เรื่องเล่าระหว่างวันที่ ๗ - ๑๑ มิถุนายน ๒๕๕๓


 

๑๒  มิถุนายน  ๒๕๕๓

เรียน  เพื่อนครูและผู้บริหารที่รักทุกท่าน

วันจันทร์ที่ ๗  มิถุนายน ๒๕๕๓  ถึงสำนักงานเช้าแวะทานกาแฟที่สโมสรตามระเบียบ หมู่นี้สภากาแฟดูเงียบเหงาไป ไม่ค่อยมีแขกแวะเวียนมาพูดคุยในยามเช้า มีท่านรองฯสมมาตร ชิดญาติและรองฯ ครรชิต  หิรัณยหาด เป็นแขกประจำ ท่านรองฯ มานะ พุ่มบัว มานั่งคุยด้วยบางครั้ง อย่างวันนี้เป็นต้น สำหรับผู้อำนวยการกลุ่มไม่มีให้เห็นไม่ว่าเวลาใดและวันใด เว้นแต่จะมาชี้แจงเพื่อขอใช้งบประมาณจึงได้พบหน้ากัน ขึ้นห้องทำงานมีครูมาพบเล่าให้ฟังว่า น้อยใจที่ผู้บริหารโรงเรียนกล่าวหาว่าเป็นผู้ร้องเรียนมายังสำนักงานเขตเรื่องการทำงานและความประพฤติ ชี้แจงให้ฟังว่าเท่าที่จำได้สำนวนการเขียน เรื่องราวที่ร้องเรียนน่าจะมาจากบุคคลภายนอก ยิ่งเห็นหน้าตาครูท่านนี้ดูไม่สอดคล้องกับหนังสือร้องเรียนเอาเสียเลย ให้กำลังใจไปว่าหากเราไม่ได้ทำก็ไม่ควรวิตกกังวล บอกผู้บริหารอย่างตรงไปตรงมา หากเขาไม่เชื่อ ก็ปล่อยไปตามกำลังสติปัญญาของเขา ทำงานในหน้าที่ครูให้สมบูรณ์ เพราะรัฐเป็นนายจ้างเรา  ครูกลับไปแล้ว นัดหมายท่านรองฯครรชิต หิรัณยหาด ท่านรองฯวิรัช  ฐิติรัตนมงคล  ศน.ประสิทธิ์   เสียงแจ๋ว  หัวหน้าธีรพัฒน์ ขันธหัตถ์ นักทรัพยากรบุคคล ชำนาญพิเศษ  ปชส.เขต นางสาววิภาวรรณ พึ่งโยธินไปโรงเรียนบ้านคลองเจ้าเมือง ด้วยมีเรื่องต้องทำความเข้าใจกับผู้บริหารโรงเรียนและครู  เส้นทางคดเคี้ยวไปตามทุ่งนาและร่องสวนประมาณ ๒๐ กิโลเมตรจึงถึงโรงเรียน ตั้งติดกับคลองเจ้าเมือง หากยืนบนระเบียงอาคารจะเห็นทุ่งนาเขียวขจีสุดลูกหูลูกตา  โรงเรียนทำรั้วถาวรเว้นแต่ด้านติดกับคลอง ใช้คลองเป็นคูเมือง กำลังทำป้ายชื่อโรงเรียนขนาดใหญ่ บ้านพักครูถูกไฟไหม้มาหลายปียังไม่รื้อถอน ๑ หลัง เห็นแล้วหวาดเสียวคิดว่าเพิ่งเกิดเหตุ ผู้อำนวยการโรงเรียน นางสาวสมทรง  รอดแจ่ม เล่าให้ฟังว่าครูโรงเรียนนี้ขยันในการทำงาน ไม่มีปัญหาอะไรต่อกัน การใช้คำรุนแรงอาจจะมีบ้างแต่ทำไปด้วยความรักและหวังดี เสนอแนะให้เปลี่ยนบุคลิกและพฤติกรรมใหม่ทั้งการกระทำและคำพูด ผู้บริหารส่วนใหญ่ไม่ค่อยรู้ตัวว่าคำพูดของตัวเองไปทำร้ายใครเขาบ้าง  พูดแล้วก็ลืม คนฟังกลับจำและเจ็บไปแสนนาน ผมเลยบอกทุกคนว่า “ผมว่าใครแล้วผมไม่โกรธหรอก”  คุยกันจนเที่ยงจึงอำลา  หวังว่าบรรยากาศการทำงานคงดีขึ้นอย่างที่ตั้งใจ คณะเดินทางต่อไปโรงเรียนคลองพระอุดมใช้ถนนวงแหวนบางบัวทอง แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าไปไม่ไกลนักก็ถึงโรงเรียน  ไปทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารแบบฟิชชิ่งปาร์ค เพราะมีบ่อขนาดใหญ่เดิมคงขุดดินไปขายเพื่อถมที่ เหลือเป็นบ่อและน้ำจึงเลี้ยงปลา เมื่อปลามากขึ้นจึงทำเป็นฟิชชิ่งปาร์คให้คนมานั่งตกปลา และเปิดร้านอาหารไว้บริการด้วย  ผอ.มนต์ชัย  เปรมปราณี มาบริการจึงสอบถามข้อมูลที่ต้องการทราบจนหมดสิ้นกระบวนความ ถึงความเป็นอยู่ของครูท่านหนึ่ง วันนี้ไม่ได้เข้าโรงเรียนคลองพระอุดมเพราะมีงานด่วนที่เขตรออยู่  กลับถึงเขตทำงานแฟ้มเอกสารจนเย็น

