เรื่องจริง..ที่พิสูจน์ได้
วันนั้น...อยู่เวรที่หอผู้ป่วยพิเศษ...
มีนายทหารระดับผู้บังคับบัญชาท่านหนึ่ง..เข็นผู้ป่วย..ซึ่งเป็นภรรยาของท่านออกจากลิฟท์ ไปที่ห้องพักผู้ป่วยพิเศษ..หลังจากไปทำกายภาพบำบัดมา..เรื่องนี้ "เชื่อหรือไม่ครับ"
ประมาณ ๒ สัปดาห์ที่ผ่านมา ภรรยาของท่าน นอนอยู่ในห้อง ไอซียู ไม่รู้สติ ใส่ท่อช่วยหายใจ..หลังจากเข้ารับการรักษาด้วยอาการ เป็นไข้มา ๓ วัน..ไปคลีนิก หมอบอกว่าเป็นไข้หวัด..ให้ยามากิน..แต่อาการไม่ดีขึ้น..ไข้สูงมาก..จึงรีบพามาโรงพยาบาลหลังจากรับป่วย..เริ่มไม่รู้สึกตัวต้องย้ายเข้าห้อง ไอซียู
ระหว่างที่รอผลการตรวจน้ำไขสันหลัง..ญาติของผู้ป่วยคนหนึ่งได้ไป.."ดูทางใน"กับพระอาจาย์ ๆ บอกว่า..คนไข้ถูก "เจ้าที่" ทำ..ตรงบริเวณแห่งนั้นมีเจ้าที่ ๒ ตน ตนหนึ่งใจดี ตนหนึ่งใจร้าย..คอยทำร้ายคนที่กำลังดวงตก..นายทหารท่านนั้นเล่าให้ฟังว่า..เมื่อวันหยุดสุดสัปดาห์ก่อนที่ภรรยาท่านจะไม่สบาย ได้พากันไปพักผ่อนที่หัวหิน..ระหว่างทางที่ขับรถไป..รถเกิดดับไปเฉยๆ ท่านจอดรถลงมาดู..ก็ไม่พบว่ามีอะไรผิดปกติ กลับขึ้นรถสตาร์เครื่อง..ก็สามารถไปต่อได้ จำได้ว่า..บริเวณนั้นเป็นบริเวณท่ายาง..มีต้นยางนาสูงใหญ่ขึ้นปกคลุมทั้งสองข้างทาง หลาย ๆ ท่านที่เคยขับรถไปหัวหิน..จะจำได้ดี
ท่านเล่าว่า..ปกติท่านไม่เคยเชื่อเรื่องเหล่านี้เลย..พระอาจารย์บอกว่า ต้องไปทำพิธีขอขมา.ภรรยาท่านจึงจะหายป่วย..ท่านก็เลยไปทำพิธีกับมา
ภรรยาท่านนอนอยู่ในห้อง ไอซียู ประมาณ ๑๐ วัน..อาการดีขึ้น จึงย้ายกลับมาที่ตึกพิเศษ แพทย์วินิจฉัยว่าเป็น..ไข้สมองอักเสบจากเชื้อไวรัส..!!
ส่วนตัวผู้ป่วยเอง..หลังจากรู้สึกตัวขึ้นมาแล้ว..เล่าให้ฟังว่า..รู้สึกเหมือนนอนหลับฝันไป..ฝันว่า..ตัวเอง ได้ยินเสียงเรียกให้เดินมาที่ห้องผู้ป่วย..หมายเลข ๔๑๒ แล้วแต่เข้าห้องไม่ได้..เพราะ..ป้ายชื่อที่ติดไว้หน้าห้อง เขียนตัวสะกดชื่อตนเองไม่ถูกต้อง..ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี จึงเดินไปเรื่อย ๆ จำไม่ได้ว่าไปที่ใดมาบ้าง.
พอรู้สึกตัวขึ้นมา..ก็นอนอยู่ที่ไอซียูแล้ว...แต่ขาทั้งสองข้าง..ไม่มีแรง...ขยับไม่ได้ !!
เรื่องที่เล่ามานี้ เกิดขึ้นจริง..เชื่อหรือไม่ครับ...
ความเห็น (4)
สิ่งที่มองไม่เห็นบางทีมันก็อธิบายยากนะคะ เเต่ส่วนตัวก็เชื่อเรื่องลี้ลับอยู่เหมือนกัน ไม่เชื่อย่าลบหลู่ ^^
เชื่อค่ะ บางท่านมีจิตที่รับรู้ได้
อาจจะไม่ทุกคน แต่เชื่อว่า..มีจริง
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ..
ขอบคุณครับ สิ่งที่ตามองไม่เห็น บางครั้งเราก็สัมผัสด้วยใจครับ
สิ่งที่ตามองไม่เห็น หูไม่ได้ยิน สิ่งที่มนุษย์คิดไม่ถึง ขอบคุณ จ่าหมอที่แวะมาเยียมค่ะ