เมื่อวานนี้ (3 สค. 53) เวลา 7 น.เศษ หิ้วปิ่นโตไปวัดสุทธาวาส วัดที่เคยอุปสมบทที่นั่น ก่อนไปจำพรรษาที่สวนโมกข์ และเป็นวัดที่แม่พาไปด้วยตอนเข้าวัดทำบุญวันพระและวันสำคัญทางศาสนา คนเยอะเกือบเต็มศาลา ร่วมรับศีล ฟังธรรมจากท่านเจ้าอาวาสคือพระครูเกษมธรรมรังษี ที่อดีตเราเคยเรียกท่านอย่างคุ้นเคยว่า “พี่หลวงดำ“
ที่วัดสุทธาวาสบ้านเรา ชาวบ้านใช้บทสวดที่มีคำแปลไทยหลังกล่าวคำบาลี ทำให้ได้รู้ความหมายไปด้วย และตอนกล่าวถวายภัตตาหาร ชาวบ้านก็ว่าพร้อมๆกันได้อย่างถูกต้องทั้งบาลีและคำแปลไทยโดยไม่ต้องมีใครกล่าวนำ
ก่อนพระท่านจะฉันอาหารก็มีการสวดและมีบทแปลไทยในการพิจารณาอาหารว่าขบฉันไปทำไม เพื่ออะไร เช่นไม่ใช่เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินในรสอาหารเป็นต้น
พอพระเริ่มฉัน ก็มีอุบาสิกาคือพี่สำรวย ศรีสมัย เป็นคนกล่าวนำสวดมต์ทำวัตรเช้าแปลไทย พี่สำรวยเป็นลูกสาวคุณครูปัติ ศรีสมัย ผู้ที่เคยเป็นครูสอนท่านอาจารย์พุทธทาสในระดับประถมศึกษา และท่านอาจารย์พุทธทาสเคยฝากผ้าไตรให้ผมนำไปร่วมงานศพของคุณครูปัติเมื่อปี พศ.2531
เสร็จพิธีราว 9 โมงก็หิ้วปิ่นโตเดินกลับบ้านซึ่งอยู่ห่างวัดไปทางตะวันตกเพียงประมาณ 200 เมตร เสียดายที่ไม่อาจนั่งล้อมวงทานข้าวกับหมู่ญาติและชาวบ้านบนศาลาแบบที่เคยไปกับแม่ตอนสมัยเด็กๆได้ เพราะมีคนรออยู่ที่บ้าน และต้องรีบไปเปิดร้าน
เดินมาถึงประตูกำแพงวัดมองเห็นเจดีย์ขาวบรรจุอัฐิของแม่อยู่ริมกำแพงด้านขวามือ ก็วางปิ่นโตลงกับพื้น น้อมระลึกถึงแม่ ยกมือไหว้และถ่ายรูปเก็บอีก 2-3 รูป ก่อนเดินกลับบ้านด้วยความรู้สึกเบาสบาย ทั้งกาย-ใจ
จบข่าวแบบชาวบ้าน ชาวบ้าน
อิ อิ อิ
สวัสดี ครับอ.Handy
เป็นบันทึกที่..เป็นวิถีชีวิตที่สัมผัสได้
สิ่งที่ต้องการมากที่สุดในชีวิตของคนเรา ก็ถือสิ่งนี้ แหละครับอาจารย์
อิ่มบุญ เบาสบาย...ทั้งจิตวิญญาณ
...
ขอบพระคุณมาก ครับ
สิ่งที่ต้องการมากที่สุดในชีวิตของคนเรา ก็ถือ คือสิ่งนี้...
หากแต่บางคนลืมไปชั่วขณะ และสุดท้ายก็หวลกลับมา
สวัสดีค่ะ
ขออนุโมทนาบุญค่ะอาจารย์ ตอนแรกคิดว่าอาจารย์ย้ายที่ทำงาน ไม่ทราบว่าอาจารย์เกษียณแล้ว น่าอิจฉาความเป็นชีวิตหลังเกษียณค่ะ
แค่เห็นบรรยากาศก็อิ่มอุ่น สบายใจ เป็นวิถีหลังเกษียณที่ใครๆ นั้นปรารถนากันค่ะ อาทิตย์ช่วงวันแม่ จะไปทำบุญฝังพัทธใหญ่ที่วัดตาหลวง นครศรีฯ ค่ะ ;)
ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะอาจารย์ เด็กใหม่ที่เพิ่งมีบล็อก
ร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะอาจารย์
กับความรู้สึก เบาสบาย ทั้งกายและใจ
ดีจริงๆๆ ค่ะ
ดิฉันเองไม่ค่อยได้ไปวัดบ่อยนักคะอาจารย์แต่พอที่จะว่าบทกรวดน้ำและบทอื่นๆได้บ้าง ซึ่งเป็นสิ่งที่เราควรอนุรักษ์สืบทอดวัฒนธรรมแบบพื้นบ้านเอาไว้นะค่ะ ดิฉันชอบมากเวลวกินข้าวล้อมวงเนี้ยะมันเป็นอะไรที่อบอุ่นมากๆเลยค่ะ อยากให้ทุกๆคนลองดูบ้างน่ะค่ะ
ดีจังคะอาจารย์ที่ได้ไปทำบุญ
เห็นรูปอิ่มบุญไปด้วยคะอาจารย์
สวัสดีครับคุณลุง Handy
เห็นบรรยากาศแล้วพลอยอิ่มบุญไปด้วยเลยครับ บรรยากาศอบอุ่นมากครับ ผมเองไม่ค่อยได้ไปทำบุญที่วัดสักเท่าไหร่ หลักๆ ก็ปีละ 2 ครั้งครับ ปีใหม่ กับ สงกรานต์ ขอบคุณมากครับที่นำบุญมาฝากทุกๆ คนใน G2K............. (^_^)
หวัดีค่ะ ผ่านมาร่วมอนุโมทนาบุญค่ะ เป็นคนวัดตอนหัวค่ำค่ะ ไปภาวนาทุกคืน
ขอบคุณทุกท่านครับที่มีน้ำใจ เข้ามาทักทาย และแลกเปลี่ยน แบ่งปันความคิด ความรู้สึก และประสบการณ์