วันอังคารที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๕๓  เช้านัดประชุมคณะกรรมการกลั่นกรองผลงานวิชาการเพื่อขอเลื่อนวิทยฐานะเชี่ยวชาญ ซึ่ง อ.ก.ค.ศ. เขต ได้อนุมัติแต่งตั้งไว้ส่วนใหญ่จะเป็นผู้มีวิทยฐานะเชี่ยวชาญทั้งสายบริหารงานโรงเรียนและสายการสอน ยกเว้นเจ้าหน้าที่ฝ่ายเลขานุการ  มีผู้เสนอผลงานเพียง ๓ ราย ที่ประชุมมีความเห็นว่า คณะกรรมการกลั่นกรองจะไม่ไปเสนอแนะในเชิงลึกของเนื้อหา เพียงแต่จะดูองค์ประกอบว่าครบถ้วนถูกต้องตามแนวทางที่ ก.ค.ศ. กำหนดหรือไม่  เพื่อเป็นข้อมูลสำหรับ อ.ก.ค.ศ.เขต ตัดสินใจเสนอ ก.ค.ศ. ต่อไป แบ่งกันไปอ่านให้เวลา ๒ สัปดาห์ก่อนสรุปประเด็นแก้ไขมาส่งฝ่ายเลขานุการเสนอ อ.ก.ค.ศ.เขต พิจารณา บ่ายมีการประชุม อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษา วันนี้อนุกรรมการมาครบมีเรื่องเสนอเพื่อพิจารณาไม่มาก เรื่องแรก ขออนุมัติย้ายและแต่งตั้งข้าราชการครูสายงานการสอนในตำแหน่งว่าง จำนวน ๘ ราย เรื่องที่สอง การเรียกบรรจุผู้สอบแข่งขันได้เข้ารับราชการตำแหน่งครูผู้ช่วย ๑๔ ราย วิชาเอกเคมี ลำดับที่ ๔ จำนวน ๑ ราย วิชาเอกวิทยาศาสตร์ทั่วไป ลำดับที่ ๔๑ จำนวน ๑ ราย วิชาเอกนาฏศิลป์ ลำดับที่ ๑๐, ๑๔ จำนวน ๒ ราย วิชาเอกศิลปศึกษา ลำดับที่ ๑๓ จำนวน ๑ ราย (หมดบัญชี) วิชาเอกการประถมศึกษา ลำดับที่ ๑๔ – ๒๒ จำนวน ๙ ราย  เรื่องที่สาม การขอใช้บัญชีผู้สอบแข่งขันได้จากบัญชีสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอื่นมาบรรจุและแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งครูผู้ช่วย วิชาเอกคณิตศาสตร์  จำนวน ๓ ราย วิชาเอกภาษาไทย จำนวน ๒ ราย และวิชาเอกภาษาอังกฤษ จำนวน ๒ ราย  เรื่องที่สี่และเรื่องที่ห้า เป็นการปรุงตำแหน่งว่างเพื่อรองรับการแต่งตั้งในตำแหน่งครูผู้ช่วยและรองผู้อำนวยการโรงเรียน  เรื่องที่หก อนุมัติแต่งตั้งครูผู้ช่วยที่ผ่านการประเมินการเตรียมความพร้อมและพัฒนาอย่างเข้มให้ดำรงตำแหน่งครู ๒ ราย คือ นายณัฐวัชร โตสัจจะ โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย และนางสาวพัชฎา บุตรยะถาวร  โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้าปทุมธานี เรื่องที่เจ็ด อนุมัติผลการปฏิบัติงานและผลงานทางวิชาการ(ด้านที่ ๓) เพื่อขอเลื่อนวิทยฐานะชำนาญการพิเศษ สาขางานบ้าน อนุมัติ ๑ ราย นางอวยพร ปรีชานุกูล โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม อนุมัติ ๖ ราย คือ นางสาวอนงค์นารถ  วารินหอมหวน โรงเรียนปทุมวิไล นางชนานันท์  โสภา โรงเรียนหอวังปทุมธานี นางจินตนา  ศรีสวัสดิ์ โรงเรียนธรรมศาสตร์คลองหลวงวิทยาคม  นางภิรมย์  เพ็ญพวงสินธุ์ โรงเรียนประถมศึกษาธรรมศาสตร์  นางสาวทิพย์ภา  จิตต์ประทุม โรงเรียนวันครู ๒๕๐๒  นายบรรจบ  เชี่ยวสิทธิโชค โรงเรียนสังข์อ่ำวิทยา   ไม่อนุมัติ ๑๑ ราย  และให้ปรับปรุงภายใน ๖ เดือน  ๓ ราย คือ นางจันทนา  เลี้ยงตน โรงเรียนคณะราษฎร์บำรุงปทุมธานี  นางสุธาสินี  สืบสิงห์  โรงเรียนชุมชนวัดเสด็จ  นางลักขณา  นิยม โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยรังสิต  เรื่องที่แปด แต่งตั้งคณะกรรมการประเมินด้านที่ ๑ – ๓ ของครูผู้ขอมีวิทยฐานะชำนาญการ จำนวน ๘ ราย  การประชุมจบลงเกือบ ๑๖ นาฬิกา ไม่ได้ขึ้นห้องทำงานอีกเพราะมีนัดหมายกับเพื่อนร่วมรุ่นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนพัทลุง “เขียว-เหลือง ๑๖” ที่โรงแรมริชมอนด์ นนทบุรี เพื่อเลี้ยงแสดงความยินดีที่เพื่อนร่วมรุ่นได้รับโปรดเกล้าฯ ให้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม คือ ส.ส.นิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ  บรรยากาศชื่นมื่นเป็นกันเอง บางคนไม่เคยพบหน้ากันมาเกือบ ๔๐ ปีก็มี ได้ระลึกความหลังกันพอสมควร  พวกเราสมัยนั้นเป็นนักเรียนห้องคิงส์ของโรงเรียน จึงแยกย้ายกันไปเรียนตามวิถีชีวิต หลายคนก้าวหน้าจนเป็นผู้พิพากษาหัวหน้าศาล หลายคนเป็นเจ้าของกิจการ หลายคนยังต้องต่อสู้ดิ้นรน เป็นสัจธรรมของชีวิต คุณนิพิฏฐ์ เป็น ส.ส. พัทลุงมา ๗ สมัย เป็นส.ส.ที่ได้เป็นรัฐมนตรีคนที่สองของเมืองพัทลุงทิ้งช่วงจากคนแรกถึง ๖๑ ปี  สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยน เวลาเราพบกันคือความรู้สึกว่าเป็นเด็ก ๆ อีกครั้งหนึ่ง แม้ใบหน้าจะไม่รับแต่ได้ความรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ กลับที่พักประมาณ ๓ ทุ่ม

พุธที่ ๙ มิถุนายน ๒๕๕๓  เช้าประชุมผู้บริหารโรงเรียนที่ว่างเว้นมา ๒ เดือนเพราะเดือนเมษายนปิดเทอม เดือนพฤษภาคม ผมติดเดินสายอบรมนิติกร ของ สพฐ.  ก่อนการประชุมบริษัท เอไอเอส มามอบซีดีสื่อการสอนให้โรงเรียนนำไปใช้ประโยชน์ จากนั้นมีการมอบประกาศเกียรติคุณบัตรให้ผู้ส่งผลงานประกวดตามโครงการจัดทำวารสาร “รู้ตื่นและเบิกบาน” ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี เขต ๑ ตามนโยบายของ สพฐ. จัดประกวด ๒ ครั้ง ครั้งที่ ๑ เมื่อวันที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๓ ผู้ได้รางวัลชนะเลิศคือนางสาวเกศรา ศิริจันทร์ ครูชำนาญการพิเศษ โรงเรียนวัดถั่วทอง รองชนะเลิศอันดับ ๑ นายยงยุทธ นุชบัว ครูชำนาญการพิเศษ โรงเรียนวัดพืชนิมิตร   รองชนะเลิศอันดับ ๒ นางรุ่งศรี เอี่ยมวงษา ครูชำนาญการ โรงเรียนวัดบางคูวัดครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๓ รางวัลชนะเลิศ นางนันทนิจ เที่ยงพูนโภค ผู้อำนวยการฯเชี่ยวชาญ โรงเรียนวัดเปรมประชากร รองชนะเลิศอันดับ ๑ นางสาวละเอียด ชื่นเงิน ครูชำนาญการพิเศษ โรงเรียนวัดเปรมประชากร รางวัลชนะเลิศอันดับ ๒ นายยงยุทธ นุชบัว ครูชำนาญการพิเศษ โรงเรียนวัดพืชนิมิตร  มีการมอบสมุดบันทึกความดีให้ครูทุกคนได้บันทึก กลุ่มงานต่าง ๆ ได้แจ้งข้อราชการที่เร่งรัดให้ดำเนินการโดยเฉพาะอย่างยิ่งการบริหารงบประมาณ Sp2 ผมได้ชี้แจงเพิ่มเติมและให้ข้อคิดเห็นในการบริหารงานผ่านสื่อต่าง ๆ สุดท้ายมีหลวงพ่อจากจังหวัดอ่างทองมาแผ่เมตตากับผู้บริหาร ท่านประสงค์จะไปสอนนักเรียนนักศึกษาที่โรงเรียน ใครสนใจสามารถติดต่อได้โดยตรง  เที่ยงลงไปทานข้าวที่สโมสรมีผู้บริหารไปร่วมโต๊ะด้วยหลายท่าน  บ่ายขึ้นทำงานเอกสารที่ห้องจนเย็น

