โสภณ เปียสนิท
นาย โสภณ เปียสนิท ตึ๋ง เปียสนิท

สำรวมจากการดื่มน้ำเมา-2


เขาถามเสียงอ่อยๆ “ยังมีโทษอื่นอีกหรือไม่” สุภัทร์ไม่ตอบแต่กลับถามเสียงเข้ม “คุณเชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดหรือไม่”

สำรวมจากการดื่มน้ำเมา-2

โสภณ เปียสนิท 

...........................    

 

                เขาถามเสียงอ่อยๆ “ยังมีโทษอื่นอีกหรือไม่” สุภัทร์ไม่ตอบแต่กลับถามเสียงเข้ม “คุณเชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดหรือไม่” “เอ...มันพิสูจน์ไม่ได้นา” นิพนแย้งกึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อ “ใครว่าพิสูจน์ไม่ได้ เราเป็นชาวพุทธ พระสอนว่าพิสูจน์ได้” “หรือครับ พิสูจน์อย่างไร” “วิทยาศาสตร์บอกว่ามีเชื้อโรค มีไวรัส มีบัคเตรี เชื่อหรือไม่” “เชื่อครับ” “เพราะเหตุใด” “เพราะนักวิทยาศาสตร์เอากล้องส่องให้ดู” “นั่นคือต้องใช้เครื่องมือช่วยให้เห็นจึงเชื่อ” “ใช่ครับ” “พระสอนว่า มีเครื่องมือให้เห็นการเวียนตายเวียนเกิด แต่ต้องทำเอาเองจะเอาไหม” “เอาครับ ต้องทำอย่างไร” “มี 3 ขั้น แต่ต้องทำไปพร้อมกันคือ 1. ทำใจให้ยินดีในการทำทาน 2. รักษาศีล 5 ข้อไว้เป็นพื้นฐาน 3. ทำจิตให้หยุดนิ่งด้วยการภาวนาอย่างต่อเนื่อง” “นี่คือเครื่องมือในการพิสูจน์หรือ” “ใช่” “โอ้โห ไม่ไหวมั้งยากสุดสุด” “ยังไม่ได้ทำเลย ยอมแพ้เสียแล้ว คนเรามักเป็นเสียอย่างนี้” นิพนมีสีหน้านิ่งคิด “หากผมทำตามขั้นตอนนี้แล้วจะรู้เห็นได้จริงหรือ” “พระสอนว่า “ของจริงคู่กับคนจริง ทำจริงย่อมได้รับผลจริงแน่นอน”

 

                นิพนถามเรื่องเดิม “ที่พี่ถามเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับโทษข้ออื่นของการดื่มน้ำเมาหรือครับ” “ใช่ เพราะเป็นโทษข้ามภพข้ามชาติ” “หมายความว่าผลการดื่มเหล้าตามไปชาติหน้าด้วย” “แน่นอน พระสอนว่า จะทำให้เกิดเป็นคนใบ้ ทำให้เกิดเป็นคนบ้า ทำให้เกิดเป็นคนปัญญาอ่อน ทำให้เกิดเป็นสัตว์เลื้อยคลาน” “หา อะไรนะ ทั้งใบ้บ้าปัญญาอ่อนและเลื้อยคลานเลยหรือ” “พระสอนแล้วไม่น่าจะพลาด คิดแล้วก็น่าจะจริงนะ”

 

                 นิพนพยายามหาเหตุผล “เพราะอะไร” “เพราะยังไม่ทันตายก็ฝึกความเป็นเป็นใบ้ ความเป็นบ้า เป็นคนปัญญาอ่อน บ้างครั้งก็ฝึกการเลื้อยคลาน ไม่เคยเห็นหรือ” “เอ ...เคยครับ” “น้านไง ฝึกบ่อยเข้าตายแล้วก็ไปเป็นแบบนั้นเสียเลย” “แล้วพี่คิดอย่างไรจึงเลิกเหล้าได้” “ก็อย่างที่บอก หมอสั่ง” “ไม่มีอย่างอื่นเลยหรือ” “ก็มี อาจเป็นบุญของพี่ด้วย เพราะมันคิดขึ้นมาได้เอง” “คิดอย่างไร” “ง่ายๆ วิธีเลิกเหล้า คือ นึกถึงโทษของเหล้า ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะเลิก ตัดขาดจากสิ่งที่ทำให้คิดถึงเหล้า นึกถึงศักดิ์ศรีตัวเอง ตัดเพื่อนขี้เหล้า ก็แค่นี้ อย่าย้อนกลับไปทางเดิมอีก” นิพนกล่าวเบาๆ “เหมือนง่ายเลยนะ”

 

