คนฝึกงาน

ช่วงนี้เป็นช่วงที่ผมต้องฝึกงานคราบซึ่งผมต้องฝึกงานในวิชา  อนามัยครอบครัวและชุมชน 1   ซึ่งทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นมากจากการที่ไปฝึกงานที่สถานีอนามัยในวันแรกเพราะครั้งนี้เป็นการฝึกที่สถานีอนามัยและชุมชนอย่างจริงจังและวันแรกก้เป็นเรื่องชะแล้วที่พวกเราไปถึงอนามัยช้าจึงทำให้อาจารย์ได้โทรตามซึ่งทำให้ผมรู้สึกกลัวมากที่จะโดนอาจารย์ว่าให้แต่เราทุกคนก็ต้องทำใจคราบเพราะรถที่ไปส่งเราต้องส่งหลายที่และไม่ได้ส่งเราก่อนเพื่อนด้วยดังนั้นการไปฝึกงานก้ต้องขึ้นอยู่กับรถด้วยวันแรกก็ไม่มีอะไรมากมายแต่ก้มีเรื่องทำให้ตื่นเต้นอีกคือวันถัดไปเป็นวันที่ หมอจะมาตรวจคนไข้ที่สถานีอนามัยซึ่งพี่ก็บอกเราให้แบ่งจุดกันอยู่และพี่ก็บอกว่าพี่จะไม่ค่อยได้อยู่ด้วยเพราะพี่จะไปประชุมจึงจำเป็นที่เราต้องคัดกรองผู้ป่วยช่วยพี่ที่อยู่ให้ได้และต้องเรียนรู้ระบบในสถานีอนามัยให้ได้เพื่อจะได้เป็นตัวช่วยพี่แต่พอถึงวันจริงเราคิดว่าน่าจะเป็นตัวถ่วงนิดๆแต่การขึ้นฝึกก็ไม่ใช่จะมีเพียงงานในสถานีอนามัยเท่านั้นที่เราต้องทำเราต้องไปศึกษาผู้ป่วยตามกรณีด้วยที่บ้านและกรณีศึกษาที่แต่ละคนก็จะได้เคสที่แตกต่างกันและสภาพการเป็นอยู่ก็แตกต่างกันดังนั้นการฝึกในช่วงนี้ผมชอบนะคราบเพราะได้คุยกับใครไม่รู้และเขาก็คงไม่รู้ว่าเขาคุยกับใครเพราะฉนั้นผมต้องทำทุกวิธีที่จะให้เขาใว้ใจเราเพราะเคสผมพูดออกมาคำนึงว่า เมื่อวานลูกบอกว่าหมอจะมาหาแม่อุส่าห์หนีไปทำงานให้กลับเย็นๆเพื่อจะไม่ได้เจอหมอแต่วันนี้ก็มาเหมือนเดิม  ซึ่งเป็นคำพูดที่ท้าทายเรามากที่จะต้องเข้าหาคนนี้ให้ได้และทำอย่างไรก็ได้ให้เขารู้สึกดีและไม่กลัวเราจนคุยไปเกือบ 2 ช้วโมงผมเลยขอตัวไปที่อื่นและนัดว่าจะมาอีกยายเลยบอกว่ามาได้ตลอดเลยจึงทำให้ผมดีใจที่เขาเริมเปิดใจรับเราให้มาคุยกับเขา

[น้ำส้มคั้น]

.....DD..จิมมี่...

รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกันช่วงแรกๆ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว พี่ๆที่สอ.ใจดีทุกคน ชาวบ้านที่นี่ก็เป็นกันเอง ให้ความร่วมมือดี ว่าป่ะ

[จิงโจ้]

รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกันนะ แต่ที่หนักใจคือ เราไม่ได้รับแค่caseเดียว แต่เราดูแลทั้งบ้าน และทำงานที่สอ.ด้วยทำให้รู้สึกเหมือนทำงานและมีความรับผิดชอบมากขึ้นและพี่ๆก็ดีนะ สอนและดูแลทุกอย่าง