สักครั้งของชีวิต เราอาจจะต้องกล้าทำในสิ่งที่เราอยากทำ

ฉันมักได้ยินใครหลายคนกล่าวขานว่า ...

เราทุกคนเกิดภายใต้กรอบที่สังคมขีดไว้มากมาย 

ต้องทำอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ ถึงจะดี  ถึงจะถูกต้อง

จริงแล้วเรื่องการทำตามกรอบ  ทำตามระเบียบ เป็นเรื่องที่ดี 

ไม่ขัดใจใคร  ถูกหลักการปฎิบัติ และเป็นที่ยอมรับของคนทั่ว ๆ ไปในสังคม

.

... แต่ในแง่ของการคิด ... ต้องเป็นอย่างนั้นเสมอไปมั้ยนะ ? ... 

 .  

 

การใช้ชีวิตในโลกใบนี้    จำเป็นนะที่เราต้องใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง

เพราะทุกสิ่งที่เกิดในโลกนี้มักมีสิ่งที่ไม่คาดคิด ... เกิดขึ้นได้เสมอถ้าเราประมาท ไม่ระมัดระวัง 

ก็จะทำให้เราเกิดความผิดพลาดขึ้นมาได้

แม้ว่าความผิดพลาดนั้น .. โทษทัณฑ์มันอาจไม่ถึงกับทำให้เราสูญสิ้นชีวิต

แต่อาจจะมีผลต่อชีวิตของคนที่อยู่โดยรอบตัวเราก็เป็นได้   จะว่าไปแล้วโลกของเราก็ไม่ได้โหดร้ายไปทั้งหมด ...

ทุกครั้งที่ชีวิตเราเกิดคำถามต่างๆขึ้นในชีวิต  ..จงเชื่อเถอะ .. โลกจะทิ้งคำตอบไว้ให้เราเสมอ

จงกล้าหาญที่จะเจอ  เรียนรู้ในสิ่งต่าง ๆ ในทุก ๆ สิ่ง

เมื่อใดที่เราเจอกับปัญหา  ... อีกในไม่ช้าเราก็จะเจอกับทางแก้ปัญหา

จงใช้ชีวิตให้คุ้มค่ากับความฝันที่มี  ทำให้คุ้มกับที่เราได้เกิดมาและอยากจะทำในสิ่งที่ตนรักและที่อยากทำ

[นายนะ]

นั้นหล่ะ .... เป็นเหตุทำให้ 10 ปีที่ผ่านมาของพี่ ...

ไม่เคยสมัครงาน เคยทำงานประจำนะ ก็แค่ครึ่งปี .....

แต่ ได้ทำในสิ่งที่เราอยากทำ อยากไป ......

และไม่เคยเสียดายกับการใช้ชีวิตแบบนั้น...

หลายคน อยากเป็นเหมือนพี่ในช่วงเวลานั้น

แต่ ... จะมีประโยคหนึ่งจากเพื่อน ๆ หลายคน ว่า "ทำงานก่อน ไว้ค่อยไป...."

จนทุกวันนี้ เพื่อน ๆ ก็ยังคงได้แค่อยากทำ .....

ถ้าเรามีเวลา มีเงิน แต่ไม่มีแรง หล่ะ ....... เราจะสามารถทำสิ่งที่เราอยากทำ หรือไปในที่ ที่เราอยากไปได้อย่างไร ....

หรือจะปล่อยให้เรารู้จักเรื่องบางเรื่องแค่ในกรอบ ระเบียบ กฏเกณท์

..... เรียนจบ ก้ทำงาน ทำตามระเบียบ ตลอด สอบได้ตำแหน่งที่ดีกว่า ก็ยังคงยึดกรอบระเบียบ

จนสูงสุด ตัวเองคุมกรอบระเบียบ ก็ยังคงเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ....

แล้ว พัฒนา... อย่างไร พิมพ์อะ ไม่เห็นภาพ ต้องคุยแลกเปลี่ยนกันถึงจะ ดี

คุ้มไม่คุ้ม อยู่ที่เรา ...... สำหรับพี่ คุ้มแล้วกับช่วงชีวิตที่ผ่านมาทั้งหมด ......

สิ่งที่อยากทำก็เกือบหมดแล้ว ไปมาก็ดังที่อยากไป.......พอใจแล้ว

คุ้มมาก ๆ แต่มันมีข้อเสียนะ กับการมองคนในมุมมองของเรากับคนระดับต่าง ๆ ในที่ทำงาน อะนะ อิอิ

[นายนะ]

เพิ่มเติม ...

แต่ไม่ใช่ไม่ทำงานนะ ทำ ก็ทำสิ่งที่อยากทำไง สนุกมาตลอดกับงาน 10 ปี

แต่ เราต้องรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่แล้วอยู่ได้จริงไม๊ .....

ที่ผ่านมามันไม่มั่นคงหรอก แต่เราทำเพียงแค่อยู่รอดและอยากทำไง

งงไม๊ ....... ยาวหล่ะทีนี้ พอดีกว่า 555

[นายนะ]

อดใจไม่ไหวต้องกลับมาต่ออีกนิด ....

ถามว่าแล้วได้อะไร หรือแค่สนองความต้องการทางความฝัน....

ได้ครับ ได้เยอะมาก ๆ .... ในเรื่องของ แง่คิดคำสอน ประสบการณ์ต่าง ๆ

มีเรื่องเล่ามากมาย........ได้รู้บริบท พื้นที่ต่าง ๆ ความแตกต่างกันของคนแต่ละภาค

แล้วนำมาใช้ทำอะไร ....... ผมไม่รู้หรอกว่าใช้ทำอะไรได้ ..แต่เราเข้าใจวิถีต่าง ๆ เข้าใจเรา เข้าใจเขา มันใช้ฝึกจิตรได้ระดับหนึ่งนะในความคิดผม

ใครจะรู้ว่า ลุงคำ อายุ 80 ปี .... ยังขี่จักรยานขึ้นดอยอินฯ ได้อย่างสบาย ๆ

ใครจะรู้ว่า ที่แจ้ซ้อน ต้มไข่นานอย่างไร ..... ไข่ขาวก็ยังเหลวอยู่ดี

ใครจะรู้ว่า ตะวันออกสุดของไทย อยู่ที่โขงเจียม จ.อุบล (ผมได้ใบประกาศ ตะวันออกสุดของประเทศ ที่นี่ )

ใครจะรู้ว่า ตะวันตกที่แหลมพรมเทพ เป็นที่สุดท้าย

ใครจะรู้ว่า ก๋วยจับญวนที่อุบลอร่อยที่สุด (ต้องใช้คำว่าบางคนเพราะบางคนอาจไม่ชอบก็ได้)

แล้ว...................ใครจะรู้ว่า บ้านเรานี่แหละน่าอยู่ที่สุด (สำหรับผมนะ เพราะสำหรับบางคนบ้านก็ไม่ได้น่าอยู่ที่สุดซะเสมอไป)

[มนัสนันท์]

คำตอบสั้นครับ

บางครั้งก็อยู่ในกรอบและบ้างครั้งต้องคิดนอกกรอบครับ

[จอย]

น้องเล็กไม่เคยทำเพราะทำให้ผมเสียและแตกปลาย

เวลาสระผมห้ามหวี