                “พี่เลิกมานานแล้วหรือยัง” นิพานถามแบบต้องการรู้ประวัติ “4-5 ปีแล้ว” “ไม่เคยกลับไปดื่มอีกเลย” “ไม่เคยเลย ลาแล้วลาเลย” “เลิกเหล้าแล้วมีข้อดีอย่างไรบ้าง” “มีมากเลย แต่ต้องคิดให้ดีจึงจะรู้” “บอกผมหน่อยครับ” “ได้ ไม่รักกันจริงไม่บอกนะนี่” “แหม สำบัดสำนวนนะครับ” “นิดหน่อย ๆ คือ ทำให้มีสติ ทำให้ไม่มัวเมาลุ่มหลง ทำให้ไม่วิวาท ทำให้รู้กิจการในอดีตปัจจุบันอนาคต ไม่เป็นบ้าเป็นใบ้ไม่ปัญญาอ่อน ทำให้มีสุขมีคนนับถือยำเกรง ทำให้มีชื่อเสียงเป็นที่รักของคนทั่วไป ทำให้ไม่หลงทำร้ายผู้มีพระคุณ ทำให้มีหิริโอตตัปปะ ทำให้มีความเห็นถูก มีปัญญาดี และที่สำคัญข้อสุดท้าย ทำให้บรรลุนิพพานโดยง่าย”

 

                นิพนเริ่มดวงตาเห็นธรรมรำไร “มีข้อดีมากจังนะครับ” “ใช่ แต่คนส่วนมากมองไม่เห็น” “พวกเขายังรักสนุกแบบโลกๆ อยู่” “ใช่ สนุกแต่ทุกข์ถนัด” “หลายคนยอมตายเพราะเหล้า” “จริงอย่างที่ว่า นักเขียนดัง นามยาขอบ ก็ยังตายเพราะสุรา เขียนหนังสือไป ดื่มสุราไปจนกระทั่งเสียชีวิต หมอห้ามก็ไม่ฟัง” “ยังมีอีกไหม เท่าที่พี่ทราบ” “โก้วเล้ง นักเขียนนามอุโฆษชาวจีน ในยุทธจักรนักเขียนไม่มีใครไม่รู้จักเขา เจ้าของสำนวนว่า “สิ่งที่ชอบมิใช่สุรา แต่เป็นบรรยากาศในวงสุรา” รายนี้ก็เขียนไปดื่มไปจนตายก่อนวัยอันควร”

 

                  นิพนแย้งเสียงเบา “บ้านเราเห็นมีเหล้าทุกงาน” “จริง กลายเป็นส่วนหนึ่งของการเฉลิมฉลอง บ้านเมืองเราจึงเต็มไปด้วยคนบ้าใบ้บอด” “มีการโฆษณาเหล้ากันอย่างไม่เกรงใจใคร” “เป็นเรื่องของการเห็นแก่ได้ ไร้สำนึกรับผิดชอบต่อสังคม” “ของใครครับ” “ของผู้มีหน้าที่ดูแลประเทศนี้ทุกคน” “พวกขายเหล้า พวกผลิตเหล้า พวกอนุญาตให้ขายเหล้า และพวกดื่มเหล้าใครบาปมากกว่ากัน” “ทำมากบาปมาก คิดดูก็แล้วกัน ว่าใครทำให้คนบริโภคเหล้ามากกว่ากัน ก็คนนั้นแหละ”

 

                ชายสองคนเดินกลับทางเก่า ทุกย่างก้าวใกล้สู่จุดหมายปลายทาง ความมืดโรยตัวครอบคลุมฟ้ากว้างทีละน้อย รถหลายคันวิ่งสวนทางเปิดไฟสูงส่องหน้าผู้เดินทางจนต้องหลบลงข้างทาง ก้าวย่างของชีวิตก็เป็นเช่นนี้ แต่ละก้าวมีอันตราย มีหนทางมากมายให้คนเลือกเดิน

 

หมายเลขบันทึก: 384104เขียนเมื่อ 12 สิงหาคม 2010 06:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 15:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

สวัสดีครับ  ผมติดตามมาอ่านตอน 2 ครับ  ได้ความรู้จาการเล่าของคุณมากครับ      จะติดตามตอนต่อไปจะพยายามไม่ให้พลาดครับ

บันทึกท่านน่าสนใจจริงๆครับ

  • สวัสดีค่ะอาจารย์
  • ดิฉันเชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด และเชื่อว่ากรรมดีกรรมไม่ดีว่าจะสะสมติดตัวเราทุกภพชาติ  เพราะมันทำให้เราไม่ประมาท และไม่ละเลยที่จะทำความดี
  • คนที่สะสมบุญบารมีมามากพอจะเชื่อโดยไม่สงสัย และมุ่งมั่นทำกรรมดี
  • ดิฉันประจักษ์แก่ตัวเองว่า การทำให้คนที่ไม่เชื่อมาเชื่อนี่ยากค่ะ  ดีไม่ดีโต้กลับว่า "งมงายมากไปเปล่าพี่" เพราะเขาบอกว่า "ถ้าเป็นความจริง มันต้องพิสูจน์ให้เห็นได้สิ" 

"พระภิกษุฉันข้าวสุกโดยหุงข้าวด้วยปลายสารหักราดด้วยน้ำส้ม"

ประโยคประมาณนี้ค่ะ เคยอ่านเจอเป็นของท่านพุทธทาส ท่านหมายถึงอะไรค่ะ

* อิ่มเอม อิ่มรัก ในวันแม่นะคะ

* สุขสันต์วันแม่ค่ะ

ร่วมกันถวายพระพร สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ

จุดเทียนชัยถวายพระพร   ขอทรงพระเจริญ...   

