หัวหิน..ถิ่นมีหอย


เดือนกรกฏาคมปีนี้ชีพจรลงเท้า ขึ้นลงมหาชัยประจวบฯเป็นว่าเล่น

ความรู้สึกบอกว่าเหมือนห่างกันแค่ 100 กิโลเมตร

ไปแล้วกลับ ไปแล้วค้างจึงมีค่าเท่ากัน

หากแต่การไปในแต่ละครั้งก็อดที่จะแฉลบลงทะเลที่หัวหินไม่ได้

เพราะอยากจะลองกล้อง มือใหม่หัดใช้

ลองผิดลองถูกอาศัยการสังเกต และจดจำเอา

ที่จริงตอนซื้อนะเขามีโปรให้ไปเรียนรู้ด้วย

และขณะนี้ก็ยังไปเรียนได้

โดยลงทะเบียนทางอินเทอร์เน็ต และไปเรียนที่ม.เกษตร..บางเขน

เขาให้เราเรียน 1 ครอส์

แต่ก็ยังไม่ได้จัดการเรียนรู้ให้เป็นเรื่องเป็นราว

แผ่นซีดี เขาก็ให้มา แต่ก็รู้สึกว่าอยากเรียนรู้เองก่อน

สามีบอกว่าอย่างนี้จะทำให้ใช้กล้องให้ดีได้ช้า

ควรไปเข้าครอส หากรักจะถ่ายรูป

 อีกเหตุผลหนึ่งคือยังหาจังหวะให้กับเรื่องนี้ไม่ได้

สงสัยว่าต้องรอปิดเทอมอีกแล้ว

ได้รูปทะเลมาหลายอารมณ์เลย

แล้วก็ถ่ายดะไปเรื่อย เจออะไรก็ถ่าย

ถ่ายไปตามที่ใจสั่ง โดยมีเกณฑ์ในใจไว้ว่าจะจับภาพอย่างไร

เช่นระหว่างท้องฟ้ากับทะเลจะเป็นสัดส่วน 1:1

หรือ 1: 2 หรือ 2:3 อะไรทำนองนี้

เป็นการทดลอง บางทีก็ลองเอียงกล้องดู

ลองปรับแสงบ้าง ปรับท่ายืนบ้างรวมทั้งปรับหน้ากล้อง

แล้วก็บันทึกการใช้กล้องของตัวเองไว้

เพราะอยากจะรู้ว่าเมื่อเราไปเรียนรู้ทฤษฎี และเทคนิคการถ่ายภาพ

การใช้กล้อง ใช้เลนส์จากกูรูแล้วมีข้อแตกต่างอย่างไรบ้าง

ภาพวันนี้จึงเป็นผลงานของมือใหม่หัดใช้กล้องตัวใหม่

ทุกภาพถ่ายที่หมู่บ้านเขาตะเกียบค่ะ

ภาพนี้ขณะที่เดินหาพื้นที่เพื่อเก็บภาพ ได้เดินผ่านทางเท้า

ที่มีท่อระบายน้ำริมถนน

ด้านขวามือของภาพ รู้สึกแปลกใจกับไออุ่นจัดๆที่ลอยขึ้นมา

เมื่อเดินผ่านช่องตะแกรงเหล็ก

ที่ใช้ปิดท่อน้ำริมถนนเป็นระยะๆ

เพราะไออุ่นๆจากท่อฉัน ถึงกับเดินไปมา 2 -3เที่ยว

แล้วตัดสินใจเดินสัมผัสไออุ่นมากนี้ ไปเรื่อยประมาณ 1 กิโลเมตร

แล้วจึงย้อนกลับมา สอบถามชาวบ้าน ร้านค้าเพราะสงสัยว่า

ทำไมท่อระบายน้ำจึงมีไอลอยขึ้นมา

เหมือนทางน้ำร้อน และน้ำที่ใช้ในบ้านเป็นอย่างไร

ได้คำตอบว่าเป็นน้ำประปา ที่ใช้อยู่มันร้อนกว่าเมื่อก่อน

ฉันบอกว่าดีจังเลยไม่ต้องใช้เครื่องทำน้ำอุ่น

แต่ชาวบ้านคนหนึ่งบอกว่าโลกมันร้อนขึ้น

หัวหินมีคนมาอาศัยพักผ่อนมาก

บางทีอาจเป็นเพราะต้องส่งน้ำประปาออกไปมากขึ้น ท่อเลยร้อน

ชาวบ้านอีกคนบอกว่า สงสัยแดดร้อนมาก ท่อและน้ำจึงร้อนตาม

ฉันแวะทำธุระแล้วเดินลงทะเลเก็บภาพคลายร้อนดีกว่า

 

