+*+วันที่ 16# ใบงานที่1(เพิ่มเติม)+แบบฝึกบทที่ 2,3+*+


วันนี้คาบแรกมีสอนห้อง 1/4 ก็ให้เด็กที่ไม่มาคราวที่แล้ว ทำใบงานมาส่ง ส่วนคนที่มา ให้ทำแบบฝึกหัด แล้วนัดส่งพรุ่งนี้ สงสัยจะใจดีไปหน่อยค่ะ ฮ่าๆ เด็กๆก็ถามว่าไหนจะสอบ อืมนะ...ก็ครูวิบอกว่าอย่างนั้นนี่นา แต่ยังไม่สอบค่ะ ใจดีๆ ให้ทำงานก่อน แล้วค่อยสอบ ตอนที่แจกใบงาน เด็กมามะรุมมะตุ้มใหญ่เลยค่ะ ส่วนมากเป็นพวกที่ส่งงานแล้ว และโวยวายว่าทำแล้ว ทั้งๆที่ดิฉันไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะให้ทำอีกรอบ บ้างก็มามุงดูสมุด ไม่ชอบเลยอ่ะค่ะ เหมือนไม่มีมารยาทอ่ะ อย่างดิฉัน เวลาจะเข้าหาอาจารย์ ต้องคลานเข่า คุกเข้าข้างล่างโน่น ไม่ใช่ยืนค้ำหัวแบบนี้อ่ะ

จากนั้นก็มาเคลียงานที่ห้อง แล้วก็ไปเข้าเวรส่วนหลัง เกือบจะหมดเวลาแล้ว ได้ยินเสียงชามตก พร้อมกับเสียงกรี๊ด...ตามมา ก็รีบชะโงกหน้าไปดู (กำลังนั่งเขียนบันทึกเวร) เพราะคิดว่าเด็กคงตีกัน แต่ที่ไหนได้ เด็กทำชามหก แล้วมันกระเด็นถูกแกงค์กระเทย 1/8 ใจคอไม่ดี ไม่อยากให้มีเรื่องกันตอนที่ดิฉันเข้าเวร ฮ่าๆ เจอเด็กๆที่ได้สอนเยอะเลย แต่แปลก เด็กไม่ไหว้ค่ะ ตอนที่ดิฉันเป็นนักเรียน เจออาจารย์กี่รอบ ก็ไหว้ทุกรอบ จริงๆแล้วไม่ใช้เจ้ายศเจ้าอย่างนะคะ เพียงแต่แปลกใจเท่านั้น ที่สมัยนี้มารยาทของเด็กเปลี่ยนไป และทุกครั้งที่เด็กไหว้ดิฉัน ดิฉันก็จะยกมือรับไหว้ทุกครั้ง หรือถ้ามือไม่ว่าง(ถือของอยู่) ก็จะก้มหัวรับไหว้

แวะห้องสมุด เอาของวางบนโต๊ะ แล้วก็หยิบหนังสือพิมพ์มาวางไว้ หันไปคุยกับครูฝึกสอน พอกลับมาอีกที เด็กเอาหนังสือพิมพ์ไปอ่าน ก็มองหน้าเด็ก แล้วพูดว่า “ของครูนะคะ” เด็กพูดว่า” อ่าวเหรอ ไม่รู้นี่” โมโหมาก...อยากดุ อยากต่อว่า แต่ทำไม่ได้ค่ะ หนังสือพิมพ์นะคะ ถ้าดิฉันไม่เอามาวาง มันจะอยู่บนโต๊ะได้อย่างไร มันต้องอยู่ที่ชั้นวาง แทนที่จะบอกว่า “ขอโทษค่ะ หนูไม่ทราบค่ะ” แต่นี่...ขอโทษสักคำไม่มี แถมยังพูดจากวนอีกนะคะ ครูฝึกสอนยังอึ้งเลยค่ะ ที่เด็กพูดแบบนี้

คาบ4 ว่าง เลยออกนอกโรงเรียน ไปเซ็นทรัลกาดสวนแก้ว เพราะต้องไปจ่ายค่าเทอม วันสุดท้ายแล้วค่ะ ฮ่าๆ (พึ่งได้ใบลงทะเบียน) เดินไปค่ะ คิดว่าใกล้ๆ แต่เอาเข้าจริงก็ไกลเหมือนกันนะคะ ก็ไปกดตังค์ก่อน เอามาแค่หมื่นเดียว ลืมค่ะ นึกว่า หนึ่งหมื่นห้าร้อย จริงๆแล้ว หมื่นสองห้าร้อย เหตุที่ไม่กดมาเยอะ เพราะใกล้สิ้นเดือนแล้ว กลัวที่บ้านเช็คยอดเงิน จะงงว่าทำไมเหลือน้อย พอไปจ่ายเงิน อร๊าย...เงินไม่พอ อายมากค่ะ เสียชื่อหลานผู้จัดการธนาคารหมดเลยค่ะ เลยขอมากดตังค์เพิ่ม ฮ่าๆ แล้วคราวนี้ก็ครบสักที จ่ายเงินเสร็จแวะเข้าร้านรองเท้า เพราะกำลังลดราคา จากคู่เกือบสองพัน เหลือไม่ถึงพัน พลาดไม่ได้ค่ะ (นานๆจะซื้อทีนะคะ ไม่ใช่ว่าไม่ประหยัดนะ)แล้วก็ไปเดินเล่นอีกแป๊บนึง รับกลับมาโรงเรียน เพราะมีสอนค่ะ

คาบ5 สอนห้อง 1/3 ให้เด็กทำใบงานที่ค้าง เพราะอาทิตย์ที่แล้วบางคนไม่ได้มา แต่บางคนก็มานะคะ แต่ไม่ทำส่ง ก็ลักไก่ทำอีกรอบ ก็ยอมค่ะ แต่หักคะแนนแน่นอน บางคนไม่ยอมทำทั้งใบงาน และการบ้าน แถมยังเปิดเพลงเสียงดัง รบกวนเพื่อนๆในห้อง ก็พูดเปรยๆให้เด็กฟังทั้งห้องว่า “ใบงานคือคะแนนเก็บ การบ้านคือคะแนนช่วย หากไม่ทำ ก็ไม่เป็นไร ถ้าไม่มีคะแนน แล้วถ้านักเรียนจะติดศูนย์ ครูก็ไม่ช่วยนะคะ” แต่ก็ไม่รู้ว่าเด็กจะสำนึกได้ไหม หรือว่าอยากลองของก็ไม่รู้ ฮ่าๆ หลังจากที่สอนแล้ว ก็กลับมาตรวจงาน เพราะมีเด็กบางส่วน ส่งงานตรงเวลา อยากได้คะแนนเยอะๆนั่นเองค่ะ อยู่ที่โรงเรียนถึง 4 โมงครึ่ง ก็รีบกลับบ้านค่ะ คิดถึงบ้านมากมาย^^

คำสำคัญ (Tags): #ฝึกสอน#วราพิมพ์
หมายเลขบันทึก: 370250เขียนเมื่อ 28 มิถุนายน 2010 20:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 14:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท