68. สิ่งมีค่า.........ที่แท้จริง


ผมได้รับ FW ที่เกี่ยวกับแม่หลายฉบับ และฉบับที่ผมจะเขียนถึงนี้ ผมก็ได้รับมาแล้วอย่างน้อยสองครั้ง อ่านทีไร...คิดถึงแม่มาก..ทุกครั้ง


 

เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล...

'ขอให้ชั้นดูหน้าลูกหน่อย..ได้มั๊ยคะ'

คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น..

เมื่อห่อผ้าน้อย ๆ .....................อยู่ในอ้อมกอดเธอ เธอค่อย ๆ คลี่ผ้าที่ห่อออก..เพื่อมองใบหน้าเล็ก ๆ

กรี๊ดดดด.....เธอกรีดร้อง

หมอต้องอุ้มเด็ก..ออกไปอย่างรวดเร็ว

**เด็กทารกที่เกิดมา...ไม่มีใบหู** 

และแล้ว...กาลเวลาพิสูจน์ว่า.

การได้ยินของเจ้าหนู..ไม่มีปัญหา

ปัญหา..มีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอก คือ....ใบหูที่หายไป

หลายครั้ง..ที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรียน แล้ววิ่งมาบอกแม่

 

 

เธอรู้ว่า..หัวใจลูกปวดร้าวแค่ไหน...

เจ้าหนูพูดโพล่งออกมา..อย่างน่าเศร้า

'พวกเด็กตัวโต ..พวกมันล้อผมว่า


--ไอ้ตัวประหลาด--'

 

จนกระทั่ง... เจ้าหนูเติบโตขึ้น..หล่อเหลา.. 

เป็นที่รักของเพื่อน ๆ..

เขามีพรสวรรค์ ในด้านอักษรศาสตร์.. วรรณคดี..และดนตรี..

เขาอาจได้เป็นหัวหน้าชั้น.....

 

แต่เพราะเจ้าสิ่งนั้น... ทำให้เขา..ไม่อยากเจอใคร

 

'ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างนะลูก' แม่กล่าว..ด้วยความสงสารลูก

 

พ่อของเด็กชาย.. ปรึกษากับหมอประจำครอบครัว

และได้รับข่าวดีจากหมอว่า...

'ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้ครับ ถ้ามีผู้บริจาค..แต่ใครล่ะ..

จะเสียสละใบหู..เพื่อเด็กน้อยคนนี้' คุณหมอกล่าว

 

จนกระทั่ง ......................2 ปีผ่านไป พ่อบอกกับลูกชาย..

'ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลนะ พ่อกับแม่..หาคนบริจาคใบหู..... ที่ลูกต้องการได้แล้ว...

แต่นี่เป็นความลับ'

 

การผ่าตัด..สำเร็จด้วยดี และแล้ว...คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น..

 

....เขากลายเป็น..ผู้มีพรสวรรค์...

เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน...ในวิทยาลัย

จนเป็นที่กล่าวขานกัน..รุ่นต่อรุ่น

ต่อมาได้แต่งงาน... และทำงาน.. เป็นข้าราชการในสถานทูต

 

วันหนึ่ง.. ชายหนุ่มถามผู้เป็นพ่อว่า.

 

'พ่อครับ.. ใครเป็นคนมอบใบหูให้ผมมา ใครช่างให้ผมได้มากมาย..

แต่ผมไม่เคยทำอะไร.. เพื่อท่านผู้นี้ได้เลยสักนิด'

 

'พ่อไม่เชื่อว่า.. ลูกจะตอบแทนเขาได้หมดหรอก..

เรื่องนี้.....................เป็นความลับ เราตกลงกันแล้ว'

พ่อตอบ..

 

หลายปีผ่านไป....

มันยังคงเป็นความลับ

และแล้ว..วันหนึ่ง..วันที่มืดมิดที่สุด.. ผ่านเข้ามา..ในชีวิตของลูกชาย

 

แม่เขาได้เสียชีวิตลง.