 

 ก่อนลงทะเลก็อดที่จะเก็บภาพตามความคิดของตัวเองไม่ได้ซึ่งก็สนุกดี รู้สึกว่าตัวเองได้ปลดปล่อยคลายเครียด คลายกังวลกับชีวิตการทำงานที่ผ่านมา ยามที่จิตใจสบายๆ มองอะไรก็ดีไปหมด

ภาพนี้เป็นมุมหนึ่งของเขาตะเกียบที่ติดกับที่พัก และทะเล

สามารถเดินไปตามหาดเพื่อไปไหว้พระ และกินอาหารทะเลได้

แต่ถ้าจะขึ้นไปกินอาหารบนเขาละก็ 

ต้องใช้รถขับขึ้นไป จะสะดวกกว่า

ไต่ขึ้นไปบนเขาไม่ถึง 1 กิโล จะมีร้านอาหารที่สามารถนั่งชมวิวทะเล

และมองย้อนเข้ามายังฝั่งที่พักได้

ต้นไม้ ดอกไม้เป็นสิ่งหนึ่งที่ชอบมากๆ

เห็นแล้วก็อดที่จะถ่ายเก็บไว้ไม่ได้

แม้มันจะสวยสู้บางที่ไม่ได้

แต่ ณ เวลานั้น มองไปทางไหนก็สวยหมด

 

มาชมอารมณ์ทะเลกัน เป็นภาพทะเลตั้งแต่เที่ยงถึงเย็น

ที่มีหลายอารมณ์ เพราะเดี๋ยวคลุ้มฟ้า เดี๋ยวคลุ้มฝน

เดี๋ยวแดดจ้า แล้วยังแอบปล่อยละอองฝนลง

มาปลอบใจในช่วงเวลาหนึ่ง

เก็บภาพ หลานๆเล่นน้ำ

 

เพลินดีเหมือนกัน ไม่มีกังวลใดๆ เพราะทะเลที่นี่ หาดกว้าง และตื้น

เม็ดทรายบางเบาไม่มีน้ำหนัก แต่อัดแน่น

ต้องออกแรงแทงนิ้วลงไปเพราะทรายมันแน่นกว่าบริเวณอื่น

เห็นเด็กๆช่วยกันกอบโกยทรายขึ้นมาก่อเป็นรูปร่าง

ต้องมีเครื่องมือขุดทรายเล่นถึงจะดี

แต่ถ้าคิดว่าจะบริหารนิ้วละก็เหมาะแน่

ละเลงไปบนพื้นทรายตามที่ใจปรารถนา

หันไปสังเกตฟองคลื่นที่กระทบฝั่งและทรายสีขาววาวนั้น

มันบ่งบอกให้เรารู้ว่าทะเลบริเวณนั้นตื้นนะ...ลุยได้เลย

 

ชมธรรมชาติได้กว้าง สุดสายตา

ที่นี่หาหอยยากค่ะ นานๆจะเจอสักตัว แถมตัวยังน้อยๆอยู่เลย

 แม้หอยสีชมพูก็ยังหายากกว่าแต่ก่อน

มีให้เห็นก็เจ้าปูเสฉวนตัวเล็กๆ

เสียดายไม่ได้เก็บภาพมาเพราะเกรงว่าละอองน้ำทะเล

จะโดนเลนส์ กำลังเห่อของใหม่อยู่ค่ะ

 แสงแดดที่ถูกเมฆล้อเล่น บดบังทำให้เกิดมุมภาพ

ที่ประทับใจหลายภาพ รวมทั้งแสงที่กระทบภาพก็เปลี่ยนไป

ตามสภาพอากาศขณะนั้น

อารมณ์ที่ปล่อยวางไปตามสิ่งที่มากระทบก็อ่อนตัว

และพร้อมที่จะกลมกลืนไปตามภาพที่เห็น

แล้วแอบคล้อยตามจิตนาการที่เกิดขึ้นเงียบๆในใจ

นี่ละมั๊งที่เขากล่าวกันว่า อยู่คนเดียวระวังความคิด

 