พฤหัสบดีที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๕๓  เช้าหลังทานกาแฟที่สโมสรเดินทางไปเป็นประธานเปิดค่ายอัจฉริยภาพด้านวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนระดับ ม.ต้น จังหวัดปทุมธานี สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานีเขต๑ ณ ศูนย์วิทยาศาสตร์เพื่อการศึกษารังสิต อำเภอธัญญบุรี สังกัด กศน. มีท่านรองฯครรชิต หิรัณยหาด เดินทางไปด้วย พร้อมประชาสัมพันธ์เขต คุณวิภาวรรณ  พึ่งโยธินโครงการนี้ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจากจังหวัดปทุมธานี เดิมเชิญท่านผู้ว่าราชการจังหวัดมาเป็นประธาน เมื่อติดราชการสำคัญจึงมอบผมเปิดแทน การเดินทางไปศูนย์วิทยาศาสตร์เพื่อการศึกษา ใช้เส้นทางรังสิต-นครนายกจะสะดวกที่สุด พอเลยคลองห้าก็ถึงวิทยาลัยการปกครองเลี้ยวซ้ายเข้าไปก่อนถึงคลองหก ก็จะพบศูนย์แห่งนี้อยู่ซ้ายมือ เป็นครั้งแรกที่มาศูนย์แห่งนี้ พอรถจอดกลิ่นรสสุคนธ์อบอวลจนต้องมองหา พบว่าเขาทำเรือนไม้ระแนงไว้ด้านหน้าเป็นแนวยาวตลอดทางเท้าขนานกับตัวอาคาร กำลังออกดอกขาวโพลนเต็มไปด้วยแมลงภู่ผึ้ง ตัวอาคารดูใหญ่โตมีโดมโค้งอยู่ด้านหน้า ทราบตอนหลังว่าเป็นท้องฟ้าจำลอง ผู้อำนวยการศูนย์ นายสุรนันท์  ศุภวรรณกิจ มาต้อนรับพาไปชมท้องฟ้าจำลอง ที่นั่งแบบอัฒจันทร์ นอกจากจะฉายกลุ่มดาวเหมือนท้องฟ้าจำลองทั่วไปแล้ว ยังสามารถฉายหนังสามมิติได้ด้วย เขาจะฉายเป็นรอบเหมือนโรงหนังทั่วไปค่าชมท่านละ ๓๐ บาท ยังมีส่วนนิทรรศการ ห้องแสดงต่าง ๆ อีกมาก ผมเคยไปดูศูนย์วิทยาศาสตร์ที่สิงคโปร์มาแล้วต้องบอกว่าของเราดีกว่าทันสมัยและครบถ้วนกว่า  เป็นแหล่งเรียนรู้ที่ครูและนักเรียนไม่ควรพลาด พิธีเปิดทำกันที่ห้องกิจกรรมชั้น๓ ของอาคาร มีนักเรียนเข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้ ๑๒๐ คน วิทยากรเป็นครูวิทยาศาสตร์ในสังกัดและวิทยากรประจำศูนย์ ได้ให้โอวาทและเปิดการอยู่ค่าย แล้วเดินทางไปโรงเรียนคลองห้า ที่ตั้งก็ตรงตามชื่อ อาคารเรียนตั้งลึกเข้าไป ดูกะทัดรัด ด้านหน้าเป็นสนามกีฬา  นายอนุ อนุศาสนนันทน์ ผู้อำนวยการโรงเรียนให้การต้อนรับ แต่ไม่ได้เดินเยี่ยมชั้นเรียนเพราะเพิ่งจัดกิจกรรมไหว้ครูเสร็จ เดินทางไปแวะโรงเรียนชุมชนวัดหัตถสารเกษตร ของท่าน ผอ.วชิระ เภาโฉมยงค์ เพิ่งไหว้ครูเสร็จเหมือนกัน เป็นโรงเรียนในวัด คุยกับผู้บริหารโรงเรียนและครูบางท่านถึงแนวทางพัฒนา คงต้องสนับสนุนในการปรับปรุงโรงอาหารเพราะไม่มีฝาเป็นอาคารโล่ง ๆ   เดินทางไปจนจรดคลองรพีพัฒน์ เลียบคลองไปจนถึงโรงเรียนปากคลองสอง ของท่าน ผอ. สุรีพร  ชูติกุลัง  ด้วยรับปากไว้ว่าจะไปเยี่ยม โรงเรียนนี้ตั้งประชิดติดรั้วมัสยิด ตัวอาคารเป็นเรือนไม้สองชั้นแบ่งห้องใช้งานแบบคุ้มค่า ด้านหลังเป็นสนามกว้าง ห้องน้ำห้องส้วมมีทั้งใหม่และเก่า ดูแลดีสะอาด ผอ.สุรินทร์  แจ้งสุข จากโรงเรียนคลองสองมาร่วมต้อนรับด้วย อยู่จนเที่ยงกว่าตั้งใจไปกินข้าวกลางวันที่ร้านกันเองตามคำแนะนำของคุณมนพัทธ์ วัลย์เครือ(นังหนูตา) ผู้อำนวยการโรงเรียนทั้งสองจึงตามมาด้วย ร้านนี้อยู่ก่อนถึงคลองบ้านพร้าว หลังคามุงจาก มีอาหารจำพวกปลาและอาหารป่า รสชาติจัดจ้าน  อิ่มแล้วเดินทางกลับเข้าสำนักงานเขต คณะครูโรงเรียนอนุบาลปทุมธานีนำนักเรียนมาไหว้เนื่องในพิธีไหว้ครู ได้ขอบคุณและให้พรไป    ให้เลขานุการยกแฟ้มมาทำงานกันที่สโมสรจนเสร็จเพราะเห็นเย็นแล้ว และเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางมาทั้งวัน

