สอนอย่างเด็ก และ สอนอย่างผู้ใหญ่
การเข้ารับการอบรมการสอน ในแต่ละครั้ง ต้องสมมติตัวเองทุกครั้งว่า เป็นนักเรียนในชั้นนั้น หากเรียนแบบนี้ จะเข้าใจเรื่องนี้ ได้ดีเพียงใด เวลากลับไป และนำไปใช้สอนนั้น ต้องทำให้แผ่วเบาลงหรือไม่.....ตลอดเวลา
*****
ภาษาอังกฤษ ไม่เหมือนกับวิชาอื่น นี่หมายถึงเรื่องการสอนเท่านั้นนะ ดังนั้น เวลาสมมติตัวเอง...ต้องเสแสร้งเสมอ และมีคำถามไปยังวิทยากรเสมอว่า....ยากไปหรือเปล่า
วิทยากร ท่านก็จะตอบอย่างรวดเร็วว่า กลับไปก็ทำให้ง่ายขึ้น......
ไม่มีอะไร ที่จะนำไปใช้ได้ดีทุกเรื่อง.....ต้องแอบไปประยุกต์ เสียก่อน
*****
*****
ครูอ้อย จึงตั้งคำ ขึ้นมาว่า....สอนอย่างผู้ใหญ่ กับ สอนอย่างเด็ก
*****
*****
ผลงานที่ทำให้เห็นนั้น จึงมีทุกเรื่อง ที่เป็นคุณสมบัติของผู้เรียน..เมื่อสอนผู้ใหญ่ แต่กลับมาสอนนักเรียน คิด และถามตัวเองเสมอ ในฐานะผู้สอนว่า....นักเรียนจะทำได้ หรือไม่
หมายเลขบันทึก: 372220เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2010 15:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:10 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (6)
สำหรับผม ผมนิเทศคนที่บ้านว่า ให้สอนหนังสือแบบปัญญาอ่อนครับ คือ ทำปัญญาให้เท่ากับเด็ก (นิเทศคนที่บ้านได้คนเดียวครับ)
ภาพงานรับเด็กใหม่ ครับ
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ. 
small man
- ดีจังค่ะ นิเทศ คนที่บ้านด้วย
- ครูอ้อย อยู่กับนักเรียนที่เป็นทั้ง 2 แบบ คือ รู้แจ้ง กับรู้ไม่จริง
- เหมือนกับสังคมใหญ่เลย ที่มีคน รู้แจ้งกับ รู้ไม่จริง แต่ หนักกว่านักเรียน เพราะ กลุ่มรู้ไม่จริง พูดเสียงดัง และเกเร
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์หมอ 
JJ
กลุ่มนักศึกษา มองเป็น ศิลป ไม่ใช่ อนาจาร มั้งคะ
ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทายนะครับ เป็นอย่างไรบ้างสบายดีไหมครับผมวันี้มาทำงานนิดหน่อย ก็มีอะไรที่ดีดีทักทายกันบ้างนะครับ
ขอบคุณ คุณ 
รักชาติ ท. บ. พล ทหาร ที่มาทักทาย คนเก่าๆ เหลือไม่กี่คน คนใหม่ๆ ก็คุยกันสนุกดีเนอะ