 

     ขัตติยะ นารี ศรีสง่า

คู่ราชา องค์ภูมิพล ถกลสมัย

คือนางแก้ว คู่บัลลังก์ จักรีไทย

คือองค์ไท้ ราชินี ศรีแผ่นดิน

      เหล่าไพร่ฟ้า ข้าไทย เปรียบด้วยลูก

ทรงพันผูก ห่วงใย ไม่เคยสิ้น

เสด็จเยือน ทั่วแหล่งหล้า เป็นอาจิณ

เขตคามถิ่น บารมีแม่ แผ่ร่มเงา

      โครงการศูนย์ ศิลปาชีพ ประทีปแก้ว

งามเพริศแพร้ว ยามยล คนขานเล่า

กิจแห่งเบญจ- กัลยาณี มิดูเบา

สมพงศ์เผ่า ประยูรหงส์ วงศ์เทวัญ

      น้อมถวาย บังคม บรมนารถ

แทบเบื้องบาท เอกนารี ศรีไอศวรรย์

ขอพระองค์ ทรงสถิต นิจนิรันดร์

เกษมสันต์ ตราบจิรัฐ ฐิติกาล

                          ประพันธ์โดย ทศพรรษ พชร

 

 

เรียนท่านอาจารย์ที่นับถือ

   ใช่แล้วค่ะอาจารย์ 

      ก้าวย่างของชีวิตก็เป็นเช่นนี้ แต่ละก้าวมีอันตราย มีหนทางมากมายให้คนเลือกเดิน

 

เรียนคุณธนาครับ

ถือว่าเป็นข่าวดีครับที่บอกว่าจะติดตามอ่าน "จะติดตามอ่าน" มั่นคงยิ่งนัก

ขอบคุณครับ

เรียนคุณเบดูอิน

มุสลิมที่อ่านงานด้านพุทธศาสนามีน้อยครับ นับว่าเป็นความคิดเห็นที่เปิดกว้างครับ ขอแสดงความยินดี

เรียนคุณนุ้ย

เรื่องการโต้แย้งนั้น ผมโต้มามาก แต่ว่าไม่ค่อยได้ผลเท่าใด แต่การเร่งทำความดีด้วยตัวเอง ทั้งทานศีลภาวนา เป็นได้ผลสำหรับตัวเองมากทีเดียวครับ

เรียนคุณไผ่ไร้กอ

น่าจะเป็นตอนที่อนาถปิณฺฑิกะเศรษฐียากจนลง แต่ยังยึดมั่นในการทำทาน ถวายข้าว ก็เป็นข้าวสารหัก กับข้าวก็เหลือเพียง น้ำผักเสี้ยนดองเป็นที่สุด นะครับ

อธิบายธรรมคือ

แม้อดอยากยากจนก็ยังยินดีต่อการปฏิบัติธรรม

ครูใจดีเอากวีมาฝาก

ผมไปจุดเทียนชัยถวายพระองค์ท่านที่อบต.วังด้งเมืองกาญจน์โน่น

ท่ามกลางฝอยฝนหล่นประปราย

สวัสดีค่ะ

  • แวะมาทักทายและทำความรู้จักค่ะ
  • อ่านธรรมมะก่อนนอน  ทำให้มีสติ  และคงฝันดี
  • แต่ขออ่านให้ทุกตอน แล้วจึงมาแสดงความคิดเห็นนะคะ
  • ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดีที่นำมาแบ่งปันค่ะ

เรียนคุณดาวเรือง

มีเงื่อนไขนะครับ

ต้องอ่านให้จบแล้วค่อยหลับ จึงจะดี ฮาหน่อย

555555555

ทายถูกเลย..อิๆๆ...   เพราะอ่านไปหลับไป

เลยค้างไว้ก่อน  จะมาใช้หนี้วันหน้าค่ะ

5555555555555555

  • ทำงัยดี มีสามี เป็นนักดื่ม....นี่ซิ...หนักใจ

เรียนคุณIco32

ไม่ต้องหนักใจหรอกครับ เริ่มง่ายๆ ก่อนลองสวดมนต์บทไหนก็ได้5นาที ทำจิตนิ่งๆอีก5นาที แล้วนึกหน้าสามีให้ชัดๆ ขอพรพระว่า ด้วยบุญนี้ขอให้สามีเลิกเหล้ายา (อนุญาตแต่ปลาปิ้งเท่านั้น) ทำเรื่อยไป ไม่ได้ไม่เลิก แค่เนี๊ยะพอ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท