ทบทวนความเข้าใจจากการอ่าน “การจัดการความรู้ ฉบับมือใหม่หัดขับ”2

                ขอต่อจากครั้งที่แล้วนะคะ.....ในส่วนของโมเดลปลาทูนั้นเข้าใจว่าเป็นโมเดลหลักที่เป็นเอกลักษณ์ของ สคส. ซึ่งถ้ามองลึกลงไปในรายละเอียดจะพบว่าโมเดลปลาทูนั้นก็จะประกอบไปด้วย 3 มิติที่มีความสัมพันธ์กันในการทำ KM  คือ               

                 มิติที่ 1 => เกี่ยวกับงานที่ทำโดยตรงซึ่งเมื่อใช้ KM แล้วทำให้งานประสบผลสำเร็จ               

                 มิติที่ 2 => เกี่ยวกับความรู้ ซึ่งต่อเนื่องจากมิติแรกคืองานจะประสบผลสำเร็จต้องมีการใช้ความรู้และแลกเปลี่ยนเรียนรู้    ซึ่งสิ่งนี้แหละทำให้ผู้ใช้ความรู้ต้องขวนขวายหาความรู้จากแหล่งต่างๆ ทั้งภายในและภายนอกองค์กร แต่ต้องนำความรู้นั้นมาใช้ให้ถูกต้องและเหมาะสมกับองค์กรของตน รวมถึงต้องรู้จักจัดเก็บความรู้นั้นให้มีประสิทธิภาพสามารถนำออกมาใช้ได้ง่าย และสะดวก               

                 มิติที่ 3 => เป็นเรื่องเกี่ยวกับคนและวิถีชีวิตในองค์กร ซึ่งถือว่ามีความสำคัญมากเพราะ KM ถูกใช้โดยคน ถ้าคนมีปัญหาแล้วการใช้ KM ในองค์กรคงไม่ประสบความสำเร็จ   ในมิติที่ 3 นี้จึงแบ่งออกเป็น 4 ปัจจัยย่อยคือ         

                               เวลา : ในองค์กรต้องมีเวลาสำหรับแลกเปลี่ยนเรียนรู้ไม่ใช่งานยุ่งจนโงหัวไม่ขึ้น         

                               ใจ : คนในองค์กรต้องมีความจริงใจในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ไม่อคติ และพร้อมเปิดรับสิ่งใหม่ๆ เสมอ         

                            พื้นที่/เวที : ในองค์กรต้องมีที่สำหรับแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในรูปแบบต่างๆ  เช่น การประชุมทุกสัปดาห์  หรือมีมุมกาแฟสบายๆ ในการหารือและแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เป็นต้น

                    เทคโนโลยีการสื่อสาร และสารสนเทศ (ICT) : นอกจากเป็นการเก็บข้อมูลที่มีประสิทธิภาพแล้วยังเป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่สามารถแสดงความคิดเห็นได้อย่างเต็มที่ สะดวก และรวดเร็ว

หากคลาดเคลื่อนหรือเบี่ยงเบนอย่างไรช่วยเพิ่มเติมให้ด้วยนะคะ...

ขอบคุณคะ