เสียดาย
เรื่องที่น่าเสียดาย และเสียใจอย่างสุดซึ้ง เมื่อคุณสมรัตน์ หมู่บ้านม่วง เจ้าหน้าบริหารงานทั่วไป ภาควิชาวิสัญญี คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น คุณกิจตัวจริง แห่งมข. ที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ คุณสมรัตน์ เป็นนัก KM ที่ไม่ทราบว่าตัวเองเป็น มีจิตสำนึกแห่งการให้บริการ พยายามปรับปรุงกระบวนการทำงานอย่างต่อเนื่อง โดยรวบรวมผู้ปฏิบัติงาน ระดมความคิดเห็น วิเคราะห์งานเพื่อตอบโจทย์ในการให้บริการแก่คณาจารย์ และนำผลงานที่มีอยู่แสดงและถูกรับเชิญในหลายเวทีจนได้รับรางวัลอย่างมากมาย ได้รับรางวัลชนะเลิศ KKU Show & Share 2007 ในปีต่อมา ได้ขึ้นเวทีเพื่อเล่าเรื่องความสำเร็จและการขยายผล ถูกผมเชิญให้นำไปเสนอผลในงาน UKM ที่กระบี่ ผมเชิญให้มาบรรยายให้ชาวสารบรรณ มข. ฟัง เพื่อกระตุ้นและสร้างเครือข่าย คุณสมรัตน์ เข้าร่วมงาน UKM ทุกครั้ง เป็นผู้สนใจใฝ่ศึกษาและศึกษาต่อจนสำเร็จในระดับปริญญาโท อย่างสมศักดิ์ศรี การจากไปอย่างไม่คาดฝันและรวดเร็ว ทำให้แม้กระทั่งชาว มข. เอง ไม่ตั้งตัว และไม่ทราบข่าวอยู่จำนวนมาก แม้กระทั่งผู้เขียนเองมีผู้ส่งข่าวมาก่อนแล้ว ขณะเดียวกันมีข่าวใหญ่ว่าไม่ใช่คุณสมรัตน์ ชีวิตเป็นสิ่งไม่เที่ยง จิตวิญญาณการให้บริการ จิตใจที่เปิดเผย พร้อมให้ความรู้ และแลกเปลี่ยนกับเพื่อนร่วมงาน ตลอดจนผู้บังคับบัญชา การสนใจใฝ่เรียนรู้ปรับปรุงตัวเอง อย่างสม่ำเสมอเป็นคุณสมบัติที่ ชาว KM พึงปฏิบัติ ขอไว้อาลัยแก่คุณสมรัตน์ อีกครั้งหนึ่งด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง
ความเห็น
เสียดายและเสียใจด้วยเช่นกันค่ะ
เดินผ่านกันและคุยกันถึงสุขภาพ คุณสมรัตน์ยังบอกว่าสบายดี ต่อมาไม่นานก็รู้ข่าว..ค่ะ
ขอแสดงความเสียใจแก่ครอบครัวคุณสมรัตน์และร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
