การศรัทธาต่อกฎชะตากรรมในทัศนะอิสลาม ( บทเรียน )

ทุกสิ่งพระองค์อัลลอฮฺได้กําหนดมาเเล้ว

บทเรียนที่ได้จากการศรัทธาต่อกฎชะตากรรมในทัศนะอิสลาม :

1- ความพึงพอใจกับสิ่งที่ได้ ตามสัดส่วนที่ถูกกำหนดไว้ ทำให้เกิดความรู้สึกสบายใจและสงบ ไม่วิตกกังวลกับเรื่องที่ผ่านพ้นไป และเป็นที่ประจักษ์อยู่แล้วว่าความรู้สึกกังวลรวมถึงจิตใจที่ไม่สงบ คือที่มาของโรคภัยต่างๆ ซึ่งส่งผลร้ายต่อสุขภาพร่างกาย และสร้างความบกพร่องทางด้านความศรัทธาต่อกอฎออฺและกอดัร ดังที่อัลลอฮฺตรัสในคัมภีร์อัลกุรอาน ความว่า : ไม่มีเคราะห์กรรมอันใดเกิดขึ้นในแผ่นดินนี้ และไม่มีแม้แต่ในตัวของพวกเจ้าเอง เว้นแต่ได้มีไว้ในบันทึกก่อนที่เราจะบังเกิดมันขึ้นมา แท้จริงนั่นมันเป็นการง่ายสำหรับอัลลอฮ เพื่อพวกเจ้าจะได้ไม่ต้องเสียใจต่อสิ่งที่ได้สูญเสียไปจากพวกเจ้าและไม่ดีใจต่อสิ่งที่พระองค์ทรงประทานแก่พวกเจ้า และอัลลอฮมิทรงชอบทุกผู้หยิ่งจองหอง และผู้คุยโวโอ้อวด. ( อัลฮะดีด 22-23 )

2- ชักชวนให้เรียนรู้และค้นคว้าหลายๆสิ่งที่อัลลอฮฺทรงประทานให้แก่เราในโลกนี้ การที่มนุษย์ประสบกับการเปลี่ยนแปลงอย่างไม่คาดคิด เช่น ความเจ็บป่วย ถือว่าเป็นกอดัรอย่างหนึ่งซึ่งส่งเสริมให้เราคว้าหาแนวทางรักษามันในขอบเขตและปริมาณของกอดัร

3- สร้างความสบายใจกับมนุษย์เมื่อได้ประสบกับเคราะห์กรรมบางอย่างในโลกนี้ เช่น การขาดทุนด้านธุรกิจส่วนตัว แน่นอนการขาดทุนถือว่าเป็นการประสบเคราะห์กรรม และถ้าเรามีความรู้สึกกังวลใจหรือทุกข์ใจกับมัน เคราะห์กรรมก็จะเพิ่มเป็นสองเท่า คือ เคราะห์กรรมจากการขาดทุน และเคราะห์กรรมจากความรู้สึกกังวลทำให้เกิดความทุกข์ตลอดเวลา ฉะนั้นถ้าใครศรัทธาต่อกอฎออฺ และกอดัรความทุกข์ความกังวลเนื่องจากการขาดทุนก็จะหมดไปเพราะเขารับรู้ได้ว่าเรื่องเหล่าคือสิ่งที่ได้ถูกกำหนดให้เกิดขึ้นกับตัวเขาโดยที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ท่านศาสนทูตมุฮัมมัด ได้กล่าว ความว่า : “ผู้ศรัทธาที่เข้มเเข็งดีกว่าและเป็นที่โปรดปรานของอัลลอฮฺมากกว่าผู้ศรัทธาที่อ่อนแอ ทั้งสองอย่างมีส่วนดี จงทุ่มเททำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเจ้า และขอความช่วยเหลือจากอัลลอฮฺด้วย อย่าท้อแท้เป็นอันขาด และเมื่อใดที่เจ้าประสบภัยหรือเคราะห์ร้ายจงอย่าได้กล่าวว่า ถ้าฉันทำแบบนี้น่าจะเกิดแบบนี้หรือแบบนั้น ทว่าจงกล่าวว่า ป็นกอดัรของอัลลอฮฺที่ได้กำหนดไว้ให้กับฉัน อะไรที่พระองค์ประสงค์ย่อมเกิดขึ้นแน่นอน แท้จริงแล้ว การกล่าวว่า ถ้า...หากว่า ...เป็นการเปิดช่องทางให้ชัยฏอน”( เศาะฮีฮฺมุสลิม 4/ 2052 ลําดับที่ 2664 ) “การศรัทธาต่อกอดัรไม่ได้หมายความตามความเข้าใจของบางคน ที่ว่าเชื่อมั่นแบบไม่ต้องทุ่มเทและละทิ้งการแสวงหาแนวทาง การปฏิบัติในเชิงที่ว่านี้เป็นสิ่งที่ต้องห้ามในอิสลาม ท่านศาสนทูตมุฮัมมัดได้ตอบคำถามของบางคนที่ถามท่านว่า ถ้าเช่นนั้นฉันจะปล่อยอูฐของฉันแล้วเชื่อมั่นและวางใจอัลลอฮฺ กระนั้นหรือ ? ท่านตอบว่า ผูกมันไว้ให้ดีแล้วจึงเชื่อมั่นอัลลอฮฺ” ( ดู ใน เศาะฮีฮฺ อิบนุ ฮิบบาน 2/510 เลขที่ 731 ).