ชีวิตที่พอเพียง : ๑๐๕๒. ชีวิตคนบ้า

 
          ในครอบครัว ผมได้รับการยอมรับความบ้าอยู่อย่างหนึ่ง   คือบ้างาน   ลูกๆ จะเอ่ยอยู่บ่อยๆ “คนเป็น workaholic อย่างพ่อ...”    นี่เป็นการพูดคุยตามปกติธรรมดา ไม่มีการประชดเสียดสีใดๆ ทั้งสิ้น   รวมทั้งไม่ใช่การยกย่องหรือยกยอด้วย 

          ในช่วง ๒ – ๓ ปีมานี้ ผมพบว่าผมจะสนุกมากหากมีเวลาอยู่กับตัวเอง    ใช้เวลาจินตนาการเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ในลักษณะกึ่งจริงกึ่งฝัน    ยิ่งได้จินตนาการออกมาเป็นการเขียน ยิ่งสนุกอย่างยิ่ง    ด้วยเหตุนี้แหละ ผมจึงขยันเขียน บล็อก

          ในช่วงของจินตนาการ จิตน่าจะอยู่ในสภาพกึ่งจริงกึ่งฝัน   ซึ่งผมบอกกับตัวเองว่า อยู่ตรงรอยต่อระหว่างสภาพ reality กับ out of reality   ในทางแพทย์คนที่ out of reality คือคนบ้า   ทำให้ผมคิดต่อไปว่า ผมชอบอยู่ในสภาพ “บ้าชั่วคราว”   หรือเรียกให้ปลอดภัยหน่อยว่า “กึ่งบ้าชั่วคราว”  

          แล้วชีวิตที่มีความสุขกับความบ้า จะลากเราเข้าสู่สภาพ “บ้าถาวร” ไหมนี่   ตอบไม่ได้ครับ   แต่ก็ต้องระวังตัวแจ   เกรงจะทำให้ลูกเมียและคนอื่นเดือดร้อน

          Creativity กับ insanity มันอยู่ใกล้กันมาก   มีหนังสือชื่อ Creative Malady เขียนไว้นานแล้ว ยกตัวอย่างปราชญ์ใหญ่ๆ ของโลก รวมทั้ง Charles Darwin ว่าน่าจะเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง   อ่านแล้วก็เบาใจ เพราเราไม่ได้อยู่ในกลุ่มนั้น

          ผมสังเกตว่า จะจินตนาการเรื่องเรื่องใดได้สนุกต้องสลัดความยึดมั่นถือมั่นออกไป (ทำยากนะครับ)   หรือพยายามอยู่ในสภาพจิตที่ไม่ยึดติด   และไม่กังวลว่าจะทำได้หรือไม่ได้   ให้จิตอยู่ในบรรยากาศ “ต้องลองทำ”    ก็จะสามารถจินตนาการได้ต่อเนื่องเป็นเรื่องเป็นราว ไม่สะดุด

          จะอยู่ในสภาพจิตเช่นนั้นได้ ต้องใช้ Positive Psychology กับตัวเอง    มองโลกแง่ดีเข้าไว้   มองที่ possibility (ความเป็นไปได้) ไม่ใช่ที่ limitation (ข้อจำกัด)  

          “ความเป็นไปได้” นี้ ในความเป็นจริงมันมีองค์ประกอบมากมายอีกเป็นสิบเป็นร้อยชิ้นส่วนที่จะต้องเข้ามาต่อ Jigsaw จึงจะบรรลุผลสำเร็จ   แต่ถ้าเรามีความกล้าและมุ่งมั่นที่จะทำ และลงมือทำด้วยความเพียรและอดทนไม่ย่อท้อ   จะมี “พลังที่มองไม่เห็น” นำเอาชิ้นส่วนมายื่นให้   หรือบางครั้งถึงกับเอามาช่วยต่อ   ความเชื่อเช่นนี้คือ Positive Psychology

          ผมอยู่กับ reality หรือเปล่าครับ

วิจารณ์ พานิช
๑๘ ก.ค. ๕๓
        
         

[ทิมดาบ]

อาจารย์ครับ

มีนักคิด ท่านหนึ่ง กล่าวไว้ว่า

"อัจฉริยะ กับ คนบ้า มีเพียงเส้นบาง ๆ กั้น อยู่เท่านั้น "

แต่สำหรับอาจารย์ คือ อัจฉริยะ ในโลกปัจจุบันความจริงครับ

[รีไซเคิลแมน]

มาเรียนรู้จากบทความดีๆ ของท่านอาจารย์

• ติดตามอ่าน Blog ของท่านอาจารย์บ่อยๆ ชื่นชอบครับ
• ท่านอาจารย์เป็นต้นแบบนักเรียนรู้ในใจของผมครับ