วันศุกร์ที่ ๑๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๓ หลังกาแฟเช้าที่สโมสรขึ้นไปดูพนักงานราชการและลูกจ้างที่ผ่านการคัดเลือกเพื่อบรรจุแต่งตั้งเป็นครูผู้ช่วยมารายงานตัวที่ห้องประชุมชั้น ๓ นับเป็นความโชคดีของบุคลากรกลุ่มนี้ที่มีตำแหน่งว่างให้กับทุกคนที่มีคุณสมบัติครบ ปรากฏการณ์เช่นนี้นาน ๆ จะเกิดขึ้นสักครั้ง ลงไปประชุมคณะกรรมการเขตพื้นที่การศึกษาที่ห้องประชุมเล็กชั้น ๒ มีเรื่องรายงานคณะกรรมการเกี่ยวกับการรับนักเรียน การขยายห้องเรียน และจำนวนนักเรียนตามที่มอบหมายไว้ มีความเห็นที่น่าสนใจหลายประเด็นในการพัฒนาโรงเรียนให้มีคุณภาพเท่าเทียมกัน รับทราบความร่วมมือระหว่างองค์กรปกครองท้องถิ่นกับโรงเรียนในเรื่องงบประมาณ และอนุมัติการเปลี่ยนแปลงงบประมาณบางรายการของเขต  เที่ยงทานข้าวที่ห้องและนั่งทำงานเอกสารตลอดเพราะมีเรื่องงบประมาณให้อนุมัติค่อนข้างมาก  พรุ่งนี้มีงานให้ทำอีกแม้จะเป็นวันเสาร์ ด้วยมหาวิทยาลัยราชมงคลธัญบุรี แต่งตั้งให้เป็นประธานสอบสัมภาษณ์นักเรียนครูวิชาเอกนาฏศิลป์ หลักสูตร ๕ ปี เพื่อจบการศึกษาออกไปบรรจุเป็นครูพันธุ์ใหม่ตามภูมิลำเนา