เขายืนข้าง ๆ พ่อ... ใกล้หีบศพของแม่

 

พ่อเรียกเขา..

'มานี่สิลูก..มานั่งใกล้ ๆ นี่'

พ่อลูบผมแม่อย่างช้า ๆ..และนุ่มนวล

 

ผมสีน้ำตาลแดง..ถูกเสยขึ้น จนมองเห็นใบหน้า..

ที่มองดูเหมือนคนนอนหลับ

 

 

และแล้ว.. สิ่งที่ทำให้ลูกชาย..ถึงกับต้องตะลึง..

...ใบหูของแม่...หายไป!..

 

แม่ไม่มีใบหู...

'นี่เป็นคำตอบ.. ที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต'...

พ่อกระซิบผ่านลูกชาย

 

'แม่บอกพ่อว่า..เธอดีใจ...................... ที่ได้ทำอย่างนี้..ตั้งแต่วันผ่าตัด..

 

แม่ไม่เคยตัดผมอีกเลย..

ไม่มีใคร..มองเห็นว่า.. เธอไม่สวยจริงมั๊ย?

- - - - - - - -

 

 

 

จงจำไว้..

 

~สิ่งมีค่า.....................ที่แท้จริง~

ไม่ได้อยู่ที่..การมองเห็น.. หากแต่อยู่ที่..

~สิ่งที่เรา..มองไม่เห็น~

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

~ความรัก..ที่แท้จริง~

 

ไม่ได้อยู่ที่.. เราได้ทำอะไร.. แล้วมีคน..รับรู้..

 

หากแต่อยู่ที่.. สิ่งที่เรา..กระทำ..แล้วไม่มีใคร..รับรู้ ..

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

~ความรัก~

 

บางครั้ง.. ไม่จำเป็น.. ต้องพูดพร่ำเพรื่อ..

 

หากแต่อยู่ที่....การกระทำ.. ซึ่งเรา..อาจรับรู้..

 

เพียงแค่..ฝ่ายเดียว..

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

 

 

อ่านจบแล้ว..ใช้สมอง..ตรึกตรองสักนิด..

 

ถ้าพรุ่งนี้..เราตายไป..

บริษัท..สามารถหาคนมาแทนเราได้

ภายในไม่กี่วัน..

 

แต่ครอบครัวเรา..ต้องสูญเสีย..

และคิดถึงเรา..ไปตลอด

 

เราได้ใช้ชีวิต..กับการทำงาน

มากกว่าครอบครัว..หรือเปล่า?

 

ถ้ามากกว่า...

ก็เป็นการลงทุน..

ที่ไม่ฉลาดเลยจริง ๆ..


ขอบคุณสำหรับ FW ที่ดีๆ เช่นนี้

หมายเลขบันทึก: 383978เขียนเมื่อ 11 สิงหาคม 2010 17:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีครับซือเฮีย

"สิ่งมีค่า.....................ที่แท้จริง~

ไม่ได้อยู่ที่..การมองเห็น.. หากแต่อยู่ที่..

~สิ่งที่เรา..มองไม่เห็น~"

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆที่นำสู่การเรียนรู้ครับ

                                              " สุขสันต์วันแม่...มีความสุขมากๆ นะคะ "
                                             Mothers day

ไม่ได้ไปเยี่ยมเยียนซือตี๋เลย

ขอบคุณมากที่แวะเวียนมาอย่างสม่ำเสมอ 

อย่างที่พระท่านว่า...

"อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น...ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง....." สาธุ

กว่าจะได้ตอบก็เลยวันแม่ซะแล้ว....

มีความสุขมากๆ เช่นกันครับ

ดีใจนะคะที่ได้มีโอกาสอ่านบันทึก

ของคุณ "เปลวเทียน"

รู้สึกว่าตนเองได้อะไรมากมาย

ดีใจที่ได้รู้จักคุณระพี

ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ

(หน้าบานขึ้นเยอะเลย....อิอิ)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท