3กำ10
เช้าวันอาทิตย์วันหยุดหนึ่งวันที่เรียกได้ว่าเป็นวันหยุดจริงๆ ไปตลาดโพธิ์ชัย ขณะเดินกลับเห็นยายแก่ๆคนนึงนั่งขายผักบุ้ง ผักบุ้งแกคงเก็บที่มันเกิดตามธรรมชาติ มีวางขายอยู่5-6 กำ สีสันไม่สวยงามน่ากิน ฉันเดินผ่านไปพร้อมนึกสงสารคนแก่ที่มานั่งขายผักที่ไม่มีมูลค่ามากมายอะไร....
แล้วฉันก็เดินกลับมาหายาย
ถามว่า "ยายขายยังไง"
" 3 กำ 10" ยายตอบ
ฉันบอกว่า เอากำนึงนะยายพร้อมยื่นเงินให้ 10 บาท ยายงงว่าทำไมไม่เอา3กำ ฉันจึงบอกยายว่า หนูเอาเท่านี้แหละยายเดี๋ยวกินไม่หมด ฉันเดินจากไปทิ้งความงงไว้ให้ยายคิดเล่นๆ
ด้วยนึกสงสารคนแก่ที่ต้องมานั่งทำมาหากิน คงเพราะความยากจนจึงต้องดิ้นรนดูแลตนเอง หรือ...
เบื้องหลังชีวิตของยายจะเป็นยังไงน๊อ(คิดไกลเกินไปไหมเนี่ย)
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันทำอย่างนี้ ไม่ว่าจะขายพวงมาลัย จะขายผัก ฉันก็จะอุดหนุนทุกครั้งแม้ว่าจะไม่ได้ต้องการสินค้านั้นเลยก็ตาม เห็นคนแก่แล้วมักคิดถึงแม่ทุกครั้ง แม่ก็เคยลำบากแบบนี้แหละตอนที่มีชีวิตอยู่ก็พวกแม่ค้ามีแต่เอาเปรียบ จะมีซักกี่คนที่เห็นใจ
กลับบ้าน..ฉันลวกผักบุ้งปลอดสารพิษของยายจิ้มน้ำพริก ก็อร่อยดีนะ
กินแล้วก็อดนึกถึงคนขายไม่ได้
ยายยังทำมาหากินแต่..มีหลายคนไม่ยอมลงแรงเลย
เรื่องเล่าวันนี้อาจไม่มีอะไรมากมายเพียงแต่ว่า ภาพของยายมันติดอยู่ในใจฉันจึงอยากบันทึกไว้...เท่านั้น
ความเห็น (33)
สวัสดีค่ะคุณมณีวรรณ
ขอบคุณแทนคุณยายด้วยนะคะ คนที่มีจิตใจดีย่อมได้รับสิ่งดีๆกลับมา ไม่ช้าก็เร็วค่ะ
สวัสดีค่ะพี่
ด้วยนึกสงสารคนแก่ที่ต้องมานั่งทำมาหากิน คงเพราะความยากจนจึงต้องดิ้นรนดูแลตนเอง หรือ...เบื้องหลังชีวิตของยายจะเป็นยังไงน๊
สงสารยายจังแต่ยายก็โชคดีที่เจอพี่ค่ะ
สวัสดีค่ะ
เป็นเรื่องเล่าที่มีคุณค่าคะ
ยายเป็นคนที่มาทำให้เราได้ให้ค่ะ ให้น้ำใจ ความใส่ใจ
อ่านแล้วก็อดชมคนให้ไม่ได้ น้ำใจงามค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณมณีวรรณ
อ่านแล้วเป็นเรื่องเล่าที่ควรบอกต่อค่ะ
เป็นแบบอย่างที่ดีของสังคม
ในเรื่องของการแบ่งปั้นและการมีน้ำใจค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายคนใจดีค่ะ
ถือว่าอิ่มท้อง แล้วก้อได้บุญด้วยนะคะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีคร้าฟฟฟ มาเยี่ยมคับป๋ม... และอยากชวนไปหัดทำนาฬิกาด้วยครับ...
... ที่นี่เลย http://gotoknow.org/blog/cai-animation/288964?page=1 ข้อ 25 นะคร้าฟฟฟ
บางครั้งเราอาจคิดว่าเรื่องราวของเราเป็นเรื่องเล็กๆที่ไม่มีคุณค่า ไม่สาระควรค่าแก่การจดจำ นอกจากเป็นเพียงแค่การระบายความในใจ....แต่มันอาจมีค่าและส่งผลกระทบที่ยิ่งใหญ่กับใครอีกหลายคน
ความรัก ความหวัง กำลังใจ ส่งผลดีเสมอกับผู้คนในแผ่นดินครับ
ตกลงไม่เอาตังค์ถอนใช่มั้ยค่ะ
กออ่านแล้วงง อิอิ หมายถึง จ่ายสิบบาทแต่เอากำเดียว
สวัสดีค่ะ
คิดเหมือนกันและทำแบบเดียวกันมาบ่อย ๆค่ะ น้องนางสบายดีนะคะ
เป็นเรื่องเล่าในใจเล็กๆค่ะ
ขอบคุณน้องมากนะคะที่เห็นว่ามันมีคุณค่าต่อคามรู้สึก
คิดอยู่นานค่ะว่าจะเขียนดีมั๊ยแต่..
เอาน่า...ถือว่าเป็นการแสดงความรู้สึกออกมาเป้นบันทึกก็แล้วกัน
สวัสดีค่ะอาจารย์
บางครั้งเราอาจคิดว่าเรื่องราวของเราเป็นเรื่องเล็กๆที่ไม่มีคุณค่า
ไม่สาระควรค่าแก่การจดจำ นอกจากเป็นเพียงแค่การระบายความในใจ....
แต่มันอาจมีค่าและส่งผลกระทบที่ยิ่งใหญ่กับใครอีกหลายคน
ความรัก ความหวัง กำลังใจ ส่งผลดีเสมอกับผู้คนในแผ่นดินครับ
คำพูดของอาจารย์ทำให้รู้สึกดีมากเลยค่ะ
ทำให้มีกำลังใจและเห็นคุณค่าของความรู้สึกเล็กๆ
นี่คือมิตรภาพทางใจเลยค่ะอาจารย์
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะพี่คิม
ดีจังค่ะอยากให้มีคนเห็นใจกันเยอะๆ
สังคมคงจะดีนะคะพี่คิม
สวัสดีคะ
อ่านเรื่องนี้แล้ว รู้สึกดีมากๆเลยคะ
อยากให้คนที่ยังมีความโลภ เห็นแก่ตัวอย่างไม่รู้จักจบสิ้นได้มาอ่านจัง
ชอบมากๆคะ คุณยายคงมีความสุขนะคะในวันนั้น
- สวัสดีค่ะ คุณมณีวรรณ
- มาร่วมอนุโมทนาบุญที่ช่วยเหลือคุณยายค่ะ
- คุณยายยังมีศักดิ์ศรีรู้จักเก็บผักบุ้งเพื่อต่อลมหายใจ
การช่วยเหลือวิธีนี้ดีกว่าให้เงินฟรี ๆ เพราะคุณยายคงไม่รับ - ทุกคนต่างมีวิถชีวิตของตนเองนะคะ ช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้แล้ว
ต้องเรียนรู้การปล่อยวาง...
มิเช่นนั้นบางทีเราอาจเป็นทุกข์มากกว่าคุณยายเองนะคะ
นั่นสินะ
เราไปคิดแทนคนอื่นได้อย่างไร
เป็นอีกมุมมองหนึ่งนะคะ
อ่านแล้วคิดถึงเพลง อุ๊ยคำ ของคุณจรัล มโนเพ็ชร์ ค่ะ
เหมือนมากเลยค่ะ
ขอร่วมเป็นกำลังใจให้คุณยายค่ะ
สวัสดีค่ะครูใจดี
ไม่ได้ฟังนานแล้วค่ะเพลงนี้
คิดถึงเพลงอุ๊ยคำเช่นกันค่ะพี่นาง สมัยนี้หายากนะคะ สามกำสิบ สงสารพ่อค้าแม่ขายตามบ้านๆ ขายของไม่ได้คิดถึงค่าแรง ค่าอื่นๆ เลย ถ้าเกษตรกรปลูกเอง ขายเอง แบบไม่ผ่านพ่อค้าคนกลาง ก็คงได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย นะคะ ถ้าคุณยายขายแบบไม่มีอะไรจะทำ ก็ไม่เป็นไร แต่หากเพราะลูกหลานไม่มีใส่ใจนี่ก็อีกด้านหลาว ... พี่นางสบายดีนะคะ ทั้งเรียน ทำงาน เป็นกำลังใจค่ะ
ทำงานไปเรียนไปก็เหนื่อยเอาการแต่...หนทางนี้เราเลือกเองเราต้องทำได้
แบบว่าสีทนได้อ่ะค่ะ
สวัสดีครับ พี่นาง
ผมไม่ได้มาเยี่ยมนานมาก ชีวิตเดินทางค่อนครึ่งเดือน ไม่มีเวลาได้เข้ามาในโกทูโนเลย
ผมเอง ระยะหลังคิดถึงบ้าน, คิดถึงเรื่องราวเก่าๆ คิดถึงคนในวัยอาวุโสมากขึ้น
และโหยหาที่จะกลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิด...
ขอให้เต็มไปด้วยพลังชีวิต นะครับ
สวัสดีค่ะอ.แผ่นดิน 
ชีวิตของคนเราพอถึงเวลาหนึ่งก็จะมีความคิดไปอีกแบบ
คิดถึงความสุขในวัยเด็ก คิดถึงเพื่อนเก่าคิดถึงบ้าน
ไม่แน่ใจว่าใช่ความรู้สึกนั้นรึเปล่านะคะหรือว่า....มันมากกว่านั้น
ขอให้อาจารย์มีความสุขนะคะ
ขอบคุณมากที่นึกถึงและมาเยี่ยม
สวัสดีคะนาง
นางเห็นคนแก่คิดถึงยาย
ชีวิตของแต่ละคนที่แตกต่าง
ไก่ก็มคำถามในใจทุกครั้งที่เห็นยายแก่ ๆ มานั่งขายผัก ที่เก็บตามรั้ว ตามป่าข้างทางมาขาย
แล้วลูกหลานเขาไปไหน
ขอโทษทีนะไก่มาช้าไปหน่อย
เพราะกำลังยุ่งเตรียมรับสรพ.พรุ่งนี้
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายด้วยความระลึกถึง สบายดีนะคะ
- วันนี้บุษราได้นำภาพดอกไม้สวย ๆ มาฝากกันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
บุษรา
ขอบคุณน้องบุษรามากนะคะที่มาเยี่ยม
ขออภัยที่เข้ามาตอบช้าไปนิด
สวัสดีีค่ะ
แวะมาเพราะความระลึกถึงอย่างยิ่งค่ะ
อ่านเรื่องของคุณยาย ทำให้คิดตามไปดังที่ว่าค่ะ ...
ยายช่างขยัน อดทน
ลูกหลานยายจะดูแลยายบ้างไหม
ทำไมจึงปล่อยให้ยายเหนื่อยเช่นนี้
.... คิดอีกมากมาย....
ตอนที่แม่ของคนไม่มีรากท่านยังอยู่ และไปต่างจังหวัดคราใด แม่จะเหมาผัก ผลไม้ จากคุณยาย คุณตาที่มาขาย พี่สาวเล่าว่าเคยถูกแม่ดุ เพราะไปต่อของคุณยาย แม่บอกว่าต่อไปทำไม ลด 5 บาท 10 บาท เขาลำบากกว่าเรามาก เราซื้อแพงขึ้นไม่กี่บาท แต่คนลำบากกว่าเราเขาดีใจ...ต่อไปห้ามต่อ เขาบอกเท่าไรให้ไปเท่านั้น...
ส่งความระลึกถึงและกำลังใจไว้อีกครั้งค่ะ
(^__^)
สวัสดีค่ คนไม่มีราก 
ห่างหายกันไปนานคิดถึงนะคะ
ดีใจมากเลยค่ะที่มาเยี่ยมกัน