บันทึกการเดินทางกลับขอนเเก่น กลับบ้านเรารักรออยู่


เดินทางจากประเทศสิงคโปร์กลับขอนเเก่น

มุมหนึ่งของ Changi Airport สวยค่ะ

         เช้าวันเสาร์ที่ 31 กรกฎาคม ที่ผ่านมาเป็นวันที่ฉันมีความสุขอีกวันหนึ่งเพราะหลังจากที่จากบ้านเมืองมาอยู่ที่เมืองสิงหปุระก็เป็นเวลาเกือบเดือน วันนี้ถึงเวลาต้องกลับบ้านเเล้ว ตื่นเเต่เช้าตั้งเเต่ตี 5 เพื่ออาบน้ำเเต่งตัวส่วนกระเป๋าสัมภาระต่างๆนั้นเก็บเรียบร้อยตั้งเเต่วันพฤหัสบดี อิอิ! ตื่นเต้นจะได้กลับบ้าน หลังจากคืนกุญเเจเเละรับเงินมัดจำค่าเช่าห้องจากคุณ Rose 300 เหรียญ เเล้วคุณ Rose ก็เรียกเเทกซี่ให้  พี่เเอนเเนะนำให้เราออกก่อน 7 โมงเพราะถ้าหลังจาก 7 โมงราคาจะชาร์ต ฉันกับจิ๋มมาถึงสนามบิน Changi ราวประมาณ 7 โมงค่าเเทกซี่รวมทั้งหมด 19 เหรียญ ก็เกือบ 5OO บาท คิดในใจว่าต้องรอนานอีกเเล้วเพราะเราจอง flight 10.55 น.เเต่ไม่เป็นไรนานเท่าไหร่ก็รอได้ จะได้กลับบ้านเเล้วนี่นา สักพักขณะนั่งรอ เพื่อนที่รู้จักกันในช่วงศึกษาดูงานคือ Ping ก็มาจ๊ะเอ๋ Ping บอกเราสองคนตั้งเเต่เเรกว่าจะมาส่ง เรารู้สึกดีใจที่ได้เจอเพื่อนคนนี้ตั้งเเต่วันเเรกที่ได้เจอ น่ารักเเละมีน้ำใจกับเราสองคนมาก เเละเราสัมผัสได้ถึงความจริงใจที่ปิงมีให้กับเรา  ปิงก็มา clinical attachment เรื่องการดูเเลผู้ป่วยระยะสุดท้ายเหมือนเราเเต่เขาอยู่นาน 3 เดือนเเละจบพร้อมกัน  เเละที่เเปลกใจมากกว่านั้นคือปิงอายุมากกว่าเราตั้ง 6  ปีตอนเเรกนึกว่าเป็นน้อง มาเฉลยตอนวันกลับ ปิงพา May น้องสาวที่เป็นพยาบาลมาด้วย ชมภาพบรรยากาศบันทึกการเดินทางกลับขอนเเก่นเลยนะคะ

 

รอยยิ้มของคนได้กลับบ้าน

 

ดีใจ ดีใจ ได้กลั๊บบ้าน....

 

PING  (คนกลาง) มาส่งเราจนถึงเค๊าเตอร์ check in

 

น่ารักจริงๆ Ping

Ping and May มาส่งเราด้วยความจริงใจเเละเป็นห่วง

ฉันบอกปิงว่าขอเรียกว่าพี่ปิงได้มั๊ย ปิงขำเขาไม่เข้าใจเลยบอกว่าคนไทย

จะนับถือคนที่อายุมากกว่าเป็นพี่ (Pi Ping)

 

 

goodbye Singapore

 

goodbye Singapore

 

ท้องฟ้าสดใจ ยิ้มรับการกลับบ้านของเราวันนี้

วันก่อนมาฝนตกทั้งวัน ไม่ค่อยสบายใจ

Zarni เพื่อนที่เจอกันที่สิงคโปร์บอกว่า

The sky so sad เพราะเราจะจากกันเเล้ว

เเต่วันนี้ The sky so glad

 

 ถึงสนามบินสุวรรณภูมิเมื่อเวลาประมาณ 12 .30 น.

เราต้องรอต่อเครื่องมาที่ขอนเเก่น flight หกโมงเย็น

 

 

ใกล้เวลาเราก็เลย check in เข้ามารอขึ้นเครื่องที่ประตู A5

เเละวันนี้เราเดินทางถึงขอนเเก่นด้วยความปลอดภัย เวลาประมาณสองทุ่มตรง

 

 

 

คำสำคัญ (Tags): #singapore
หมายเลขบันทึก: 380729เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2010 15:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

สวัสดีค่ะน้องกุ้ง

ยินดีต้อนรับกลับบ้านเราค่ะ

          

ขอบคุณค่ะพี่อุ้ม เเหม มาเชียร์จนวินาทีกลับบ้านเลยนะคะ ขอบคุณหล๊าย ๆ

สวัสดีคะ

น้องกุ้ง 

ตกลงมีของที่ระลึก จากสิงค์ โปร์มาฝากแม่ต้อยไหมคะ? อิอิ

พุดเล่นค่า  แม่ต้อยเพิ่งกลับมาคะ  น้องกุ้งถายภาพสวยมากคะ

ขอบพระคุณเเม่ต้อยค่ะ เเม่ต้อยขาของที่ระทึก เอ๊ย ! ระลึกมีค่ะ กุ้งจะได้เจอเเม่ต้อยอีกเเล้ว เย! กลับมายังไม่ทำงานเลยค่ะ

มีสายตรงจากฝ่ายพัฒนาคุณภาพ เเจ้งว่าจะมีอบรม การเขียนเรื่องเล่า คาดว่าจะได้เป็นตัวเเทน ของชาวศรีนครินทร์ เข้าร่วมกิจกรรมนี้ด้วยกับทีมเเม่ต้อย เจอกันที่นครปฐมนะคะ คิดถึงเเม่ต้อยค่ะ ภาพสวยจริงเหรอคะ ขอบพระคุณค่ะเเม่ต้อยที่ชม

ยินดีต้อนรับกลับบ้านเราค่ะ

น้องแคนต้องดีใจมากแน่เลยที่คุณแม่กลับมาแล้ว คุณแม่เองก็คิดถึงน้องสุดๆเช่นกัน เจอกันคงกอดกันกลมเลย :-)))

ใช่เเล้วค่ะน้องบี๋ คิดถึงใจจะขาดกลับมาทั้งกอดทั้งหอม พาเที่ยวให้หนำใจไปเลยค่ะ

ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะจ๊ะ คุณพยาบาลคนเก่ง ......ติ๋มเองจ้า

ขอบคุณมากยัยติ๋มที่มาต้อนรับเพื่อนรัก กลับบ้าน ฝากดูเเลเพื่อนรักของเราอีกคน ติ๊กตี๋นะ ตอนนี้รถไฟหลายขบวนกำลังเเย่งกันจอดที่ชานชาลา 555 ! จะได้กินดองก็งานนี้หละ very soon

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท