แม่
สร้างความดีให้กลับตัวเอง ตัวเราพ่อให้หัวใจ แม่ให้น้ำเลือดน้ำเหลืองอยู่ในตัวแล้ว จะไปแสวงหาพ่อแม่ที่ไหน บางคนรังเกียจแม่ว่าเฒ่าไม่สวยไม่งาม พอตัวเองแก่ก็เลยถูกลูกหลาน รังเกียจ จึงเป็นกงกรรมกงเกวียน
พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก
ตามต้องไปตามหาพระอรหันต์ที่ไหนหรอก เหลียวดูพ่อแม่ในบ้านบ้าง แล้วท่านจะรู้สึกว่าได้ทำดีตั้งแต่วันนี้แล้ว
อย่ายืดพูดกับพ่อแม่ อย่าบังอาจกับพ่อแม่ พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก พ่อแม่เป็นครูคนแรกของลูก ก่อนออกจากบ้านจึงกราบพ่อแม่ สาม หนที่เท้า
ลูกๆทุกท่านโปรดจำไว้
ท่านโปรดจำไว้ วันเกิดลูกหรือวันเกิดของเรา คือวันตายของแม่ เพราะวันที่ลูกเกิดนั้น แม่อาจต้องเสียชีวิต การออกศึกสงครามเป็นการเสี่ยงชีวิต สำหรับคนเป็นพ่อฉันใด การคลอดลูกก็เป็นการเสี่ยงตายสำหรับคนเป็นแม่ฉันนั้น
ถ้าวันเกิดเลี้ยงเหล้า ท่านจดจำไว้เลยจะอายุสั้นจะบั่นทอนอายุให้สั้นลง น่าจะสวดมนต์ไหว้พระปฏิบัติธรรมให้พ่อแม่ วันเกิดเราคือวันตายของแม่เราท่านจงไปกราบพ่อแม่ ขอพรจากพ่อแม่รับรองพ่อแม่ให้พรลูกรวยทุกคน ไปเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ให้อิ่มแล้ค่อยไปเลี้ยงเพื่อน
วันเกิดเรา อย่าได้พาเพื่อนมาให้พ่อแม่ทำอาหารเลี้ยงนะ เราจะบาปทำมาหากินไม่ขึ้น เราต้องเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ให้อิ่มก่อนแล้วจึงไปเลี้ยงเพื่อนทีหลัง
หนี้บุญคุณอันยิ่งใหญ่ เหลือจะนับประมาณนั้น คือหนี้บุญคุณของบิดามารดา
ความคิดของนักปราชญ์
นักปราชญ์ในสมัยโบราณพูดถึงคุณของพ่อแม่ว่า
“หากจะเอาท้องฟ้ามาเป็นกระดาษ เอาเขาพระสุเมรุมาศมาเป็นปากกา
เอาน้ำในมหาสมุทรมาเป็นน้ำหมึก จดจารึกพรรณคุณพ่อแม่ไปจนกว่าจะสิ้น
กระดาษและน้ำหมึก ก็ไม่สามารถจะพรรณนาคุณพ่อแม่ไว้ได้ครบถ้วน”
ความเห็น (4)
สวัสดีครับ การแบ่งปันสนับสนุนให้เกิดความรู้ เรื่องแม่ก็เช่นกัน ขอบคุณที่แบ่งปันครับ
ความกตัญญูเป็นสิ่งที่ดี ถ้าหากใครมีคุณธรรมข้อนี้ก็จะพบแต่ความเจริญ..
ขอบคุณกับบันทึกดีๆที่นำมาแบ่งปันกัน
มาริษา ชูประเสริฐ
สวัสดี
น้ำใจที่รักเราอย่างแท้จริง ช่วยเหลือเราอย่างแท้จริงนั้น จะหาได้จากหญิงคนใดนอกจากแม่ของเราเท่านั้นเอง ดิฉันคิดเสมอว่าแม้เราเติบโตขึ้นจะมีคนรักเรา แต่นั่นก็รักไม่เหมือนแม่รักเราหรอก มันรักคนละแบบ แม่รักเรารักอย่างแท้จริง รักด้วยน้ำใจรักร้อยเปอร์เซ็นต์ หนี้บุญคุณอันยิ่งใหญ่ เหลือจะนับประมาณนั้น คือหนี้บุญคุณของบิดามารดา
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