เรื่องเล่าระหว่างวันที่ ๒ - ๖ สิงหาคม ๒๕๕๓

 

๗  สิงหาคม  ๒๕๕๓

เรียน  เพื่อนครู ผู้บริหารและผู้อ่านที่เคารพรักทุกท่าน

วันจันทร์ที่ ๒ สิงหาคม ๒๕๕๓  ตื่นตี ๔ เพราะนัดหมายจะไปรับรองฯ วิชชุลดา โชคคณาพิทักษ์ สพท.ชุมพร เขต ๒ ที่สถานีขนส่งสายใต้ ไปถึงแขกยืนคอยอยู่แล้วพร้อมลูกชายและสัมภาระอีก ๗ ลัง ประกอบไปด้วยมังคุดและทุเรียนที่ขนใส่รถทัวร์เอามาฝาก นับเป็นความลำบากโดยแท้ ทั้งที่ทักท้วงไว้แล้วว่าไม่ต้องขนอะไรมา นอกนั้นยังมีแกงส้มและแกงปลาไหลอีกอย่างละ ๑ หม้อใหญ่  เราเคยทำงานด้วยกันที่ สพท.ชุมพร เขต ๑ ช่วงที่ ก.ค.ศ. เยียวยาให้ผู้บริหารการศึกษาได้ลงตำแหน่งรองผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา  ผมเองเป็นผู้บริหารที่ค่อนข้างแข็งกระด้าง จึงสามารถเรียกน้ำมูกน้ำตาจากลูกน้องได้เสมอ แต่เขาก็คงให้อภัยกับความตั้งใจทำงาน  เมื่อผ่านอำเภอหลังสวนซึ่งเป็นถิ่นของเขาครั้งใด จะต้องได้รับการบริการที่ประทับใจทุกครั้ง พาแขกมาบ้านนั่งสนทนากันได้ไม่นานเพราะต่างคนต่างมีงานที่ต้องไปทำ จึงส่งแขกให้กลับไปยังโรงแรมที่จัดสัมมนาย่านวังบูรพา ก่อนเดินทางไปทำงานที่เขตตามปกติ วันนี้มีการประชุมคัดเลือกองค์กรปกครองท้องถิ่นที่สนับสนุนการศึกษาดีเด่น โดยเปิดโอกาสให้โรงเรียนและสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเสนอชื่อ พร้อมผลงาน มีทั้ง อบจ. เทศบาล และ อบต.  คณะกรรมการพิจารณาท่านผู้ว่าราชการจังหวัดแต่งตั้งข้าราชการจากเขต ๑ และเขต ๒ รวมกับผู้ทรงคุณวุฒิอีกหลายท่าน พอถึงขั้นตอนการพิจารณาจัดลำดับ ปรากฏว่าเกิดปัญหาเพราะข้อมูลไม่ครบถ้วน ด้วยโรงเรียนที่เสนอชื่อเขามาใช้ข้อมูลที่หน่วยงานตนเองได้รับความช่วยเหลือ ไม่ไปรวบรวมรายละเอียดของ อปท.ที่เสนอชื่อให้สมบูรณ์ ครั้นกรรมการจะพิจารณาไปตามข้อมูลที่มีก็ไม่สามารถทำได้ เพราะผิดความจริงไปมากเกินกว่าจะยอมรับได้ ต้องเดือดร้อนฝ่ายเลขานุการต้องโทรศัพท์ถามข้อมูลจาก อปท.โดยตรง แต่ก็สำเร็จลงได้ก่อนเที่ยง ลงไปทานข้าวที่สโมสร ลองทานแกงปลาไหลที่เผ็ดร้อนจากเมืองหลังสวน ไม่ได้กินมานาน ทำให้คิดถึงนักการภารโรงที่ชุมพร เขต ๑ สมัยนั้นทำครัวกันหลังเขต อยากกินอะไรก็สั่งได้ เพราะเขามีฝีมือและมีใจชอบทำ กับแกล้มพวกนี้เขาว่าผู้ชายทำอร่อยกว่าผู้หญิง ที่เพชรบุรี เขต ๒ พนักงานขับรถก็เก่งในเรื่องการทำกับข้าว โดยเฉพาะแกงเขียวหวาน ที่ปทุมธานีก็เคยลองฝีมือเขาเหมือนกัน เป็นตะพาบผัดเผ็ด ทำงานเอกสารจนบ่าย ๓ โมงเดินทางไปจังหวัดนนทบุรีเพื่อร่วมงานพระราชทานเพลิงศพ แต่ฝนเทลงมาอย่างหนักจนลงจากรถไม่ได้จึงต้องงดไป

วันอังคารที่ ๓ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๓  เช้าเดินทางไปเปิดค่ายคณิตคิดวิเคราะห์ของโรงเรียนสามวาวิทยา อำเภอลาดหลุมแก้ว  การเดินทางไปโรงเรียนนี้ใช้ถนนสายปทุมธานี-ลาดหลุมแก้ว ไปจนจรดถนนสายสุพรรณบุรีเลี้ยวซ้ายไปทางบางบัวทองสักพัก จึงพบป้ายทางเข้าโรงเรียน เลี้ยวซ้ายตรงไปสักหน่อยก็เลี้ยวขวาอีกครั้งตรงไปอีกนิดก็ถึงโรงเรียน ชุมชนแห่งนี้เป็นมุสลิมเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ โรงเรียนไม่มีรั้ว ใช้ชุมชนเป็นรั้ว ไม่เคยมีของหาย คณะผู้บริหารโรงเรียนมาร่วมพิธีเปิดกันสิบกว่าคน ถือเป็นธรรมเนียมของลาดหลุมแก้ว เมื่อมีกิจกรรมโรงเรียนใดจะช่วยกันเป็นปึกแผ่นเข้มแข็ง วิทยากรวันนี้ได้จากทีมครูโรงเรียนปทุมวิไล นั่งดูกระบวนการสอนคณิตศาสตร์ให้กับนักเรียนแบบคละชั้น ๑๐๐ กว่าคน เป็นเรื่องที่สนุกสนานและตื่นเต้นสำหรับนักเรียน ทุกคนมีโอกาสถูกเรียกเข้าร่วมกิจกรรม แตกต่างจากการเรียนวิชานี้ในชั้นเรียนปกติ นักเรียนส่วนใหญ่จะนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวด ที่สำคัญครูเรามักจะเป็นศิลปินเดี่ยว หากลองรวมทีมกันสอนบ้างน่าจะสนุกทั้งคนสอนและคนถูกสอน ผอ.สมชาย ฟักทอง ผู้อำนวยการโรงเรียนพาชมห้องเรียน ห้องพิเศษต่าง ๆ พบว่ามีความพร้อมสูง อินเตอร์เน็ตใช้การได้ดี ห้องพระ สามารถมีได้ในโรงเรียนนี้แม้จะอยู่ในชุมชนมุสลิม ลงไปเดินดูบ้านพักครูที่หมดสภาพจะเข้าพักอาศัย โรงเรียนกำลังขอรื้อเพื่อปรับพื้นที่ให้ใช้สอยได้มากขึ้น ผอ. สักรินทร์  ยะลา โรงเรียนคลองลากค้อน ชวนไปเยี่ยมเรียน บอกว่ากำลังมีกิจกรรมทางวิชาการเช่นกัน  ดูวาระงานภาคเช้าไม่ติดขัดสามารถเยี่ยมโรงเรียนได้ จึงขับรถตามกันไป  ถึงโรงเรียนทั้งครูและนักเรียนกำลังล้อมโต๊ะกิจกรรมเป็นวง ๆ  ไปเยี่ยมชมทุกกิจกรรม ทราบว่าโรงเรียนได้ขอครูต่างโรงเรียนมาจัดกิจกรรมด้วย  ไปดูห้องน้ำของโรงเรียน สะอาดดี มีปลูกไม้ดอกไม้ใบประดับพองาม ห้องประชุมอยู่ห่างตัวอาคารเรียนไปประมาณ ๕๐  เมตร วันนี้จัดกิจกรรมภาษาอังกฤษให้นักเรียน  เดินทางต่อไปยังโรงเรียนสว่างราษฎร์บำรุง ของท่าน ผอ.ปราโมทย์  ภูมิจันทร์ เป็นโรงเรียนที่จัดภูมิทัศน์ได้ดีทั้งด้านหน้าและหลังอาคาร  ห้องน้ำได้มาตรฐานกรมอนามัย มีเสียงเพลงให้ฟัง มีหนังสือให้อ่าน  ห้องประชุมปรับปรุงใหม่ มีโซฟาผักตบชะวาที่หรูหราไว้รับแขก  สระน้ำมีน้ำเต็ม กั้นรั้วเป็นขอบเขต  มีโรงเพาะเห็ดนางฟ้า ที่สามารถเก็บได้ครั้งละ ๒-๓ กิโลกรัม บ้านพักครูมีครูพักอาศัยทั้งสองหลัง ปลูกสวนครัวไว้ตรงกลาง บวบกำลังออกดอกออกผล ห้องพิเศษอื่น ๆ ครบถ้วนบริบูรณ์ นับเป็นการให้โอกาสกับเด็กในชนบทโดยแท้   อีกโรงเรียนหนึ่งที่แวะไปเยี่ยมคือ โรงเรียนสังฆรักษ์บำรุง ของ ผอ. วีระพงศ์  ประดิษฐ์ มางวดนี้ปรับปรุงไปมาก ห้องน้ำทั้งเก่าและใหม่ สะอาดได้มาตรฐาน  หน้าห้องเรียนชั้นล่างปูกระเบื้องเต็มพื้นที่ ใช้สอยได้สารพัด  ทั้งประชุมนักเรียน ผู้ปกครอง การแสดง งานเลี้ยง  ไปเยี่ยมโรงอาหารดูสะอาดตา นั่งคุยกับผู้บริหารและครูจนเที่ยง เขาชวนไปทานข้าวที่ “ร้านดี” ปากทางออกถนนใหญ่ มี ผอ.ปราโมทย์ ภูมิจันทร์ ผอ.สมร ปาโท ผอ.สมชาย ฟักทอง และ ผอ.วีระพงศ์ ประดิษฐ์ ร่วมวงด้วย   ร้านอาหารแห่งนี้เพิ่งมาครั้งแรก รสชาติก็ละม้ายไปทางโต๊ะจีน อิ่มแล้วลากลับเขต นั่งทำงานแฟ้มเอกสาร บ่ายครูพลศึกษามายื่นประท้วงว่า คู่แข่งขันผิดกติกา แต่กรรมการไม่ปรับให้แพ้ เชิญผู้อำนวยการกลุ่มส่งเสริมการจัดการศึกษามาชี้แจง แต่ดูแล้วหาข้อยุติไม่ได้ จึงให้ท่านรองฯ สุรบัญชา  วิชิตพันธ์ ไปตั้งกรรมการจากครูพลศึกษาที่เป็นกลางขึ้นพิจารณา  ทำงานต่อจนเย็นจึงกลับที่พัก

วันพุธที่ ๔ สิงหาคม ๒๕๕๓  เช้าไปโรงเรียนวัดโพธิ์เลื่อน เพื่อประชุมคณะกรรมการเขตพื้นที่การศึกษา ที่ประสงค์จะเห็นปัญหาการสร้างอาคารเรียนหลังใหม่ เนื่องจากเดิมให้นักการภารโรงเข้าพักอาศัยภายในโรงเรียน จนเกษียณอายุราชการ เมื่อ อบจ.ปทุมธานี จะสร้างอาคารให้ได้รื้ออาคารเรียนหลังเก่าไปแล้ว แต่พื้นที่ก่อสร้างไม่พอกับตัวอาคาร จำเป็นต้องรื้อบ้านภารโรงด้วย ติดที่หาที่อยู่ใหม่ให้เขาไม่ได้ ทั้งที่ อบต. และครูพยายามช่วยกันเต็มที่ เมื่อกรรมการเขตหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นหารือในการประชุมครั้งที่แล้ว ประธานกรรมการจึงนัดมาประชุมที่โรงเรียนนี้ เพื่อช่วยแก้ปัญหาให้ลุล่วง โรงเรียนวัดโพธิ์เลื่อนมี ผอ.ชุณห์พิมาณ ทรัพย์มีชัย เป็นผู้อำนวยการโรงเรียน นับเป็นผู้บริหารฝีมือดีคนหนึ่งของเขต ได้ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงโรงเรียนให้ดีขึ้นในหลาย ๆ ด้าน เพราะท่านเป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดีกับชุมชน โรงเรียนจัดห้องประชุมให้อย่างดี ผู้อำนวยการโรงเรียนกล่าวต้อนรับ คณะกรรมการเขตได้ซักถามปัญหากันอย่างละเอียด ในที่สุดต้องเดินไปดูบริเวณที่จะสร้างอาคาร ดูไปดูมากลับเห็นพ้องกันว่า หากมาสร้างอาคารติดแม่น้ำเจ้าพระยาจะดูดีกว่า เพราะเป็นอาคารใต้ถุนโล่ง ติดแม่น้ำทิวทัศน์ดี ส่วนบริเวณที่รื้ออาคารหลังเก่าไปให้ปรับเป็นทางเข้าแทน ส่วนการรื้อบ้านนักการภารโรงก็ต้องดำเนินการหากหาที่อยู่ใหม่ให้เขาได้แล้ว อย่างไรก็ตามให้ผู้อำนวยการโรงเรียนไปให้สถาปนิกลองออกแบบในกระดาษมาดูทั้งแนวคิดเดิมและแนวคิดใหม่ ว่าอย่างไหนจะดีกว่ากัน หลังได้ข้อสรุปเรื่องอาคารเรียน คณะกรรมการเขตได้ประชุมต่อตามระเบียบวาระ เที่ยงรับประทานอาหารที่โรงเรียน  บ่ายกลับเขตทำงานเอกสารจนเย็น  ติดตามความคืนหน้าโครงการพัฒนาบุคลากรในเขตที่จะพาไปเกาะเต่า ยังไม่ลงตัวหลายเรื่อง ประกอบกับคลื่นลมค่อนข้างแรง จึงตัดสินใจยกเลิกโครงการไปก่อน

วันพฤหัสบดีที่  ๕  สิงหาคม  ๒๕๕๓

เช้าแต่งชุดปกติขาวเดินทางไปสถานีโทรทัศน์ช่อง ๑๑ ถนนวิภาวดี-รังสิต ใกล้สถาบันป้องกันประเทศ ตามนัดหมายของจังหวัดเพื่อบันทึกภาพถวายพระพรกับท่านผู้ว่าราชการจังหวัดปทุมธานี เนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษาสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ไปถึงก่อนเวลาจึงเตร็ดเตร่พูดคุยกับคนรู้จัก จนทีมของท่านผู้ว่าฯ ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล ผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัด และหัวหน้าส่วนราชการจังหวัดมาถึง จึงล้อมวงคุยกัน รอคิวเข้าห้องถ่ายโทรทัศน์ เพราะวันนี้มากันหลายคณะ กว่าจะเสร็จเกือบเที่ยง จะแวะกินข้าวกลางทางก็ไม่สะดวกเพราะแต่งชุดปกติขาว เดี๋ยวผู้คนแตกตื่นมามุงดู กลับไปเขต เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ชวนทีมงานหน้าห้องไปทานข้าวเที่ยงที่ร้านส้มตำใหม่ตรงข้ามร้านธงฟ้า เป็นตึกกว้าง ติดแอร์เย็นฉ่ำ อาหารรสดี  บ่ายขึ้นทำงานเอกสารที่ห้อง ฝนเทลงมาอย่างหนัก จนเย็น