อยู่สองคนดีกว่า

แต่ถ้าให้ดีต้องไปเป็นทีม จะได้ช่วยกันจับปูใส่กระด้ง

เพราะเผลอพวกวิ่งลงทะเลเฉยเลย

 

 หาดที่นี่เขากว้างและราบเรียบดีจริงๆ

บางกลุ่มยกทีมมาเล่นบอลชายหาดกันสนุกสนาน

และที่ชอบมากๆคือที่นี่สะอาดตาดี

ไม่เห็นขยะริมเลเลย..เยี่ยมจริงๆค่ะ

 

พอตะวันตกดินเราก็ขึ้นเขาตะเกียบ

เป้าหมายคือร้านอาหาร เห็นมี ร้านเดียวที่อยู่บนเขาตะเกียบ

ยอมรับเลยว่าทะเลสวยมากๆ เงียบสงบ

แม้ผู้คนจะมากแน่นร้านก็ตาม

ดูเหมือนคณะของเราจะเจี๊ยวจ๊าวเกินเหตุ

ด้วยเหตุผลมีเจ้าตัวเล็ก ตัวน้อย อันเป็นวัยอยากรู้อยากเห็นไม่ยอมอยู่นิ่งเฉย

วิ่งไปทางโน้นที ทางนี้ที บ้างตื่นเต้นกับได้ปีนป่ายไปกับโขดหิน รอบๆบริเวณเขา

อีกทั้งบรรยากาศภายในร้านก็น่าสนุกสำหรับเด็ก ห้องน้ำที่นี่น่าสนใจ

เจ้าตัวน้อยถึงกับขอเข้าบ่อยมากที่แท้ไปดูปูปลาที่ติดไว้ตามข้างฝา

ไปเดินเอามือลูบเปลือกหอยที่ทางร้านนำมาประดับไว้ตามข้างฝานั่นเอง

เด็กน้อยวิ่งไปวิ่งมา แล้วก็กลับมาหาพ่อแม่

มานั่งครุ่นคิด ให้เห็นความอ่อนเพลีย ก็แอบสังเกตเห็นจากท่าที

เลยเก็บภาพไว้ให้ผู้ใหญ่เก็บไปคิดเป็นการบ้าน

เหตุผลแรกที่รับประทานอาหารที่นี่เพราะอยากชมวิวค่ะ

อยากให้เด็กๆได้สัมผัสมุมทัศนียภาพที่กว้างไกล หลากหลายมุมมอง

 

 

ท้ายบันทึกนี้ขอบอกว่า

ทำเลร้านอาหารดีมาก อาหารทะเลสดจริง ปราศจากสารเคมี

วิวสวยมาก หายใจได้เต็มปอดจริงๆ

ที่สำคัญเขาบริการอาหารทันใจคนหิวดีจังเลย

 

 

หมายเลขบันทึก: 379911เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2010 23:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (29)

สวัสดีค่ะพี่

นู๋เคยไปอยู่ที่หัวหินค่ะ

พี่สาว(ญาติ) ไปเช่าตึกหลังห้างหัวหินมอลล์

ทำเป็นร้านกิ๊ฟช็อปชื่อ "คิวปิ๊ด" Cupid

อิอิ

ชอบชื่นร้านค่ะ

พอนู๋มี Agent travel

นู๋ตั้งชื่อว่า "Cupid travel" ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่

ขอโทษค่ะ

พอดีเพื่อนกลับมาจาก dance ชวนคุย

นู๋กดบันทึกเลย

ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้วค่ะ Travel agent

อิอิ

มีหนี้พอสมควร

ตอนนี้ก้อก้มหน้าหาเงินใช้หนี้

แต่เป็นประสบการณ์ที่ดีมากมากค่ะ

อิอิ

เล่าแต่เรื่องตัวเอง

ขอบคุณสำหรับบันทึกดีดีนะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ครูต้อยมาอ่านการไปเที่ยวชมทะเลและได้พบเห็นสิ่งที่สวยงาม ทำให้เกิดความสุขใจจากการได้เห็นสิ่งเหล่านี้จากการแบ่งปันนะคะ มีความสุขในวันหยุดนะคะ

