กัลยาณมิตร

เพื่อนที่ดี

ไม่มีใครไม่มีกัลยาณมิตร

ก็สายลมอ่อนละมุนที่ลูบไล้ยามรุ่มร้อน

 ก็สายน้ำที่รินหลั่งในยามกระหาย

ก็พื้นดินที่ได้เหยียบย่ำโดยไม่ว่ากล่าว

ก็แสงแดดที่ช่วยขับไล่ความหนาวเย็น

ก็ต้นไม้ที่ให้ความร่มเย็นโดยไม่เรียกร้อง

ก็นกกาที่ขับร้องกล่อมโลกให้คลายเหงา

สิ่งเหล่านี้หรือมิใช่ ที่เป็นกัลยาณมิตรของมนุษย์ทั้งหลาย

ในยามชีวิตผิดหวัง ว้าเหว่

หากแม้มีผู้รู้ใจ ย่อมได้รับกำลังใจ และคำปลอบโยน

ชีวิตที่มีตนเอง เป็นผู้รู้ใจ พลาดผิด เผลอไปย่อมสามารถให้อภัย

และตักเตือนตนได้ด้วยดี

[มาตายี]