 วันศุกร์ที่  ๖  สิงหาคม  ๒๕๕๓

เช้าออกจากสำนักงานเขตไปจังหวัดอ่างทอง  เพื่อร่วมพิธีเปิดงานมหกรรมเครือข่ายป้องกันและเฝ้าระวังยาเสพติดในพื้นที่ภาค ๑ ทีมงานมีท่านรองฯประพฤทธิ์ บุญอำไพ และประชาสัมพันธ์ คุณวิภาวรรณ พึ่งโยธิน ได้ชวนผู้บริหารโรงเรียนไปด้วย ๓ ท่าน คือ ท่าน ผอ.กิตติพัฒน์ แก้วมา โรงเรียนวัดบัวขวัญ ท่าน ผอ.จรุญ จารุสาร โรงเรียนบ้านคลองขวางบน ผอ.สุธี เชื้อไทย โรงเรียนวัดสุวรรณจินดาราม เขาใช้โรงเรียนสตรีอ่างทองเป็นสถานที่จัดงาน มีโรงเรียนเข้าร่วมกิจกรรมจากทุกเขตพื้นที่การศึกษาใน ๙ จังหวัด  ท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดปทุมธานี นายเลอเกียรติ แก้วศรีจันทร์ เป็นตัวแทนจังหวัดไปรับโล่จากประธานในพิธี คือผู้ว่าราชการจังหวัดอ่างทอง  งานนี้ได้พบท่านรองฯ คำนึง อิสโร รองผู้ว่าราชการจังหวัดลพบุรี ที่เคยทำงานร่วมกันเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๙ ที่อำเภอคลองลาน จังหวัดกำแพงเพชร ท่านเป็นปลัดอำเภอ ผมเป็นผู้ช่วยศึกษาธิการอำเภอ  เจ้าภาพจัดชุดแสดงในพิธีเปิดได้ยอดเยี่ยมสวยงาม เข้ากับบรรยากาศของโรงเรียนที่ดูไปคล้ายรีสอร์ท ผมเดินชมนิทรรศการ และการประกวดต่าง ๆ จังหวัดปทุมธานีรับผิดชอบการประกวดวงสตริง คนดูเนืองแน่น  เที่ยงนายอำเภอไชโย คุณราตรี บุญยงค์ เพื่อนร่วมรุ่น นปส.๕๓ นัดไปกินข้าวที่ร้านครัวทองแดง ข้ามฟากถนนเอเชียไปทางลพบุรี อยู่ในเขตอำเภอมหาราช จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ผมชวนท่านรองฯเลอเกียรติ ไปร่วมโต๊ะด้วย อาหารหนักไปทางปลา มีปลาช่อนเผา ปลาต้มยำ ห่อหมกปลา ฯลฯ อิ่มแล้วแยกย้ายกันกลับ มาแวะเข้าตัวเมืองอยุธยา เพื่อซื้อโรตีสายไหมเจ้าดัง หน้าโรงพยาบาล แม้เป็นเวลาหลังเที่ยงแสงแดดกำลังร้อน ยังมีคนมาเข้าคิวซื้อเกือบ ๑๐ คน กลับถึงเขตทำงานเอกสารจนเย็น คณะครูโรงเรียนหนึ่งยกทีมมาหาเพื่อร้องทุกข์ว่าเดือดร้อนจากวิธีบริหารงานของผู้อำนวยการโรงเรียน รับฟังไปตามปกติ เพราะเคยคุยกับผู้อำนวยการท่านนี้มาแล้ว คงจะไม่พูดอีก เพราะต่างโตกันแล้ว ผิดถูกท่านก็รับผิดชอบเอาเอง กลับบ้านพักด้วยความมึนช่วงนี้เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อของการเปลี่ยนแปลง หลังจากที่เคยเจอมาเมื่อปี ๒๕๔๖ การเปลี่ยนแปลงในช่วงนั้นยังแก้ปัญหาไม่จบสิ้น มาถึงปีนี้กระแสการเปลี่ยนแปลงกลับย้อนสู่ที่เดิม แต่ไม่เหมือนเดิม เขตพื้นที่การศึกษาในอุดมคติตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๔๒ กับเขตพื้นที่การศึกษาวันนี้ต่างกันอย่างสิ้นเชิง อะไรเกิดก็ต้องเกิด ท้อไยเมื่อใจยังเต้น เมื่อเส้นเลือดแรงแดงฉาน ความหวังยังเข้มเต็มมาลย์ กล้าหาญเถิดสูสู้ไป   พรุ่งนี้จะไปเพชรบุรี เพื่อตัดผมและพักผ่อนให้สบายใจ

 

 