P

ขอบคุณค่ะ

ชื่อCupid ดีจังเลย

แต่คงไม่ถูกโฉลกกับTravel agent มั๊งคะ

วันหยุด วันี้พักค่ะ เอารถไปเช็คศูนย์วิ่งหลายพันกิโล

แล้วครบรอบตรวจพอดีด้วยค่ะ

รีบเช็คก่อนเดี๋ยวมีโปรแกรมขึ้นอิสานจะได้ไม่กังวลค่ะ

 

P

เมืองประจวบฯเป็นบ้านเกิดของสามีค่ะ

มีของดีอีกมากมายที่น่าเรียนรู้และเผยแพร่

พี่เองหลงไหลทะเลค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีค่ะ

แจ๋วไปเลยค่ะ ยี่ห้ออะไรคะ  น่าสนใจ   สวยทุกภาพค่ะ

ภาพคมดีมากครับ บาร้านของภาพดี

พี่ครูต้อยติ่ง....

เห็นภาพแห่งความสุขแล้วก็สุขตามค่ะ

ถ้าขึ้นมาเที่ยวเขาตะเกียบแล้วจะมองเห็นวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม  ยิ่งตอนเย็นๆอากาศดีๆตะวันอ่อนแสงด้วยล่ะก็  บรรยากาศโรแมนติกมาก...ขอบอก  เอ...จำผิดรึเปล่าที่มันต้องมีลิงด้วยอ่ะ...

P

มันเป็นกล้องกึ่งมืออาชีพ ค่ะ

ยี่ห้อcannon 500Dค่ะ

กำลังเหมาะมือค่ะน้องครูคิม

คงต้องเรียนรู้ไปกับกล้องสักพัก

รักษาสุขภาพนะคะ

ทำงานหนักอย่างนั้น

ดูรูปแล้วตัวเล็กลงไปเยอะเลย

เป็นห่วงค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

P

ขอบคุณค่ะ

พี่ตั้งใจจะเล่นกับมันทุกวัน

แต่ก็อย่างที่เห็นมือใหม่มักขาดเป้าหมายว่าจะเก็บภาพอะไร

เจออะไรสะดุดตา สะดุดใจก็ถ่าย ไม่เหมือนมืออาชีพ

เป็นการถ่ายภาพด้วยใจปราถนามากกว่าค่ะ

คอมคุณข้อเม้นท์มากๆนะคะ

ที่เป็นกำลังใจให้พยายามต่อไป

P

ตรงเผงเลยน้องจ๋า

มีลิงค่ะ

แต่เวลานี้ลิงชอบมาวิ่งเล่นบนหลังคาคอนโด

ชาวคอนโดต้องระวังกันบ้าง

ที่บริเวณเขาก็ยังมีให้เห็นไม่ถึงกับบางตา แต่ก็รู้สึกน้อยลงค่ะ

ความเจริญด้านวัตถุไปถึงไหน ธรรมชาติก็หายไป

ลิงนี่เขาฉลาดมากเลย เขาเรียนรู้ที่จะอยู่กับความเปลี่ยนแปลงได้

ที่มหาชัยก็เช่นกัน ป่าจากถูกถางบุกเบิกเป็นตึก

แรกๆพวกเขาก็มานั้งหงอยริมถน ไต่ตามสายไฟขออาหารผู้คน

นานๆไปปรับตัวได้ทีนี้ไม่ขอแล้ววิ่งเข้าครัวคนเผลอ

ขอบคุณค่ะ

อ่านบันทึกนี้เพลินดีจัง

แต่ขาดไปอย่างเดียว

คือภาพอาหารน่ากินๆ

หรือตอนนั้นตากล้องหิวจนลืมถ่าย  อิอิ

  • เห็นทะเลสวย ๆ แล้วเกิดกิเลสนะครับ
  • มาทักทายก่อนเข้านอน
  • ฝันดีครับ

P

ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียนกัน

สบายดีนะคะ ตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะไปเยียม

และเก็บรวมรวมความรู้ที่บันทึกของน้องอยู่

วันนี้เก็บเรื่องราวจากบันทึกของอ.ดร.วิรัตน์ ค่ะ

พรุ่งนี้ถึงคิวไปบุกบล็อกน้องมนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)