Who is the boss

When the body was first made, all the parts wanted to be the boss.
The brain said, "since I control everything and do all the thinking, I should be the boss."
The feet said, "since I carry man where he wants to go and get him in position to do what the brain wants, then I should be the boss."
The hands said, "since I must do all the work and earn all the money to keep the rest of you going, I should be the boss."
And so it went with the eyes, the heart, the lungs, and all the other parts of the body, each giving the reason why they should be the boss.
Finally, the asshole spoke up and said it was going to be the boss.
All the other parts laughed and laughed at the idea of the asshole being the boss. The asshole got so angry that he blocked himself off and refused to function.
Soon the brain was feverish and could barely think, the feet felt like lead weights and was almost too weak to drag the body anywhere, the eyes grew bleary, and the hands hung useless at the sides. All pleaded with the brain to let the asshole be declared the boss.
And so it happened; all the other parts did all the work and the asshole just bossed and passed out a lot of crap.
THE MORAL: You don't have to be a brain to be a boss, just an old asshole.
Alternate moral: No matter how well things are going, it can all be shut down by a single asshole.

กำจัด  คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี เขต ๑

หมายเลขบันทึก: 365861เขียนเมื่อ 11 มิถุนายน 2010 21:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:03 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

อ่านสนุกทุกสัปดาห์เลยค่ะ อ่านแล้วก็เหมือนได้ตาม ผอ. ไปทำงานด้วยเลยค่ะ

จะรออ่านสัปดาห์หน้าอีกน๊ะค่ะ

สมมุตินะครับว่า ถ้ามีผู้บริหาร(ย้ำคำว่า หาร) ที่ไม่คิดอะไรเลย ให้ลูกน้องตัดสินใจเองตลอด แต่ถ้าตัดสินใจพลาด

ชะตาขาดแน่ๆ จนต้องอพยพย้ายหนีจากโรงเรียน ที่ย้ายไม่ได้ก้อต้องทนรับชะตากรรมต่อไป ส่วนเลวร้ายที่อยู่ใต้พรมก้อ

อยู่เหมือนเดิม ตกเย็นก้อมีรายการ สมมุตินะครับถ้ามีเรื่องแบบนี้ หรือมากกว่านี้จริง ท่านจะมีวิธีแก้ไขอย่างไร เพื่อการ