คำถามก่อนลาสัปดาห์นี้ คุณเคยได้ยินนิทานเรื่องนี้หรือไม่ ? เป็นนิทานที่ได้อ่านเมื่อไรก็ประทับใจทุกครั้ง “มีเด็กชายคนหนึ่งเป็นเด็กฉลาดมาก อาศัยอยู่กับมารดาในป่า วันหนึ่งมารดาใช้ให้ไปซื้อน้ำตาลให้เงินไป 50 บาท ซื้อของมูลค่า 10 บาท แต่เด็กชายส่งบิล มาให้แม่มีรายการดังนี้
ค่าน้ำตาล 10 บาท
ค่าเดิน 5 บาท
ค่าเสียพลังงาน 15 บาท
ค่าไม่ได้ไปเล่นกับเพื่อนๆ 20 บาท
ค่าที่แม่ใช้ให้ผมกวาดบ้านอีก 20 บาท
รวมทั้งสิ้น 70 บาท แม่ให้เงินมา 50 บาท แม่ยังค้างผม อีก 20 บาท

แม่รับกระดาษปากกามาและเขียนกลับไปว่า
ค่าอุ้มท้องลูก 9 เดือน ฟรี
ค่าเจ็บตอนคลอด ฟรี
ค่ารักษาพยาบาลเมื่อลูกป่วย ฟรี
ค่าอดหลับอดนอนเมื่อลูกไม่สบาย ฟรี
ค่าเลี้ยงดูจนลูกโต ฟรี
รวมทั้งสิ้น เป็นค่าความรักที่มีให้ลูกไม่คิดตังค์
เด็กชายรับกระดาษคืนมาแล้วร้องไห้โฮวิ่งไปกอดแม่ พร้อมพูดว่า “แม่ครับ แม่จ่ายให้ผมหมดแล้ว ผมต่างหากที่ยังจ่ายแม่ไม่ครบ”

“ไม่มีใครในโลกหล้า จะรักเรามากกว่าแม่...” คำพูดนี้ยังคงเป็นจริงเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ในยุคใดก็ตาม คุณคิดว่าจริงหรือไม่ ลองถามใจตัวเองดู หากรู้คำตอบแล้ว อย่ามัวรอช้า จงกล้าและคว้าโอกาสนี้ไว้ และรีบกลับไปบอกว่า “เรารักแม่” กันเถอะ

กำจัด  คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี เขต ๑

[คนเป็นลูก]

อ่านเรื่องเล่าสัปดาห์นี้ ถึงตอนท้ายอ่านจบ น้ำตาคลอ "ไม่มีใครรักเราเท่าแม่"

[monpat]

สัปดาห์นี้ก็สนุกเหมือนที่ผ่านมาค่ะ และสนใจกับข้อความที่ ผอ. บอกว่า "มีโซฟาผักตบชะวาที่หรูหรา" น๊ะค่ะ ตาอยากเห็นค่ะ ว่าจะสวยขนาดไหน สนใจค่ะ ไม่ทราบว่าน้องภา (ประชาสัมพันธ์) ถ่ายรูปโซฟานี้ไว้บ้างหรือเปล่า หนูอยากเห็นค่ะ

[t-aun]

     สวัสดีครับ..อ้างถึงกระทู้ที่ 2 :สัปดาห์นี้ก็สนุกเหมือนที่ผ่านมาค่ะ และสนใจกับข้อความที่ ผอ. บอกว่า "มีโซฟาผักตบชะวาที่หรูหรา" น๊ะค่ะ ตาอยากเห็นค่ะ ว่าจะสวยขนาดไหน สนใจค่ะ ไม่ทราบว่าน้องภา (ประชาสัมพันธ์) ถ่ายรูปโซฟานี้ไว้บ้างหรือเปล่า หนูอยากเห็นค่ะ

      ทางโรงเรียนสว่างราษฎร์บำรุง จึงนำ โชฟาจากผักตบชวามาให้ชมนะครับ...สวย...ทนทาน มากครับ....ให้เข้าไปดูในหน้าแรกของเรื่องทั่วไป หัวข้อโชฟาจากผักตบชวา..นะครับ

[t-aun]

สวัสดีครับ...ทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านกระทู้ ถ้าต้องการดูโชฟาจากผักตบชวา ที่สวยงาม ทนทาน ใช้ประโยชน์ได้นาน..ของโรงเรียนสว่างราษฎร์บำรุง อ.ลาดหลุมแก้ว จ.ปทุมธานี... ให้คลิกเข้าไปดูที่ชื่อ t-aun ด้านบนได้เลยนะครับ...ขอบคุณครับ

[admin]