ภาพอาหารหรือคะ อิอิ สนุกกับกล้องจริงๆอย่างน้องคิด

เลยไม่ได้ถ่ายมาฝาก

โอกาสหน้านะคะ

จะติดมือขึ้นไปเชียงใหม่เลยค่ะ

 

Pกิตติพัฒน์
โอ้โห...สวยค่ะ

ฝีมือถ่ายขั้นได้ใจเลย

โดยเฉพาะละอองน้ำที่เกาะกลีบดอก

หากมีโอกาสจะถ่ายแบบนี้บ้างค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

ชอบภาพใบไม้ เด่นชัด เป็นเพราะฝึีมือคนถ่าย นิ่งทำให้ภาพคม ภาพเด็กนุ่งกางเกงเหลือ ที่นั่งเล่นทรายอยู่คนเดียว และภาพเด็กที่มองหยิบมือของตัวเองอย่าพินิจพิเคราะห์ และภาพเด็กผู้ชาย

วิธีฝึก

-เก็บทุกมุมที่สนใจ เมื่อมีเวลานำมาพิเคราะห์ภาพให้ละเอียด ทุกมุมภาพมีความหมายต่อการเรียนรู้เทคนิคการใช้กล้อง

-เรียนรู้ ระเบียบ พิธีการ ในการถ่ายภาพงานพิธีต่าง ๆ เช่น บวชนาค แต่งงาน งานบุญ พระราชพิธี ฯ เพื่อเลือกเก็นเฉพาะภาพที่มีค่า จริง ๆ ไม่ใช่ช่างภาพขายฟีม

-รู้และเข้าใจธรรมชาติโครงสร้าง/หน้าตาของคน เพื่อเลือกจับมุมที่สวยๆสำหรับหุ่นและหน้า เพราะทุกคนอยากเห็นภาพตัวเองสวย บางคนจะเห็นว่าถ่ายเต็มหน้าดูไม่ได้ แต่ถ้าเลือกมุมใดมุมหนึ่งของเรือนร่าง กลับดูดี

พี่ต้อยค่ะ ชอบภาพชุดอารมณ์ทะเล ทุกภาพค่ะ เมฆ สุดยอดจริงๆค่ะพี่ ชอบๆ

อยากเห็นภาพพี่ต้อยวิ่งจับปูใส่กระด้งบ้างจังค่ะ เห็นเด็กๆวิ่งเล่นแบบหนุกหนานได้ใจค่ะ

 

PTodsapol

ขอบคุณค่ะ ท่านศน.

ถือเป็นบทเรียนสำหรับครูต้อยแล้ว

เช้าวันนี้ครูต้อยโชคดีแต่เช้าเลย

ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ

เป็นคนชอบใบไม้ค่ะ

ชอบนั่งดูเอามาให้ชาวยแนะนำอีก 2ภาพค่ะ

ถ่ายที่ป่าละอู เห็นมันโผล่มาจากต้นไม้ใหญ่น่ารักมาก แต่นี่ขยายให้เห็นชัด ของจริงเล็กขนาดนิ้วก้อย 1 ข้อค่ะ อีก1 ที่ชอบคือซอกแทรกมองหาความงดงามที่แอบซ่อนในป่าใหญ่ค่ะ

ใบโมกข์ค่ะ เค้าสวยละเอียดอ่อนดี ชอบสีขอบใบ ที่ต้นหนึ่งมีหลายสี ขึ้นอยู่กับว่ามุมไหนโดนแสงแดด หรือแสงไฟ เจอต้นโมกข์นี้ในบริเวณบ้านที่พักตากอากาศ มันกำลังพริ้วไปกับลมทะเล มองแล้วเพลินดี รู้สึกสบายๆ ก็รอให้เขานิ่ง เรานิ่งพร้อมกัน ส่งใจไปให้สัมผัสความอ่อนโยนเลยกดภาพมได้อย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ

ขอบคุณค่ะ

P  poo

เอาภาพนี้แล้วกัน เพราะจับปู่ใส่กระด้งนั้นพี่ใช้จิตส่งไปจับค่ะ อิอิ

มองตัวเองแล้วเหมือนจะบ้าเห่อกระเป๋าใบนั้นมากเลย ก็มันเป็นเครื่องมือที่เก็บความสุขมาให้ จึงวางไม่ลง อีกทั้งมองไปทางไหนมันก็สวยไปหมดเลย เมื่อวานขณะอยู่บนรถส่วนตัว เห็นรถภูเก็ตมันวิ่งผ่านไปช้าๆ บอกพ่อบ้านว่า เอาไหมเป้คนละใบ แล้วกระโดดขึ้นรถภูเก็ตไปหาน้องสาว...พ่อบ้านถามว่า เอ้าไปมีน้องสาวที่นั่นตั้งแต่เมื่อไหร่..อิอิ

 

สวัสดีค่ะ

ขอไปทะเลด้วยน่ะค่ะ เพลินกับบรรยากาศ สนุกกับการลงเล่นทะเล

ขอบคุณบันทึกนี้ค่ะ

พี่ต้อยค่ะ

จริงรึคะมีรถภูเก็ตวิ่งผ่านหน้าบ้านพี่ต้อยด้วยรึคะ ว้าว ตอนเด็กจำได้ว่าบ้านปูอยู่ติดถนน มีรถหลายสายวิ่งผ่าน ก็อยากขึ้นไปยังหลายๆจุดหมายปลายทาง ได้แค่ยิ้มโบกมือให้คนบนรถ ;)

เมื่อเช้าไปเดินเล่นเก็บดอกต้อยติ่ง มาหว่านลงดินด้วยค่ะ หวังว่าคงขึ้น คิดถึงพี่ต้อยเลยค่ะ ;)

P
ขอบคุณค่ะ
รอดูภาพเด็กนักเรียนของครูยุที่ต่างแดนค่ะ
ทะเลบ้านเราสวยน่าพักผ่อนก็มากนะคะ

สวัสดีค่ะ

มาชมภาพสวยถูกใจคีะ คิดถึงนะคะ

P

ของจริงเลยหละน้องPOO

มีโอกาสเมื่อไหรj

จะแบกเป้ไปทันทีค่ะ

อยากไปชมมุกอันดามัน

ปะการังสีดำ แล้วก็บ้านรังนกนางแอ่น

อยากเห็นไม้ที่เขาซื้อมาทำบ้านให้นก

ซึ่งเป็นไม้จากต่างประเทศ

และอยากฟังเสียงนกเรียกนกค่ะ

ขอบคุณค่ะ

P

ขอบคุณค่ะน้องครูคิม

เดี๋ยวจะเมล์ไปหานะคะ

 

พี่ค่ะ

นู๋กำลังหยอดกระปุก

เก็บตังค์ซื้อกล้อง

อิอิ

เผื่อได้ใช้กล้องดีดีแบบพี่บ้าง

แล้วมีเมื่อไหร่

ถ้าติดขัดตรงไหนจะถามมือโปรฯ นะคะ

มีความสุขมากมากนะคะ

ขอบคุณค่ะ

P

ขณะนี้พี่อยู่ กศน.แก่งกระจาน น้องเดียว (ผอ.สุนันทา  การะเวก)

เป็นแม่ทัพที่เข้มแข็งอยู่ที่นี่ค่ะ

น้องอ.ขจิตมานำทีมจัดกระบวนกร สร้างองค์ความรู้

หากมีโอกาสอยากชวนมาพักผ่อนจังเลย

เมื่อเช้าตรูพี่ออกจากที่พักไปวิ่งออกกำลังกาย และเก้บภาพภูเขา

ที่โอบล้อมเราไว้มา ตั้งใจจะนำมาฝาก แต่ขอให้กลับไปสมุทรสาครก่อนนะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ หัวหิน ยังเป็นชายทะเลที่ผมชอบมากที่สุด เพราะไม่ใกล้จากกรุงเทพ จึงแวะไปพักผ่อนได้บ่อย ๆ ภาพบรรยากาศ ที่ดูคุ้นเคย บริเวณนั่นไปบ่อยมาก สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ก็ได้ไปร่วมรายการ แข่งขันวอลเล่ย์บอลชายหาด รัฐวิสาหกิจ ที่"บ้านพักสลากกินแบ่งฯ" สนุกมากครับ ยังคิดถึงครูIco32 อยู่เลย

ขอบคุณครับ

Ico32ขอบคุณค่ะ

แม่หัวหินจะเปลี่ยนไป

แต่เสน่ห์ของหัวหินยังมัดใจผู้มาเยือนได้เสมอค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท