สามเณรดวงดี เป็นผู้สนใจศึกษาค้นคว้าตำราพื้นบ้าน สนใจทางพระคาถาอาคม จึงได้ขอตุ๊หลวง(เจ้าอาวาส)สอนพระคาถาอาคมที่มีอยู่ให้ทั้งหมดเพื่อหวังจะรับเอาวิชาตำราของหลวงพ่อให้สิ้น
ตุ๊หลวงก็ใจดีหนักหนาเห็นผู้สนใจพระคาถาอาคมก็ให้หมด ทั้งยังสักลายยันต์ให้ลูกศิษย์เต็มตัว ดูแล้วตัวดำลายขุ่ยหยุ่ย(ลายพร้อย)เพราะสีหมึกและลวดลายตัวอักขระยันต์นั่นเอง
อยู่มาไม่นานสามเณรดวงดีร้อนผ้าเหลืองจึงสึกออกมาเป็นฆราวาส ที่ชาวบ้านทั่วไปเรียกผู้เป็นสามเณรที่สึกออกมาให้ฉายาว่า "น้อย" ชาวบ้านเรียกกันว่า "น้อยดวงดี"
น้อยดวงดีเมื่อสึกออกมาก็ใช้พระคาถาอาคมที่ได้ร่ำเรียนมาหากิินโดยเฉพาะพระคาถา "พระสังข์เรียกปลา" เมื่อถึงยามคืนน้อยดวงดีจะหิ้วไซออกไปดักปลาตามลำคลองหลังบ้าน ทั้งๆที่คลองบางแห่งมีน้ำเฉาะแฉะเกือบว่าจะแห้งอยู่แล้ว แต่น้อยดวงดีก็สามารถดักปลาเอามาจนได้ โดยเฉพาะปลาหลิม(ปลาช่อน)ตัวโตดำมะเมื่อม
ได้ปลามาก็นำไปขายบ้าง นำมาเป็นอาหารบ้างทำให้ผู้คนลือเล่ากันว่า "น้อยดวงดีพระสังข์" สถานที่น้อยดวงดีไปหาปลาดังกล่าวก็ใกล้สี่แยกทางรถไฟ ที่เรียกกันว่าแยกร้อยศพ เพราะรถไฟมักจะชนคนตายอยู่เสมอตั้งแต่มีรถไฟอยู่ก่อน ต่อมามีีการทำถนนตัดเส้้นทางรถไฟ ผู้คนไม่เคยสถานที่ก็ต้องมีอุบัติเหตุกันบ้าง
ข้างทางรถไฟมีบ่อเล็กๆ น้ำขังเฉอะแฉะดูๆแล้วก็ไม่น่าจะมีปลา ถัดบ่อขึ้นมาที่ริมทางเหล็กมีร่องดินแห้งขอดแต่หมดจดเหมือนมีคนมากวาดเป็นประจำ ที่นี่แหละน้อยดวงดีเอาไซมาดักปลา เรียกกันว่าดักปลาบน-บก-ว่างั้นเถอะ แต่ก็มีปลามาเข้าไซทุกครั้งแถมตัวดำตัวใหญ่แต่ไม่แข็งแรงเหมือนปลาหลิม(ช่อน)ทั่วไปที่ดิ้นรนเมื่ออยู่ในไซ ส่วนปลาที่เข้าไซน้อยดวงดีเป็นปลาที่นิ่มค่อนข้างจะนิ่งผิดสังเกต อย่างไรก็ตามน้อยดวงดีก็มีปลามาขายเลี้ยงชีพอยู่นานเกือนปีหลังจากสึกเป็นฆราวาส
เช้าวันนี้ก็เช่นกัน หลังจากนำปลาไปขายที่ตลาดได้เงินมาส่วนหนึ่ง พี่แกมานั่งกินอาหารเช้าจู่ๆก็ดิ้นพลาดเหมือนปลาถูกทุบหัว บรรดาพี่น้องต่างเข้าช่วยเหลือนำส่งโรงพยาบาลแต่พี่แกก็มาสิ้นใจในรถกู้ภัย
บรรดาผู้สงสัยจึงพากันไปที่บ่อน้ำข้างทางรถไฟ ก็ได้เห็นปลาหลิม(ช่อน)หลายตัวนอนตายค้างร่องดินแห้ง รอยไซของน้อยดีก็พอมีให้เห็น "เออแปลกแท้ น้อยดวงดีดักปลาบนบก" ผู้คนต่างพึมพำ ดูแอ่งน้ำเฉอะแฉะก็เห็นเหมือนรอยคนเข้าไปเหยียบย่ำ
ชาวบ้านร่ำลือกันว่า"น้อยดีตายเพราะปลาผีรถไฟแท้ๆ"
เล่ามาแล้วก็ให้ผู้อ่านลองกึ๊ด(คิด)เอาเต๊อะ(เอาเถอะ) อย่างน้อยๆก็ได้ภาษาล้านนาไปหลายคำเน้อ....
จริงๆ ที่พ่อท่านเขียนมามากมายเนี่ย จริงๆ น่าจะรวมเล่มได้เลยนะครับ
ขอบคุณ..คุณบิเวอร์ครับ..ที่แนะนำรวมเล่มหลายๆคนก็ว่าอย่างนั้น..
แต่ขณะนี้ลุงกำลังเขียนเรื่อง"โรคลมผิดเดือน"(โรคอยู่ไฟไม่ไ้ด้)ให้กับนักศึกษาที่เรียนทางแพทย์ทางเลือกอยู่ครับ..
อีกไม่นานเกินรอคงรวบรวมแน่ๆครับ..
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน...พรหมมา
ครับท่านได้ภาษาล้านนาหลายคำ
ไหว้สาครับคุณเบดูอิน..
ขอบคุณครับที่เข้ามาแว่อ่านครับ...
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน..พรหมมา
สวัสดีเจ้าหลานคำแสนดอยและบุษราเจ้า...
ขอบคุณที่เข้ามาแว่อ่านครับ..และลุงหนานสบายดีครับ..
ขอหื้อหมู่เฮาสบายดีจุ๊ผู้คนครับ..
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน...พรหมมา