ศึกษาของไทย จะได้พัฒนาก้าวพ้นคำว่าประเทศล้าหลังเสียที ขอบคุณครับ

เรื่องเล่าวันนี้

มหาเศรษฐีคนหนึ่ง เป็นโรคเกี่ยวกับสมองรักษาไม่มีทางหาย

แต่โชคดีที่เทคโนโลยีทางการแพทย์ก้าวหน้า

 มีหมอคนหนึ่งสามารถที่จะผ่าตัดเปลี่ยนสมองได้

ญาติของเศรษฐีจึงไปติดต่อกับหมอคนนี้เพื่อเจรจาเรื่องค่าใช้จ่ายในการผ่าตัด

 หมอ: เรื่องการเปลี่ยนสมองไม่มีปัญหา แต่คุณจะสู้ราคาค่าสมองได้หรือเปล่า

ญาติ : ว่ามาเลยหมอ เราจ่ายได้ไม่มีอั้น

หมอ : สมองมีหลายเกรดหลายราคา ได้แก่

สมองคนญี่ปุ่น แสนเหรียญ

สมองคนยิว เก้าหมื่นเหรียญ

สมองคนอเมริกา แปดหมื่นเหรียญ

 และสมองคนไทย สองล้านเหรียญ!

ญาติ : (อุทาน) โอ ! พระเจ้า...ทำไมสมองคนไทยราคาช่างแพงเสียเหลือเกิน !

หมอ : แน่นอนครับ...สมองที่ไม่เคยใช้งาน มันก็ต้องราคาแพงหน่อย...

ว่าแต่คุณจะใช้สมองของใครละ.....

สุขทุกข์ นั้นย่อมมีปะปนกันไปในชีวิต

 ดีชั่ว ชิงชัง ก็ย่ออมมี ถูกผิดสมมุติขึ้นมา ถูกใจว่าดี ผิดใจว่าชั่ว

 อยู่กับมนุษย์นั้นลำบากต้องทำใจ ควมวุ่นวายมันมีมาก

 เวลามีน้อยเร่งสะสมบารมีธรรม ท่านจะได้พบกับบรมสุขแห่งธรรม

ทุกอย่างล้วนเกิดจากเหตุ ผลก็เลยตามา

สิ้นโลก เหลือธรรม สิ้นกรรม หมดเวร

 เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร การให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือให้อภัย

ทุกคนต่างก็ต้องการธรรม

 บางพวกต้องการ ยุติธรรม

บางพวกต้องการ ธรรมชาติ

บางพวกต้องการ ความเป็นธรรม

บางทีคนเรามีวัตถุสิ่งของเครื่องอำนวยความสะดวก แต่ก็ยังต้องการความยุติธรรม

ยุติ นั้น คือ หยุด เมื่อนำมารวมแล้วก็คือ หยุดที่ธรรม

 ธรรมคือคำสอนของศาสดา ศาสดาสอนให้ปถุชนมีศีล 5 ใครไม่มีศีลห้าคนนั้นไม่มีธรรม ศีล ข้อ 4 บอกว่าไม่ให้มุสา

มุสา นั้นหมายถึง การใช้คำพูดที่ไม่เหมาะสมไม่ถูกไม่ควร เช่น พูดปด พูดนินทา พูดหยาบคาย พูดทำร้ายจิตใจคนอื่น เป็นต้น

 คนบางประเภทนั้นพูดไปแล้วบอกว่าจำไม่ได้นั้น เขาอาจลืมเพราะไม่ใส่ใจในคำพูดของตน หรือ สมองผิดปกติ (เป็นประสาท) จึงจำไม่ได้

คนประเภทนี้ไม่มีเวลาดูแลตัวเอง งานเยอะมาก ยุ่ง! เวลาหวีผมไม่มีหรอก

 สิ่ง สำคำญคือไม่ยึดติด แค่ปล่อยแล้ววาง มันก็เบา เราก็สบาย สวัสดีครับ

บางคนแก่ใกล้ตายก็วางไม่เป็น ก็สุดแล้วแต่กำลังสติปัญญาที่มี เพราะบารมีมันต่างกัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท