให้จบสิ้นสุดกันในชาตินี้เพียงชาติเดียว
สิ่งที่เห็นอาจไม่เป็นเหมือนที่คิด...
ความฝันอันแสนหวาน ช่างห่างไกลจากความจริงเหลือเกิน..
จนบางครั้งอาจทำให้คนบางคนไม่อยากตืนจากความฝัน...แต่จริง ๆ แล้วมันก็หนีความจริงไม่พ้น..ถ้าเราตัดสินใจตื่นจากความฝันเร็ว..เราก็มีเวลาที่จะไตร่ตรอง..ทำใจยอมรับความจริงมากขึ้น..
ถ้าบทความนี้มีความสำคัญ พอที่จะทำใ้ห้คุณวันวิสา (ไม่ว่าชื่อนี้จะเป็นนามแฝง หรือนามจริง)พอมีกำลังใจต่อสู้กับอุปสรรคต่อไป..ในฐานะลูกผู้หญิงด้วยกัน..ขอให้กำลังใจ..ต่อสู้กับสิ่งเลวร้ายต่อไปนะคะ....ชีวิตยังมีค่ากับสังคมอีกมากมาย..ชีวิตนี้ยังมีอุปสรรคอีกมากมาย..ขอให้คุณวันวิสา จงสำรวมใจให้เข้มแข็งเพื่อจะต่อสู้ต่อไปนะคะ..
